คือเราไม่เเปลกใจเลยว่าทำไมหนังไทยแต่ละเรื่องไม่เคยได้เข้ารอบ4เรื่องสุดท้ายของออสการ์เลย หรือกว่าจะเลือกหนังส่งไปชิงได้นี่ต้องคิดแล้วคิดอีก กับหนังที่ไม่มีคุณภาพในการเข้าชิงหลายๆเรื่อง

ประเทศไทยควรเลิกทำหนัง ละคร/ซีรีส์ หรือควรทำให้มันน้อยลงบ้าง และไม่ควรวนอยู่แต่พลอตเรื่องเดิมๆ
เช่น หนัง ละคร/ซีรีส์ ที่ทำมาคลายเคลียดขายขำ เห็นทำมาทุกปี และก็มีหลายเรื่องมาก โดยเฉพาะหนังอีสานเนี่ย ต้องมาทุกปี

พวกละครน้ำเน่า ไร้สาระ ที่บางครั้งแทบไม่เป็นจริงในสังคมเลย เช่นเรื่องตบตี แย่งผัวเมีย โกรธแค้น กรี๊ด อิจฉา อะไรพวกนี้ คือไม่ว่าจะช่องไหนๆ ก็ต้องทำวนแต่เรื่องพวกนี้
พวกซีรีส์วายอีก ควรเลิกทำหรือทำให้น้อยที่สุด พลอตเรื่องคือมันเกินชีวิตจริงมาก และบอกตรงๆคือ ไร้สาระมากกกกก ทำมาขายให้กลุ่มคนเฉพาะจริง และทำส่งขายไปแค่บางประเทศในเอเชียแค่นั้น เป็นการทำที่สิ้นเปลืองงบประมาณมาก เนื้อเรื่องก็ซ้ำไปซ้ำมา ขายหน้าตาไปแค่นั้น ถ้าอยากทำแนวนี้จริงๆก็ควรจะดูอย่างcall me by your name นี่คือหนังแนวนี้ที่ได้รางวัลออสการ์ พลอตเรื่องคือเล่าดีมาก ไม่ใช่เล่าแบบไร้สาระเหมือนซีรีส์ไทย

และบอกตรงๆนะ ซีรีส์ของฝรั่งแทบจะไม่ทำซีรีส์วายเลย เพราะสำหรับเขาเขาไม่ดูอะไรแบบนี้ และซีรีส์แนวตบตี น้ำเน่าแบบไทยนี่คือไม่มีเลย
ก็ไม่แปลกที่วงการของฝรั่งจะไปได้ไกลกว่า เพราะเขากล้าคิดสิ่งใหม่ และกล้าที่จะลงทุน ถึงแม้จะไม่ปังในบางเรื่อง ถ้าวงการไทยเอาทุนสร้างหนัง ละคร/ซีรีส์ มาพัฒนาพลอตหนังใหม่ๆ และกล้าที่จะลงทุนในความเสี่ยง เหมือนเรื่อง ภิพบหิมพานต์ ดูแล้วเป็นไอเดียที่เปิดทางให้วงการไทยมาก แต่ก็คงจะได้เเค่เรื่องเดียว สุดท้ายวงการไทยก็คงวนอยู่ที่เดิมต่อไป

ก็ไม่ควรจะคาดหวังที่จะเห็นนักแสดงไทยได้ไปถึงฮอลลีวูด เพราะวงการไทยแทบจะไม่ได้ดึงศักยภาพหรือพัฒนาให้นักแสดงไทยได้ไปถึงขั้นนั้นหรอก