เเบบเจอกันโดยบังเอิญเเค่สบตาครั้งเเรกก็รู้สึกเหมือนมีอะไร ไม่เหมือนสบตากับผู้หญิงทั่วไปจากวันนั้นก็เจอกันบ่อยขึ้นทั้งที่ไม่รู้จักกัน เวลาเจอกันเวลามองตาเหมือนคนอื่นไม่มีตัวตน บ้างครั้งเวลาผมสบตานานๆเป็นผมที่หลบตาเองบางครั้งอยู่ไกลกันเเต่ก็ยังเผลอสมตากันตลอดเลยบางครั้งเธอก็หลบตาบางครั้งผมก็หลบตาเเต่ไม่เคยคุยกันเลยถึงจะเจอกันบ่อยมากก็เถอะ เธอพูดกับคนรอบตัวผมเเต่ไม่เคยพูดกับผมเลยคนรอบตัวเธอผมรู้จักหมดเเต่กับเธอไม่รู้ทำไมผมไม่กล้าคุยด้วย เวลาเธออยู่ใกล้ผมเขามักจะหลบหน้าเเต่พอมีระยะห่างมักจะสบตากันบ่อยมาก เหมือนมองหากันตลอด บางครั้งเหมือนเธอมองผมบางครั้งเดินผ่านกันก็ทำเป็นหลบหน้า เเต่พอห่างซักนิดก็หันมาต่างคนต่างมอง เธอเป็นคนยิ้มยากเเต่เมื่อเห็นครั้งเดียวผมก็เริ่มชอบ เธอเป็นผู้หญิงเงียบๆเฉยๆ ความรู้สึกผมคือสบตาทีไรเหมือนมันมีอะไร มันต่างจากสบตาจากผู้หญิงทั่วไป เวลาเธอจะต้องกลับเธอบอกลาคนรอบตัวผมเเต่ไม่เคยบอกผม เเต่เวลาเธอจะไปมันจะมีโมเม้นสบตาก่อนไปเหมือนบอกว่ากลับก่อนนะ เสมอเลย อยากรู้ว่าเธอคิดอย่างไร จริงๆคืออยากจีบนั่นเเหละครับเเต่อยากรู้ว่าเธอรู้สึกอะไร เกียจขี้หน้าเราหรือปล่าว