สวัสดีค่ะ ขอแนะนำตัวสักหน่อย เราเป็นนักศึกษาหญิง อายุ 19ปี ตอนนี้กำลังศึกษาอยู่ชั้น ปวส.1 คณะบริหารธุรกิจ สาขาการบัญชี
เรื่องที่เราอยากจะมาแชร์คือเรื่องที่พึ่งเกิดกับเราเลย ทุกคนเคยเป็นมั้ย? เวลาที่เราคาดหวังและตั้งใจทำอะไรสักอย่าง แต่ผลที่ออกมากลับไม่เป็นไปตามหวัง
คือเราเป็นคนที่เรียนไม่เก่งเลย ค่อนข้างเข้าใจช้า เรียนรู้ยาก แต่ก็พยายามมาโดยตลอด
เมื่อช่วงบ่ายที่ผ่านมาเราพึ่งสอบวิชาบัญชีไปตัวนึง ซึ่งเราเครียดกับวิชานี้มา 3วันแล้ว เครียดจนจุกหน้าอก และรู้สึกแน่นหน้าอก เหมือนจะหายใจไม่ออก เราทั้งติว ทั้งหัดทำโจทย์ ติวกับเพื่อน แล้วเราก็คิดว่าเราสามารถทำมันได้ แต่พอเราได้เข้าไปทำข้อสอบ ทุกอย่างมันกลับรวนไปหมด มันทั้งสับสน และรนไปในเวลาเดียวกัน สุดท้ายเราก็ไม่สามารถทำข้อสอบได้ ซึ่งวิชาบัญชีตัวนี้เราสุ่มเสี่ยงที่จะติด F และยังมีอีกวิชานึงเช่นกันที่สุ่มเสี่ยง ซึ่งเราจะสอบในวันพรุ่งนี้
คือเราเครียดและกดดันตัวเอง มันหยุดที่จะรู้สึกแบบนั้นไม่ได้จริงๆ
จริงๆแล้วที่บ้านเราไม่ได้กดดันหรือคาดหวังว่าเราต้องเรียนได้ดี หรือต้องได้เกรดเท่าไหร่ แต่เราก็อดไม่ได้ที่จะไม่อยากทำให้ครอบครัวต้องกังวล
เราเคยรู้สึกว่าโครตท้อ โครตเหนื่อยมากๆกับการเรียน จนเคยมีความคิดว่าหรือเราจะจบลงแค่นี้ดี แต่เราก็ยังพยายามต่อเพราะหวังว่ามันจะดีขึ้น แต่สุดท้ายก็เหมือนจะไม่
เรามีพี่น้อง 2คน ซึ่งทั้งสองคนต่างก็เรียนดี เกรดดี เราอดที่จะเอาตัวเองไปเปรียบเทียบ และโทษตัวเองไม่ได้ ว่าทำไมเราถึงได้เหมือนเป็นจุดด้อยขนาดนี้ แถมเพื่อนที่เราคบอยู่ก็มีการเรียนที่ดี หรือแม้แต่เพื่อนที่เราคบจะไม่เคยต่อว่า หรือแซะเราเรื่องการเรียนก็ตาม แต่มันก็ยังรู้สึกเหมือนตัวเราเป็นจุดด้อยตลอด
หลายคนอาจสงสัยว่าในเมื่อเรารู้ว่าตัวเองไม่ถนัดในด้านนี้แล้วทำไมยังเรียนต่ออยู่ เหตุผลพื้นฐานเลยคือ จบแล้วมันหางานทำง่าย แม้ในยุคนี้ความคิดที่ว่าบัญชีจบมาแล้วหางานง่ายจะไม่เหมือนแต่ก่อนแล้วก็ตาม
ที่เรามาตั้งกระทู้นี้เพราะเราอยากฟังประสบการณ์จากผู้อ่าน ว่าเคยพบเจอเหตุการณ์แบบเดียวกับที่เราเจอมั้ย หรือมีวิธีแบ่งเบาความกังวล ความตรึงเครียดตรงนี้อย่างไรบ้าง
เครียกมากจนจุกหน้าอก หายใจไม่ออก!
