สืบเนื่องจากการที่อกหักมา ก็นั่นแหละค่ะ โหลดแอพหาคู่มาเพื่อคุยแก้เหงา
MATCHED สดๆร้อนๆเลยค่ะ 
 
เริ่มคุยกันก็ดูเป็นคนที่คุยสนุก ให้เกียรติ ชอบอะไรคล้ายๆกัน
ไม่มีคำพูดที่ส่อไปในทางนั้นเลยแม้แต่นิดเดียว
 
เหมือนคนปกติทั่วไปมากๆ
 
คุยกันถึงจุดๆนึง ฝั่งโน้นก็ชวนออกมากินข้าว 
แล้วก็เป็นการนัดในห้างสรรพสินค้าที่ใกล้ๆกับเขาอยู่
ซึ่งมันไกลเรามาก 
 
ตัวเรายังคิดในแง่ดีว่า อย่างน้อยจะได้ไม่ต้องรู้ว่าเราอยู่แถวไหน
 
เราก็จัด Grab ไปที่ห้างนั้น 
ด้วยความที่ไปหลังเลิกงาน + สถานที่ไกล ทำให้ไปถึงดึก (ประมาณ 2 ทุ่ม)
แล้วพอเจอกันก็ไปกินข้าวที่ร้านๆนึง
เจอตัวจริงก็เหมือนที่คุยในแอพเลย ดูเป็นดี คุยกันถูกคอ
 
กินข้าวเสร็จ ตัวเขาเองบอกว่าอยากหาที่นั่งต่อ แต่ว่าร้านในห้างปิดหมดแล้ว
เราเลยบอกไปว่าไว้ค่อยวันอื่น วันนี้กลับดีกว่า
 
ตัวเขาอาสาไปส่ง เพราะว่ามันดึกแล้ว 
ด้วยความขี้งกของเราเองที่ไม่อยากเสียค่าแกร็บอีก 
กับความที่ไว้ใจเขาไปแล้ว เลยยอมให้เขาไปส่ง
แต่ไม่ได้บอกที่อยู่จริงๆไป บอกแค่สถานที่ใกล้เคียง 
(กะจะต่อวินเข้าที่พักเอง)
 
ระหว่างทางกลับเขาก็ปักหมุด GPS ในรถไปสถานที่ที่เราบอก
เราก็อุ่นใจขึ้นมาอีกระดับนึง แล้วก็ขับมาตามทางกลับจริงๆ
 
ในรถก็คุยกันมาเรื่อยๆ เขาก็ไม่ได้แสดงอาการแย่ๆอะไรออกมา
 
พอใกล้จะถึงสถานที่ที่บอก ตัวเขาก็พูดขึ้นมาว่า หาคาเฟ่นั่งกันมั้ย
แถวนี้มีคาเฟ่ที่ไหนที่ยังเปิดบ้าง
 
ตัวเราก็บอกไม่รู้เลย เพราะไม่ใช่สายคาเฟ่
 
เขาก็กดๆดูในเน็ต แล้วก็บอกว่า โอเคไปที่นี่ละกัน
 
เราก็คิดว่า คงเป็นคาเฟ่จริงๆ กินเค้ก ชาไข่มุก บลาๆ
 
เริ่มขับผ่านแถวพระราม 9 ในใจเรายังคิดว่า อ๋อ พามาตลาดนัดรถไฟเหรอ
 
แต่ก็ไม่ใช่ ...
 
