สวัสดีครับ ผมอยากปรึกษาชาวพันทิปเรื่องปัญหาหัวใจ แต่ผมขอเล่าเรื่องตั้งแต่สมัยยังเรียน ป.ตรี ก่อน คิดซะว่ากำลังอ่านนิยายสักเรื่องหนึ่งแล้วกันนะครับ
ย้อนกลับไปเมื่อ 10 ปีที่แล้ว สมัยนั้น platform ยอดฮิตมี hi5 กับ MSN ซึ่งผมรู้จักกับเธอคนนี้ผ่าน hi5 เธอแอดผมมาเพราะอยู่มหาลัยเดียวกัน ผมขอเรียกว่า "พี่น้ำ" แล้วกันนะครับ ตอนที่คุยกันครั้งแรก ผมโดนพี่น้ำหลอกให้คิดว่าเป็นรุ่นเดียวกัน แต่เรียนคนละเจอร์
ผมดีใจมากที่หาเพื่อนใหม่ได้ เพราะมีเพื่อนที่มาจากโรงเรียนเดียวกันแค่ 2-3 คนเท่านั้นเอง เราคุยทาง hi5 กันมาสักพักหนึ่ง จึงแลกอีเมล์เพื่อคุย msn กัน เพราะมันสะดวกกว่า
ในช่วงที่คุยกัน เราไม่เคยพบหน้ากันเลย เห็นแต่รูปใน hi5 กับ MSN จนกระทั่งวันนึงตัดสินใจนัดเจอกัน
ครั้งแรกที่ผมเห็นพี่น้ำ ผมตะลึงไปเลยครับ ไม่ได้พูดเล่น ผมกล้าพูดเลยว่าพี่น้ำเป็นผู้หญิงที่สวยที่สุดที่ผมเคยเจอ ผมเคยมีแฟนตอนเรียน ม.ปลาย แต่ผมยังไม่เคยเจอใครที่ทำให้รู้สึกใจเต้นแบบนี้เลย แต่ด้วยความที่ผมยังเด็ก และไม่รู้จักความรัก ผมเลยไม่เข้าใจว่าตอนนั้นผมรู้สึกยังไง แล้วก็ได้รู้ตอนนั้นเองว่าพี่น้ำเป็น นศ.ปี 2 แต่อายุเท่ากับผม
หลังจากวันนั้นก็เหมือนเราจะสนิทกันมากขึ้น ผมเรียกพี่น้ำเพราะเห็นว่าเป็นรุ่นพี่ (มหาลัยผมค่อนข้างเคร่งเรื่องโซตัส ตอนนั้นหัวอ่อน) เราคุยกันทาง MSN แทบจะทุกวันเลยก็ว่าได้ พี่น้ำอยู่ชมรมดนตรีสากล เล่นกล่องชุดเก่งมาก ผมชอบดูพี่น้ำซ้อม แล้วเข้าร่วมกิจกรรมทุกกิจกรรมที่พี่น้ำขึ้นเวที
แม้กระทั่งวันหยุด ตอนที่พี่น้ำกลับบ้าน เราก็จะเปิดกล้องคุยกัน ตอนนั้นผมแอบมีความหวังเล็กๆในใจว่าพี่น้ำจะชอบผมรึเปล่า เพราะเพื่อนกันปกติก็คงไม่ค่อยเปิดกล้องคุยกันเท่าไหร่ (ซึ่งผมอาจรู้สึกไปเองคนเดียว)
แต่ทราบมาว่าพี่น้ำเคยมีแฟนที่เป็นผู้หญิง และไม่แน่ใจว่าอยู่ในช่วงระหองระแหงกันหรือเลิกกันแล้ว ซึ่งทำให้ผมรู้สึกเศร้าพอสมควร เลยออกห่างมาพักนึง แต่ก็ทำใจไม่ได้ เลยกลับไปคุยเหมือนเดิม แต่ช่วงที่คุยกันผมก็ไม่เคยคุยแบบจีบเลยนะครับ ไม่เข้าใจตัวเองในตอนนั้นเหมือนกัน
พี่น้ำเป็นคนขยันครับ ตอนที่เรียนอยู่ก็ทำงานพิเศษไปด้วย เป็นบาร์เทนเดอร์บ้าง เป็นบาริสต้าบ้าง ช่วยทำขนมบ้าง ซึ่งผมก็ไปอุดหนุนทุกร้านที่พี่น้ำไปทำ จนกระทั่งวันนึงผมทราบมาว่าพี่น้ำลาออกจากการเป็น นศ. (ยังไม่ทันจบปี 2) หลังจากนั้นผมก็ติดต่อพี่น้ำไม่ได้อีก ทั้ง hi5 MSN หรือแม้กระทั่งเบอร์โทร
