พอดีก่อนหน้านี้เห็นกระทู้มีคนถามว่า มีที่ทำงานที่ไหนเลิกงานตรงเวลาบ้าง เราก็เลยอยากเล่าถึงที่ทำงานเรา
แต่เราจะพูดถึงเฉพาะแผนกที่เราทำงานเท่านั้น ด้วยความที่เป็นหน่วยงานใหญ่ มีหลายแผนก แผนกอื่นๆอาจไม่เป็นแบบนี้
เวลาเข้าออกงานจริงก็ตามราชการ แต่กว่าพนักงานจะได้กลับบ้านจริงๆ ก็หลังเวลาเลิกประมาณ 1-2 ชั่วโมง
เช่น เวลาเลิกงานคือ 16.30 น. แต่กว่าเราจะปิดคอม เก็บของ กลับบ้าน ก็ประมาณเวลา 17.30 หรือ 18.00 น.
วันไหนเรากลับเร็วกว่านั้น หัวหน้าจะถามว่าทำไมวันนี้กลับเร็ว == คนอื่นๆ กลับช้ากว่าเรา ส่วนหัวหน้าก็กลับค่ำๆ มืดๆ
แต่คนอื่นๆ ที่กลับช้ากว่าเรา คือเขามีสามีมารับ มีคนมารับ ส่วนเราต้องกลับเอง ถ้ากลับพร้อมหัวหน้า รถโดยสารก็จะหมด
แล้วที่กลับช้ากันเนี่ย ก็ไม่ได้เงินค่าโอทีเลยสักบาท ส่วนหัวหน้า เราไม่แน่ใจว่าเงินเดือนเขารวมค่าโอทีไว้แล้วยัง
เราก็ไม่ได้อยากกลับช้า แต่งานเราเยอะ งานใหญ่ 1 งาน เรารับผิดชอบคนเดียว ติดปัญหาเต็มไปหมด ยังไม่เข้าร่องเข้ารอย
พอเรารับมาทำ ก็มีส่วนที่ต้องปรับปรุง ปรับเปลี่ยนเยอะไปหมด แล้วมันต้องใช้เวลาเป็นปีกว่าจะคงที่ เราต้องปรึกษาหัวหน้าบ่อย
แต่ตอนกลางวันหัวหน้าก็ไม่ค่อยว่างคุยกับเรานาน ปกติเราก็โดนหัวหน้าเรียกใช้ทั้งวันอยู่แล้ว แต่พอจะคุยยาวๆ มักจะได้คุยตอนเย็น
บางงานเราไม่สามารถทำได้ในทันที แต่ต้องรอปรึกษาหัวหน้าหรือฝ่ายอื่นๆ ก่อน หัวหน้าเองก็ไม่ได้แม่นงานนี้ด้วย ทำลำบาก
แล้วบางงานก็เป็นงานด่วน คือหัวหน้าสั่งแล้วต้องรีบทำให้เสร็จ บางทีสั่งเราตอนใกล้เลิกงานแล้ว และจะเอาภายใน 1-2 ชม.
แล้วหัวหน้าก็ยังขยันเพิ่มงานให้เรา บางอย่างมันไม่ใช่หน้าที่เรา แต่เรามีประสบการณ์ ทำแล้วได้ดั่งใจหัวหน้า มันก็กลายเป็นหน้าที่เราไปโดยปริยาย
เวลา HR ให้คำนวณปริมาณงานเทียบกับจำนวนคน หัวหน้าก็พยายามจะเฟคข้อมูล เพื่อคำนวณออกมาแล้วจะได้ไม่เกิดงานล้นคน
บางทีเราไม่อยากกลับบ้านช้า เราก็ต้องเอางานกลับไปทำที่บ้านแทน บางทีวันหยุดเสาร์-อาทิตย์ก็ยังต้องทำงานที่บ้าน
หัวหน้าเรามักจะไปทำงานวันเสาร์หรืออาทิตย์ด้วย แล้วหัวหน้าเราเป็นคนประเภทที่ ชอบติดต่อคนอื่นแบบไม่รู้เวร่ำเวลา
หลังเลิกงานแล้ว วันหยุดเสาร์-อาทิตย์ ก็ยังโทร/ไลน์ตามงานลูกน้อง จะเรื่องด่วนหรือไม่ด่วนก็ตาม ถ้าเขานึกได้ ก็โทรเลย
เราก็สงสัย ว่าถ้าชีวิตการทำงานเราเป็นแบบนี้ เราจะเอาเวลาที่ไหนไปเรียนต่อ ป.โท หรือจะเอาเวลาที่ไหนไปมีครอบครัว
เพราะคนทำงานมันก็เหนื่อย เครียด ถ้ามีสามี มีลูก จะให้เวลาพวกเขาเต็มที่ได้ยังไง เผลอๆ จะทะเลาะกันบ้านแตกซะอีก
บางทีเราก็คิดอยากจะร้องเรียนหรือแจ้งไปยังฝ่ายบริหาร แต่ยังหาโอกาสหรือช่องทางทำแบบนั้นไม่ได้ ในอนาคตยังไม่แน่
จะบ่นกับหัวหน้าก็ไม่มีประโยชน์ เพราะหัวหน้าก็งานเยอะ บ่นมากๆ เดี๋ยวหัวหน้าก็จะท้าให้เราไปเป็นหัวหน้าซะเองอีก
มาระบายเท่านี้ก่อน บ่นเสร็จก็ต้องทำงานต่อไป เหมือนคนใช้เวรใช้กรรม ที่ทำงานใครเป็นแบบนี้ก็มาบ่นมาระบายได้
ที่ทำงานมีวัฒนธรรมการเลิกงานเลท ไม่จ่ายค่าโอที และงานก็เยอะมาก
แต่เราจะพูดถึงเฉพาะแผนกที่เราทำงานเท่านั้น ด้วยความที่เป็นหน่วยงานใหญ่ มีหลายแผนก แผนกอื่นๆอาจไม่เป็นแบบนี้
เวลาเข้าออกงานจริงก็ตามราชการ แต่กว่าพนักงานจะได้กลับบ้านจริงๆ ก็หลังเวลาเลิกประมาณ 1-2 ชั่วโมง
เช่น เวลาเลิกงานคือ 16.30 น. แต่กว่าเราจะปิดคอม เก็บของ กลับบ้าน ก็ประมาณเวลา 17.30 หรือ 18.00 น.
