สวัสดีค่ะหนูอยากเล่าเรื่องราวที่เกิดขึ้นเมื่อสองเดือนที่เเล้วค่ะคือหนูได้ทะเลาะกับเพื่อนเเละเลิกคบกันทางเขาก็ยังหาเรื่องอยู่เเต่ทางหนูนิ่งเฉยเเต่ในใจก้คิดวนไปวนมาเริ่มเลยน่ะค่ะเรื่องที่ทะเลาะมันเป็นเรื่องที่โครตไร้สาระเลยค่ะทะเลาะกันเรื่องผชโดยเรื่องมันมีอยู่ว่ากลุ่มหนูมี4คนค่ะคนนึงเป็นเกยเเละอีกสองคนไม่ค่อยชอบเขาเท่าไหร่มานินทาให้หนูฟังเเต่หนูก็ยอมรับน่ะว่านินทาเเต่นินทาไปทางความจริงมากกว่าเเต่บางอย่างก็เลือกที่จะไม่พูดเพราะมันไม่ได้มีอะไรที่ดีเลยมีเเต่เสียเวลาเพื่อนที่เป็นผญสองคนชื่อน.กับม.คือหนูจะสนิทสองคนหนูก็รู้เเหละค่ะว่าพวกนี้ต่างคนต่างคิดไม่ซื่อเพราะม.เคยเปิดเเชทเขานินทาเราค่ะเราก็ไม่ได้ใส่ใจนะคะเพราะทุกคนก้โดนนินทาเป็นธรรมดาค่ะเเละมีวันนึงค่ะคนที่เเอบชอบเขารับเเอดม.เเล้วน.ว่าเล่าให้ฟังค่ะว่าคนที่เเอบชอบรับเเอดม.ด้วยเเละม.บอกว่าอย่าบอกเราน่ะเดียวเราอาลาวาดเราก็บอกน.ว่าช่างเถอะเเค่เป็นเพื่อนเองเเต่น.บอกว่าระวังให้ดีน่ะม.ชอบทำอะไรลับหลังเพื่อนเพราพน.เคยเป็นเพื่อนสนิทตั้งเเต่อนุบาลกับม.ค่ะเราเลยเชื่อเเละถามม.ไปตรงๆเพราะม.เคยบอกกับเราว่าถ้ามีอะไรเพื่อนกันสามารถบอกได้เเต่เราถามมันโกรธใส่เราก้ง้อๆก็ขอคืนดีอ่ะจบกันผ่านมาประมาณสองอาทิตได้ค่ะม.ให้เราถามคนที่เเอบชอบว่าเรื่องราวของเราเป็นเหมือนเส้นขนานไหม เเล้วคนที่เเอบชอบก้บอกว่าน้ำเน่าเราเลยบอกม.ว่านี้ใงโดนเขาด่าเเล้วเเต่จ้าโอเคป่าวเเละเรายังบอกน่ะว่าไม่ได้ซีเรียสมันก็ตอบอือเเต่เราก็บอกน.ด้วยว่าคนที่เเอบชอบด่าเราว่าจะเลิกชอบล่ะเเต่วันรุ่งขึ้นม.ทักมาหาเรื่องเราม.ถามเราว่ากุจะเเย่งคนของหรอเราก้บอกไม่มันจบไปตั้งเเต่เมื่อวานเเล้วจะอะไรอีกม.บอกว่าอย่าให้ม.รุ้ว่าเราเอาม.ไปนินทาลับหลังเราก็คิดอยู่น่ะว่าเรานินทาอะไรเเล้วบอกให้เลิกยุ่งเเละตอนนั้นอารมเราขึ้นด้วยเเหละเพราะเราไม่ได้ทำอะไรผิดเเต่โดนด่าเราเลยบอกว่าอย่าม.ก้ด่ามาเยอะเเยะมากมายเดป้นรัวมากเหมือนเก็บกดอ่ะเราเลยพูดกับม.ว่าเรานินทาอะไรไม่รู้เเต่อยากจะบอกว่าคนที่ม.เชื่อใจอ่ะสักวันเขาก็ต้องทำร้ายม.เองเเละเราเงียบไม่ตอบอยู่ดีๆน.ทักมาด่าจ้าบอกความรู้สึกออกมาทั้งหมดเเละบอกว่าเรามีดีเเค่ช่วยงานเราก้ช้อคเเหละเเละขอโทษเพราะไม่อยากเสียเพื่อนโดยที่เรารู้อยุ่เเก่ใจว่าเราก็ไม่ได้ทำอะไรผิดเเต่พวกนั้นก้ถล่มเเละหนูไปบอกว่าน.เคยเล่าให้ฟังมันโทรมาค่ะเเละได้ยินเสียงม.ด้วยน.บอกว่าไหนเล่าให้ฟังเเต่น.ไม่ให้จะหวะเราพูดเลยค่ะน.พูดเเทรกจนเสียสมาธิจนเราต้องบอกตัวเองว่าช่างมันเถอะใครมันทำอะไรก็รู้อยู่เเก่ใจอ้ะเเหละเเละพวกนั้นไปยั่วยุ่ให้คนอื่นมาเกลียดเราอีกจ้ามันเลยเป็นปมใงหล่ะค่ะเเต่ถามตรงเพื่อนดันไม่ชอบสงสัยเพื้อนคงชอบเเบบปลอมๆเเละเราถามตัวเองน่ะว่าเราเหนื่อยมั้ยที่ต้องรับปัญหาเเย่ๆเรื่องไม่ดีกับพวกนี้คอยช่วยเหลือต่างๆไม่คิดทรยศพูดเเต่ความจิงบางทีก็ให้เกียรติกะบเรื่องบางเรื่องเเต่มันดันมาเจอเนื่องเเบบนี้เราไม่ดีพอรึป่าวกับการเป็นเพื้อนใครสักคนเเละเราก็รู้ดีว่ากลุ่มเราอ่ะต้องการชนะเพราะเคยมีผญอีกคนในกลุ่มที่น่าจะโดนเเบบนี้เหมือนกันเพราะน.ทำให้เราผิดใจกับผญคนนั้นค่ะเเหละค่ะเราถามเขาเเล้วเขาก็รับฟังเลยรู้เรื่องค่ะว่ากลุ่มนี้เน้นการอยู่รอดเเบบหลอกลวงค่ะขอเล่าเพิ่มน่ะค่ะน.เคยเเย่งคนที่เราเเอบชอบค่ะเเละน.ก็รู้ดีค่ะเเต่สุดท้ายก็ไปไม่รอดค่ะเเละอยากถามว่าควรทำยังไงต่อไปดีหรอค่ะเพราะทุกวันที่ไปมหาลัยเวลาเจอก้มักโดนว่ากระเเทรกค่ะเเละมันก็เหงาๆเเต่ก็สะดวกขึ้นค่ะ