ขับผ่านไปเรื่อยๆ จนเลี้ยวรถเข้าที่ๆนึง
 
ม่านรูด
 
ม่านรูดเลย!!!!!! ม่านสีแดง !!!!!
ชื่อขึ้นต้นด้วยตัว P ตามด้วย E อะไรสักอย่าง
เข้าไปจอดในช่องเสร็จ นี่คือบทสนทนาค่ะ
 
เรา : พามาที่นี่ทำไมคะ ไม่ตลกนะคะ
เฮี่ย : ก็ที่อื่นมันปิดหมดแล้ว ที่นี่มันสั่งอะไรมากินได้
เรา : ไปที่อื่นเถอะค่ะ ไม่เอาที่นี่
เฮี่ย : แต่เข้ามาแล้วนะ ไปรอข้างในก่อน เดี๋ยวจ่ายตังแล้วตามไป
เรา : ไม่ค่ะ ไม่ลง ไม่เข้า ไปที่อื่นค่ะ
เฮี่ย : แต่เข้ามาแล้วน้าา สัญญาจะไม่ทำอะไร
เรา : ไม่ค่ะ!! ออกไปจากที่นี่ค่ะ!!!

จังหวะนั้นคือ ในใจคิดไปแล้วค่ะ ว่าโดนหลอกมาจ้ำแน่ๆ
จะออกจากสถานการณ์นี้ยังไงดีวะ คิดแล้วคิดอีก
หยิบโทรศัพท์ขึ้นมา กะจะขอความช่วยเหลือจากเพื่อน
 
NO SIGNAL
 
เรานี่เหงื่อตกเลย ไม่มีสัญญาณแบบ ไม่มีเลยสักขีดเดียว
โทรหาใครไม่ได้เลย มืด 8 ด้าน สมองตันสุดๆ
คิดไว้ว่าถ้ามันยังจะดึงดันให้เข้าไป จะเปิดประตูรถแล้ววิ่งออกไปเลยจะรอดมั้ย
มันจะวิ่งตามมารึเปล่า
 
สุดท้ายพอเราแสดงท่าทีไม่พอใจถึงขีดสุด 
ฝั่งเฮี่ยก็ยอมค่ะ ขับออกมา กลับรถ กลับไปส่งที่สถานที่ที่เราบอก
พอออกจากม่านรูดมาถึงตัวถนน สัญญาณกลับมาขึ้นครบทุกขีด
 
ระหว่างทางกลับ เราไม่คุยอะไรกับเฮี่ยอีกเลย
บรรยากาศเงียบ ตึง อึดอัด
 
พอถึงสถานที่ที่เราบอก เราลงจากรถไป
โบกวินกลับถึงห้องพัก รีบ Block ทุกช่องทาง
 
ใจหาย ขวัญหาย ทำอะไรไม่ถูก นั่งเรียกสติตัวเองอยู่นานมาก
 
แต่ก็ขอบคุณทุกอย่างที่ทำให้ผ่านเหตุการณ์ตรงนี้มาได้
หน้าพ่อหน้าแม่ลอยมาเลยค่ะ 
 
พอได้สติแล้วก็รีบโทรหาเพื่อน เพื่อนก็ด่าอยู่พักใหญ่เลยค่ะ
แต่เพื่อนก็บอกว่า การกระทำของเราอ่ะ มันทำให้อีกฝั่งคิดได้ว่าเป็นการนัดแบบนั้น
เพราะว่าคุยแปปเดียว ก็ออกไปเจอแล้ว 
 
เป็นบทเรียนแสนแพงเลยค่ะ ความเด็กน้อย ความอ่อนต่อโลกนี้
ความไว้ใจคนง่าย ความโลกสีชมพูที่คิดว่าไม่น่ามีอะไรแย่ๆเกิดขึ้น
 
ประเด็นที่สงสัยก็คือ ม่านรูด ทำไมไม่มีสัญญาณโทรศัพท์คะ
ถ้าเกิดมีเหตุด่วนเหตุร้าย ผู้หญิงโดนหลอกไป จะขอความช่วยเหลือยังไง
แล้วมันเป็นแบบนี้ทุกที่เลยรึเปล่า เราควรแจ้งอะไรผู้ที่มีส่วนเกี่ยวข้องมั้ยคะ
 
ใครก็ตามที่เข้ามาอ่านแล้วอยากด่า ด่าได้เลยนะคะ
เรายินดีรับฟัง ขอบคุณที่เข้ามาอ่านค่ะ 
 
เห้อ
 
 
ยังใจหายอยู่เลย ...