เรื่องนี้เกิดตอนสมัยเรียนปี 1 ค่ะ ยังไม่เคยมีแฟนมาก่อนเลย

ก่อนหน้าที่จะมาเจอหน้ากันในคณะทุกคนจะติดต่อเพื่อนๆในคณะผ่านทาง MSN ค่ะ

ได้อีเมลล์ของเพื่อนๆแต่ละคนมาจากกระดาษที่รุ่นพี่แจกให้วันที่มาสัมภาษณ์ค่ะ

เราก็แอดเฟรนไปหลายคนแล้วแต่ที่ชอบ ส่วนเราแอดไปทุกคน แต่แทบจะไม่ได้คุยกับใครบ่อยนัก

สมัยนั้นชอบดึงๆเพื่อนมารวมกันในหน้าเดียว แล้วเน็ทเรากากก็จะค้างไปโดยปริยาย

แต่ก็มีอยู่คนนึงที่เราไปคุยด้วยค่ะ เป็นผู้ชายที่เข้าไปเพราะชอบรูปที่เขาขึ้นค่ะ ก็ทักไปคุยเรื่อยเปื่อยยังไม่เคยเจอตัวจริง

พอวันที่มารับน้อง จะมีกิจกรรมให้เล่นเราก็ได้เล่นคู่กับเขาค่ะเป็นปะแป้งไรงี้ ตอนนั้นไม่ได้คิดไรเลยค่ะ

แต่เราก็ยังคุยกันผ่าน MSN และ Hi5 ในสมัยนั้นๆ คุยมาเรื่อยๆเขาเป็นคนเงียบๆค่ะ ถ่อมตัว ชอบออกตัวเสมอว่าตัวเองไม่เก่ง

ครอบครัวจนไรงี้ แต่คอยช่วยเหลือคนอื่นอยู่เสมอ คือทุกคนมองว่าคนนี้เป็นเพื่อนที่ดีมากค่ะ เราเองก็เช่นกัน

ตอนเราไม่สบายเขาก็คอยซื้ออาหารซื้อยาไรงี้มาให้ คือเพื่อนรูมเมทก็จะแซวตลอดว่าเค้ามาจีบ

คุยกันทุกวันทั้งในเอ็มแล้วก็โทรศัพท์นะคะ จนกระทั่งเราถามเค้าเรื่องความรัก เค้าก็บอกว่าเค้าแอบชอบรุ่นน้องอยู่คนนึง

ชอบมานานแล้วแต่น้องเค้าน่ารัก สวย เค้าไม่กล้าเข้าไปจีบ ตอนนั้นเราก็แอบเสียใจนิดหน่อย แต่ก็แนะนำเค้าไปว่า

ให้สารภาพรักกับน้องคนนั้น เราเป็นผู้ชายเราต้องกล้า คือเราจะคอยให้กำลังใจอยู่เสมอในฐานะเพื่อนค่ะ

ตอนช่วงปิดเทอมเดือนตุลาของปี 1 เรากับเค้าก็ส่งข้อความคุยกันทุกคืน เค้าก็คอยส่งอีเมลล์เล่าเหตุการณ์ทางบ้านให้ฟังค่ะ

แต่เค้าจะเน้นกับเราเสมอว่า บ้านเค้าจน

จนกระทั่งเค้าส่งอีเมลล์มาบอกเราว่า เค้าไปสารภาพรักกับน้องคนนั้นแล้ว น้องเค้าปฏิเสธกลับมา

เค้าบอกว่ามันก็คงไม่แปลกหรอก เค้าขี้อาย ไม่กล้าพูด ประมาณนั้นคือ ถ่อมตัวมาก แล้วเค้าก็บอกเราว่า

ตลอดช่วงเวลาปิดเทอมที่ผ่านมา เค้าได้คิดอะไรหลายอย่าง แล้วก็คือ เค้าคิดถึงเราตลอด พอเปิดเทอมเค้าก็มาสารภาพรักกับเรา