ทำไมครับ..ผู้หญิงที่อารมณ์แบบโสดๆ ไม่เคยมีแฟน
ต้องมีอาการแบบปิดๆ ติดเพื่อน บอกทุกอย่างกับเพื่อนหมด แต่กับผู้ชายไม่กล้าพูดไม่กล้าบอก ไม่กล้าแสดงออก

ผมไม่อยากเสียเธอไปเลยครับ เพื่อนๆของเธอก็เชียร์ผม
ผมอยากแต่งงานมากกกกกก อยากจริงจังกับเธอ แสดงออกทุกอย่าง คอยดูแลเธอตลอด ไม่ให้ผู้ชายเข้ามายุ่ง เพราะผมรักเธอมากจริงๆ

แต่................................................................
ทุกอย่างกลับจบลงด้วยน้ำตา.............. และผมก็ยังลืมเธอไม่ได้เลย

ผมคิดว่า ผมเคลียร์ตัวเองทุกอย่าง จริงจัง และจริงใจ จริงๆ เล่าทุกเรื่อง และแสดงความคิดที่เป็นตัวเองให้เธอฟัง
เดินความสัมพันธ์แบบช้าๆ รอจับมือไปกับเธอ ผ่านด่านปัญหาด้วยกันมาทุกอย่าง
และแสดงทุกอย่างทั้งเบื้องหน้าเบื้องหลังและทุกอย่างที่เป็นตัวผม ให้เธอรู้จักทุกอย่าง ทุกคนก็รู้ทุกอย่างว่าเราคบกันอยู่ 

แต่เธอชอบเก็บไปยิ้มตอนก่อนนอน ... ไม่บอกว่า รักผม
ผมพยายามให้เธอคุยกับผมเพื่อเปิดใจ แสดงออกให้เธอเห็นว่า ผมรักเธอมาก .... แต่เธอเงียบ
ผมเลือกเธอ และให้เธอเป็นคนสำคัญ ทั้งต่อหน้าและลับหลัง ... แต่เธอนิ่ง ไม่เคยพูด ไม่เคยตอบ 
สุดท้าย ผมทนมาตลอด ยิ่งทน ยิ่งไม่เห็นปลายทาง เพราะวัยผมต้องมีลูกแล้ว ครอบครัวและฐานะก็พร้อมหมด
แต่... เธอแสดงออกเหมือนไม่ต้องการผมเลย 

ผมก็ทำใจและยอมจากมาด้วยดี แต่เพื่อนสนิทเธอมาเล่าให้ฟังว่า เธอไม่เคยมีแฟน ไม่กล้า ร้องไห้ และทำร้ายตัวเอง (อดอาหาร ..ผอมหนักมากกก)
ผมตกใจมากครับ
ทำไม.... เธอต้องปล่อยให้ตัวเองเจ็บปวด
ทำไม.... เธอต้องเลือกเก็บทุกอย่างไว้ในใจ ปิดบัง ไม่กล้าบอกความจริง คิดเองว่า ผมจะกลัวจนรับไม่ได้

ผมหมดหนทาง เขียนระบายๆเผื่อใครจะเจอเหตุการณ์เดียวกัน ช่วยแนะนำผมทีครับ