เมื่อปี 2559 หลังจากบวชเป็นพระได้ 7 วัน ผมได้เตรียมสังฆทยข ย.  ไม่าน ของใช้แอมเวย์และปัจจัยญาติโยมและตนเอง 20,000 บาท และมาขอเรียนรู้ธรรมอยู่กับหลวงปู่ ด้วยตั้งใจนำไปถวายหลวงปู่จันทร์เรียน ที่วัดถ้ำสหาย ด้วยความอยากถวายมาก หลวงปู่จึงไม่ออกมารับ ผมจึงฝากพระอุปัฏฐากนำไปถวายหลวงปู่ พระอุปัฏฐากให้ผมไปพักที่เรือนพระอาคันตุกะก่อน เพราะยังไม่ได้เจอหลวงปู่ ท่านยังไม่ได้อนุญาติให้มาอยู่ที่วัด
คืนนั้นจึงตั้งใจปฏบัติถวายหลวงปู่แทน โดยเดินจงกรม 1 ชม นั่งสมาธิ 2 ชม ถวายหลวงปู่ ขณะนั้นหันหน้าไปที่กุฏิหลวงปู่ นั่งดูลมหายใจไปสักพัก เกิดจิตสงบดิ่งลงเป็นสมาธิ ลมหายใจและกายดับสนิท เป็นอุเบกขา ท่ามกลางความว่างของสมาธิเกิดแสงสว่างสีขาวสว่างไปทุกทิศทุกทาง ตอนนั้นมืดสนิท ในสมาธิสว่างเหมือนกลางวัน นั่งอยู่ในสภาวะนั่นอยู่ 2 ชม
เช้ามาร่วมกับพระบิณฑบาตและฉันเช้า นั่งท้ายแถวเพราะเป็นพระบวชใหม่มีพระประมาณ 80 รูป มีหลวงปู่นั่งเป็นประธานยังไม่ได้กราบหลวงปู่ หลังฉันเสร็จ พระอุปัฏฐากหลวงปู่ เดินมาหาผม
พระอุปัฏฐาก : ครูบาหลวงปู่สั่งให้มาอยู่วัดถ้ำสหาย ต้องไปนั่งสมาธิที่หอปฏิบัติธรรมตรงข้ามกุฏิหลวงปู่ทุกวัน
ผม : ทำไมต้องไปทุกวันครับ ผมนั่งที่กุฏิได้ไหม
พระอุปัฏฐาก : ไม่ได้ หลวงปู่สั่งมา
ผมคิดในใจ สงสัยหลวงปู่กลัวผมไม่ปฏิบัติมั้ง จึงสั่งมาอย่างนั้น พอมีโอกาสจึงถามพระพี่เลี้ยง
ผม : ครูบา ปกติพระบวชใหม่หลวงปู่สั่งให้ไปนั่งที่หอปฏิบัติธรรมทุกคนเลยหรือ
พระพี่เลี้ยง : ผมเป็นพระพี่เลี้ยงมา 2 ปี ให้พระบวชใหม่มากมาย เพิ่งเห็นครูบาคนแรกนี่แหละที่หลวงปู่สั่ง