เรามักจะได้ยินเเม่บอกตลอดว่าญาติฝั่งพ่อเห็นเเก่ตัวพอเราลำบากอะไรไม่เคยช่วยเหลืออะไรเลย ญาติคนนึงพ่อให้เงินไปช่วยทำงาน..... เเต่ก็เอาเงินไปหมดเลยตั้งเกือบเเสน มีเเต่ญาติฝั่งเเม่เเต่เราเห็นเเบบนั้นจริงๆนะเเล้วเราไปงานบวชที่ต่างจังหวัดกับพ่อพ่อเราออกรถใหม่ไปรับพี่สาวเเละน้องสาว,หลานของพ่อ ไปรับไปส่งพ่อเราเป็นคนออกเงินทุกอย่างเเอบเอาทองของเราไปขาย(ไม่บอกเราเลยสักคำ)เพื่อเอาเงินไปหาญาติ มันทำให้เราฝังใจตลอด พอไปถึงไม่ขออะไรเลยยกของขึ้นหลังรถเลย มีการบอกว่าให้หลานขับทั้งๆที่เป็นรถของพ่อเราเเถมยังไม่เกรงใจให้ขี่รถไปเเวะนู้นนั้นอีก(ซึ่งพ่อเราก็ไม่เคยปฏิเสธ) เเล้วพองานเลี้ยงตอนเย็นเราจะลุกไปส่งป้าอีกคน พี่สาวของพ่อบอกว่า "พ่อยังไม่กลับ"ย่าบอกให้น้องสาวพ่อไปเอาอาหารข้างบ้านมาให้เราเเต่น้องสาวพ่อทำหน้าเหมือนไม่พอใจเราทำหน้าตาเบื่อเลยเเหละเวลาอยู่ที่นั้น 2 วัน เรากินเเค่ขนมจีนถ้วยเดียว พอขากลับก็ยังให้พาไปนู้นนี้อีกเราพูดไปต่อหน้าญาติเลยกับพ่อว่าต้องรีบกลับมาทำธุระ(มีธุระจริงๆ) พี่สาวกับน้องสาวพ่อเราก็บอกว่าทัน พ่อเราก็พูดขึ้นมาว่าทัน เราเริ่มรู้สึกว่าเป็นคนเห็นเเก่ตัวขึ้นมาเราคิดว่าค่าน้ำมันก็ยังไม่มีจะช่วยออก พอมีรถนี่ทำเป็นมาอย่างนู้นอย่างนี้พอขอยืมตังไม่มีใครช่วยเลย  เราเลยปาเงินใส่พ่อในรถต่อหน้าญาติเลยค่าน้ำมัน เเละเราก็ควบคุมสติไม่อยู่ร้องไห้เดินลงจากรถเกิดเหตุการณ์จนตำรวจเข้ามาถาม เเละพอกับบ้านมา พอตีเราใหญ่เลย ด่าอีกว่าเกิดมาจากนรก ทำให้เราเกิดความรู้สึกตามหัวข้อ เราควรจะทำอย่างไงดี จัดการความรู้สึกตัวเองยังไง เราพยายามจะนิ่งๆเเล้วเเต่อารมณ์มันก็ขึ้นมา