วันไหนเรากลับเร็วกว่านั้น หัวหน้าจะถามว่าทำไมวันนี้กลับเร็ว == คนอื่นๆ กลับช้ากว่าเรา ส่วนหัวหน้าก็กลับค่ำๆ มืดๆ
แต่คนอื่นๆ ที่กลับช้ากว่าเรา คือเขามีสามีมารับ มีคนมารับ ส่วนเราต้องกลับเอง ถ้ากลับพร้อมหัวหน้า รถโดยสารก็จะหมด
แล้วที่กลับช้ากันเนี่ย ก็ไม่ได้เงินค่าโอทีเลยสักบาท ส่วนหัวหน้า เราไม่แน่ใจว่าเงินเดือนเขารวมค่าโอทีไว้แล้วยัง
เราก็ไม่ได้อยากกลับช้า แต่งานเราเยอะ งานใหญ่ 1 งาน เรารับผิดชอบคนเดียว ติดปัญหาเต็มไปหมด ยังไม่เข้าร่องเข้ารอย
พอเรารับมาทำ ก็มีส่วนที่ต้องปรับปรุง ปรับเปลี่ยนเยอะไปหมด แล้วมันต้องใช้เวลาเป็นปีกว่าจะคงที่ เราต้องปรึกษาหัวหน้าบ่อย
แต่ตอนกลางวันหัวหน้าก็ไม่ค่อยว่างคุยกับเรานาน ปกติเราก็โดนหัวหน้าเรียกใช้ทั้งวันอยู่แล้ว แต่พอจะคุยยาวๆ มักจะได้คุยตอนเย็น
บางงานเราไม่สามารถทำได้ในทันที แต่ต้องรอปรึกษาหัวหน้าหรือฝ่ายอื่นๆ ก่อน หัวหน้าเองก็ไม่ได้แม่นงานนี้ด้วย ทำลำบาก
แล้วบางงานก็เป็นงานด่วน คือหัวหน้าสั่งแล้วต้องรีบทำให้เสร็จ บางทีสั่งเราตอนใกล้เลิกงานแล้ว และจะเอาภายใน 1-2 ชม.
แล้วหัวหน้าก็ยังขยันเพิ่มงานให้เรา บางอย่างมันไม่ใช่หน้าที่เรา แต่เรามีประสบการณ์ ทำแล้วได้ดั่งใจหัวหน้า มันก็กลายเป็นหน้าที่เราไปโดยปริยาย
เวลา HR ให้คำนวณปริมาณงานเทียบกับจำนวนคน หัวหน้าก็พยายามจะเฟคข้อมูล เพื่อคำนวณออกมาแล้วจะได้ไม่เกิดงานล้นคน
บางทีเราไม่อยากกลับบ้านช้า เราก็ต้องเอางานกลับไปทำที่บ้านแทน บางทีวันหยุดเสาร์-อาทิตย์ก็ยังต้องทำงานที่บ้าน
หัวหน้าเรามักจะไปทำงานวันเสาร์หรืออาทิตย์ด้วย แล้วหัวหน้าเราเป็นคนประเภทที่ ชอบติดต่อคนอื่นแบบไม่รู้เวร่ำเวลา
หลังเลิกงานแล้ว วันหยุดเสาร์-อาทิตย์ ก็ยังโทร/ไลน์ตามงานลูกน้อง จะเรื่องด่วนหรือไม่ด่วนก็ตาม ถ้าเขานึกได้ ก็โทรเลย
เราก็สงสัย ว่าถ้าชีวิตการทำงานเราเป็นแบบนี้ เราจะเอาเวลาที่ไหนไปเรียนต่อ ป.โท หรือจะเอาเวลาที่ไหนไปมีครอบครัว
เพราะคนทำงานมันก็เหนื่อย เครียด ถ้ามีสามี มีลูก จะให้เวลาพวกเขาเต็มที่ได้ยังไง เผลอๆ จะทะเลาะกันบ้านแตกซะอีก
บางทีเราก็คิดอยากจะร้องเรียนหรือแจ้งไปยังฝ่ายบริหาร แต่ยังหาโอกาสหรือช่องทางทำแบบนั้นไม่ได้ ในอนาคตยังไม่แน่
จะบ่นกับหัวหน้าก็ไม่มีประโยชน์ เพราะหัวหน้าก็งานเยอะ บ่นมากๆ เดี๋ยวหัวหน้าก็จะท้าให้เราไปเป็นหัวหน้าซะเองอีก
มาระบายเท่านี้ก่อน บ่นเสร็จก็ต้องทำงานต่อไป เหมือนคนใช้เวรใช้กรรม ที่ทำงานใครเป็นแบบนี้ก็มาบ่นมาระบายได้