คนเวียนผ่าน หนทางซ้ำ ช้ำเหลือหลาย
   ดั่งเวียนว่าย มันวกวน ช่างเหนื่อยหนอ
   วันเดือนผ่าน ที่ผ่านไป ใจก็ท้อ
   วันใดเล่า จึงจะพอ ขอพักใจ
   หลีกหนีไป หรือไม่พ้น หนทางเก่า
   เจ้านายเล่า เอาแต่เอา เข้าใจไหม
   คนรองรับ รับรับมา มากเกินไป
   อยู่ข้างใจ เคียงเสมอ เธอยังเมิน
             
            วกเวียนวนอดไว้..................เส้นทาง
             เป็นดั่งใจบางบาง.................อดกลั้น
             ตราบนานเท่าอำพราง............มัวหม่น น้องเอย
             ใจถูกย้ำซ้ำอั้น......................ซบเซ้าเศร้าจริง

***กว่าจะหาทางกลับบ้านได้ ก็นับหลายสิบเพลา งานเอ๋ยงานไม่มีให้ว่างเว้น มีแต่คิดถึงๆๆๆทุกท่าน "เสมอ"