ผมขาดการติดต่อกับพี่น้ำไปเกือบปี ซึ่งในระหว่างนั้นผมก็มีแฟนใหม่ แต่มาเจอพี่น้ำอีกครั้งตอนที่สมัครเข้ามาเรียนใหม่ แต่เรียนคนละเจอร์ เข้าใจว่าคงพบทางที่ใช่กว่า ซึ่งทำให้ผมใจชื้นขึ้นมา แต่เนื่องจากผมมีแฟนอยู่แล้ว ผมจึงพยายามไม่ติดต่อเหมือนอย่างเคย เราคุยในสถานะพี่น้องแทน อีก 2 ปีถัดมาพี่น้ำก็มีแฟนเป็นรุ่นน้อง เราต่างห่างกันจนกระทั่งจบการศึกษา
พี่น้ำกลับไปทำธุรกิจส่วนตัวที่ต่างจังหวัด ส่วนผมศึกษาต่อในระดับ ป.โทและ ป.เอกที่ กทม. เราแทบไม่ได้คุยกันอีกเลย จนกระทั่งผมเลิกกับแฟนเมื่อประมาณ 6 ปีที่แล้ว ปัจจุบันยังไม่มีใคร ส่วนพี่น้ำเลิกกับแฟนเมื่อประมาณ 3 ปีที่แล้ว
ล่าสุดผมเปลี่ยน Facebook ใหม่ เห็นพี่น้ำเพิ่มเพื่อนมาก็รับ แล้วเราก็คุยกันในฐานะพี่น้องตามปกติ เหมือนว่าช่วงที่เราห่างกันเป็นเรื่องโกหกอย่างไรอย่างนั้น เพราะการสนทนาผมมีความรู้สึกว่ามันยังเหมือนเดิม เท่าที่ผมรู้ ตอนนี้พี่น้ำยังไม่มีใคร แต่ผมไม่รู้อะไรเลยเพราะเราอยู่คนละจังหวัดกัน
ผมควรจะสานสัมพันธ์ดีมั้ยครับ เพราะผมบอกได้ว่าผมยังรู้สึกกับพี่น้ำเหมือนเดิม และผมมั่นใจว่านั่นคือความรัก แต่ผมไม่รู้ใจพี่น้ำในตอนนี้เลยครับเพราะไม่เคยถามและไม่เคยคุยกันในแง่นั้น หรือผมควรจะปล่อยและคุยกันในสถานะพี่น้องต่อไปดี ขอบคุณครับ
ความรักทางไกล ควรสานสัมพันธ์ยังไงดีครับ?
ย้อนกลับไปเมื่อ 10 ปีที่แล้ว สมัยนั้น platform ยอดฮิตมี hi5 กับ MSN ซึ่งผมรู้จักกับเธอคนนี้ผ่าน hi5 เธอแอดผมมาเพราะอยู่มหาลัยเดียวกัน ผมขอเรียกว่า "พี่น้ำ" แล้วกันนะครับ ตอนที่คุยกันครั้งแรก ผมโดนพี่น้ำหลอกให้คิดว่าเป็นรุ่นเดียวกัน แต่เรียนคนละเจอร์
ผมดีใจมากที่หาเพื่อนใหม่ได้ เพราะมีเพื่อนที่มาจากโรงเรียนเดียวกันแค่ 2-3 คนเท่านั้นเอง เราคุยทาง hi5 กันมาสักพักหนึ่ง จึงแลกอีเมล์เพื่อคุย msn กัน เพราะมันสะดวกกว่า
ในช่วงที่คุยกัน เราไม่เคยพบหน้ากันเลย เห็นแต่รูปใน hi5 กับ MSN จนกระทั่งวันนึงตัดสินใจนัดเจอกัน
ครั้งแรกที่ผมเห็นพี่น้ำ ผมตะลึงไปเลยครับ ไม่ได้พูดเล่น ผมกล้าพูดเลยว่าพี่น้ำเป็นผู้หญิงที่สวยที่สุดที่ผมเคยเจอ ผมเคยมีแฟนตอนเรียน ม.ปลาย แต่ผมยังไม่เคยเจอใครที่ทำให้รู้สึกใจเต้นแบบนี้เลย แต่ด้วยความที่ผมยังเด็ก และไม่รู้จักความรัก ผมเลยไม่เข้าใจว่าตอนนั้นผมรู้สึกยังไง แล้วก็ได้รู้ตอนนั้นเองว่าพี่น้ำเป็น นศ.ปี 2 แต่อายุเท่ากับผม