เรื่องที่เราอยากจะมาแชร์คือเรื่องที่พึ่งเกิดกับเราเลย ทุกคนเคยเป็นมั้ย? เวลาที่เราคาดหวังและตั้งใจทำอะไรสักอย่าง แต่ผลที่ออกมากลับไม่เป็นไปตามหวัง
คือเราเป็นคนที่เรียนไม่เก่งเลย ค่อนข้างเข้าใจช้า เรียนรู้ยาก แต่ก็พยายามมาโดยตลอด
เมื่อช่วงบ่ายที่ผ่านมาเราพึ่งสอบวิชาบัญชีไปตัวนึง ซึ่งเราเครียดกับวิชานี้มา 3วันแล้ว เครียดจนจุกหน้าอก และรู้สึกแน่นหน้าอก เหมือนจะหายใจไม่ออก เราทั้งติว ทั้งหัดทำโจทย์ ติวกับเพื่อน แล้วเราก็คิดว่าเราสามารถทำมันได้ แต่พอเราได้เข้าไปทำข้อสอบ ทุกอย่างมันกลับรวนไปหมด มันทั้งสับสน และรนไปในเวลาเดียวกัน สุดท้ายเราก็ไม่สามารถทำข้อสอบได้ ซึ่งวิชาบัญชีตัวนี้เราสุ่มเสี่ยงที่จะติด F และยังมีอีกวิชานึงเช่นกันที่สุ่มเสี่ยง ซึ่งเราจะสอบในวันพรุ่งนี้
คือเราเครียดและกดดันตัวเอง มันหยุดที่จะรู้สึกแบบนั้นไม่ได้จริงๆ
จริงๆแล้วที่บ้านเราไม่ได้กดดันหรือคาดหวังว่าเราต้องเรียนได้ดี หรือต้องได้เกรดเท่าไหร่ แต่เราก็อดไม่ได้ที่จะไม่อยากทำให้ครอบครัวต้องกังวล
เราเคยรู้สึกว่าโครตท้อ โครตเหนื่อยมากๆกับการเรียน จนเคยมีความคิดว่าหรือเราจะจบลงแค่นี้ดี แต่เราก็ยังพยายามต่อเพราะหวังว่ามันจะดีขึ้น แต่สุดท้ายก็เหมือนจะไม่
เรามีพี่น้อง 2คน ซึ่งทั้งสองคนต่างก็เรียนดี เกรดดี เราอดที่จะเอาตัวเองไปเปรียบเทียบ และโทษตัวเองไม่ได้ ว่าทำไมเราถึงได้เหมือนเป็นจุดด้อยขนาดนี้ แถมเพื่อนที่เราคบอยู่ก็มีการเรียนที่ดี หรือแม้แต่เพื่อนที่เราคบจะไม่เคยต่อว่า หรือแซะเราเรื่องการเรียนก็ตาม แต่มันก็ยังรู้สึกเหมือนตัวเราเป็นจุดด้อยตลอด
หลายคนอาจสงสัยว่าในเมื่อเรารู้ว่าตัวเองไม่ถนัดในด้านนี้แล้วทำไมยังเรียนต่ออยู่ เหตุผลพื้นฐานเลยคือ จบแล้วมันหางานทำง่าย แม้ในยุคนี้ความคิดที่ว่าบัญชีจบมาแล้วหางานง่ายจะไม่เหมือนแต่ก่อนแล้วก็ตาม
ที่เรามาตั้งกระทู้นี้เพราะเราอยากฟังประสบการณ์จากผู้อ่าน ว่าเคยพบเจอเหตุการณ์แบบเดียวกับที่เราเจอมั้ย หรือมีวิธีแบ่งเบาความกังวล ความตรึงเครียดตรงนี้อย่างไรบ้าง