หลังจากวันนั้นก็เหมือนเราจะสนิทกันมากขึ้น ผมเรียกพี่น้ำเพราะเห็นว่าเป็นรุ่นพี่ (มหาลัยผมค่อนข้างเคร่งเรื่องโซตัส ตอนนั้นหัวอ่อน) เราคุยกันทาง MSN แทบจะทุกวันเลยก็ว่าได้ พี่น้ำอยู่ชมรมดนตรีสากล เล่นกล่องชุดเก่งมาก ผมชอบดูพี่น้ำซ้อม แล้วเข้าร่วมกิจกรรมทุกกิจกรรมที่พี่น้ำขึ้นเวที
แม้กระทั่งวันหยุด ตอนที่พี่น้ำกลับบ้าน เราก็จะเปิดกล้องคุยกัน ตอนนั้นผมแอบมีความหวังเล็กๆในใจว่าพี่น้ำจะชอบผมรึเปล่า เพราะเพื่อนกันปกติก็คงไม่ค่อยเปิดกล้องคุยกันเท่าไหร่ (ซึ่งผมอาจรู้สึกไปเองคนเดียว)
แต่ทราบมาว่าพี่น้ำเคยมีแฟนที่เป็นผู้หญิง และไม่แน่ใจว่าอยู่ในช่วงระหองระแหงกันหรือเลิกกันแล้ว ซึ่งทำให้ผมรู้สึกเศร้าพอสมควร เลยออกห่างมาพักนึง แต่ก็ทำใจไม่ได้ เลยกลับไปคุยเหมือนเดิม แต่ช่วงที่คุยกันผมก็ไม่เคยคุยแบบจีบเลยนะครับ ไม่เข้าใจตัวเองในตอนนั้นเหมือนกัน
พี่น้ำเป็นคนขยันครับ ตอนที่เรียนอยู่ก็ทำงานพิเศษไปด้วย เป็นบาร์เทนเดอร์บ้าง เป็นบาริสต้าบ้าง ช่วยทำขนมบ้าง ซึ่งผมก็ไปอุดหนุนทุกร้านที่พี่น้ำไปทำ จนกระทั่งวันนึงผมทราบมาว่าพี่น้ำลาออกจากการเป็น นศ. (ยังไม่ทันจบปี 2) หลังจากนั้นผมก็ติดต่อพี่น้ำไม่ได้อีก ทั้ง hi5 MSN หรือแม้กระทั่งเบอร์โทร
ผมขาดการติดต่อกับพี่น้ำไปเกือบปี ซึ่งในระหว่างนั้นผมก็มีแฟนใหม่ แต่มาเจอพี่น้ำอีกครั้งตอนที่สมัครเข้ามาเรียนใหม่ แต่เรียนคนละเจอร์ เข้าใจว่าคงพบทางที่ใช่กว่า ซึ่งทำให้ผมใจชื้นขึ้นมา แต่เนื่องจากผมมีแฟนอยู่แล้ว ผมจึงพยายามไม่ติดต่อเหมือนอย่างเคย เราคุยในสถานะพี่น้องแทน อีก 2 ปีถัดมาพี่น้ำก็มีแฟนเป็นรุ่นน้อง เราต่างห่างกันจนกระทั่งจบการศึกษา
พี่น้ำกลับไปทำธุรกิจส่วนตัวที่ต่างจังหวัด ส่วนผมศึกษาต่อในระดับ ป.โทและ ป.เอกที่ กทม. เราแทบไม่ได้คุยกันอีกเลย จนกระทั่งผมเลิกกับแฟนเมื่อประมาณ 6 ปีที่แล้ว ปัจจุบันยังไม่มีใคร ส่วนพี่น้ำเลิกกับแฟนเมื่อประมาณ 3 ปีที่แล้ว
ล่าสุดผมเปลี่ยน Facebook ใหม่ เห็นพี่น้ำเพิ่มเพื่อนมาก็รับ แล้วเราก็คุยกันในฐานะพี่น้องตามปกติ เหมือนว่าช่วงที่เราห่างกันเป็นเรื่องโกหกอย่างไรอย่างนั้น เพราะการสนทนาผมมีความรู้สึกว่ามันยังเหมือนเดิม เท่าที่ผมรู้ ตอนนี้พี่น้ำยังไม่มีใคร แต่ผมไม่รู้อะไรเลยเพราะเราอยู่คนละจังหวัดกัน
ผมควรจะสานสัมพันธ์ดีมั้ยครับ เพราะผมบอกได้ว่าผมยังรู้สึกกับพี่น้ำเหมือนเดิม และผมมั่นใจว่านั่นคือความรัก แต่ผมไม่รู้ใจพี่น้ำในตอนนี้เลยครับเพราะไม่เคยถามและไม่เคยคุยกันในแง่นั้น หรือผมควรจะปล่อยและคุยกันในสถานะพี่น้องต่อไปดี ขอบคุณครับ