คือเราเเอบชอบผู้ชายคนหนึ่ง ซึ่งเรียนอยู่รุ่นเดียวกันกับเรา ตอนเเรกเราก็บอกกับเพื่อนเราว่าเราชอบผู้ชายคนนี้ เเล้วพอดีเพื่อนเรารู้จักกัน ตอนเเรกเพื่อนก็ไปบอกๆผู้ชายคนนั้นว่ามีคนชอบ ผู้ชายคนนั้นก็บอกว่า "มีใจก็ทักมา" เพื่อนเราเลยจัดการเอาเฟสเราทักไปก่อน เพราะเราเป็นคนขี้อายมาก  ตอนนั้นก็มีคุยกันบ้างประปาย จนมีช่วงหนึ่งที่เรากับผู้ชายคนนั้นไม่ได้คุยกัน ....... เเต่เราเจอกันก็มีหันมาสบตากันบ้าง  เรากับเขาไม่ได้คุยกันอีกเลย1 เดือนกว่าๆ จนวันหนึ่งเราตัดสินใจที่จะ ทักไปคุยกับเขาอีก เพราะเราชอบเขามากจริงๆ
เเล้วเราก็ได้คุยกันประปาย คุยกันเกือบทุกวัน
  เเล้ววันหนึ่งเราก็ให้เพื่อนเราเอา
น้ำอิชิตันองุ่นเคียวโฮ ไปให้เขากิน  เเล้วเขาก็รู้ด้วยว่าคนที่ฝากไปให้เป็นเรา เเล้วคาบเรียนของเขากับเราก็มาบังเอิญอยู่ใกล้ๆกัน ปล. ห้องของเขาอยู่ชั้นล่าง ห้องเราอยู่ชั้นบน ตรงกันเลย  ...... เเล้วระหว่างที่เราจะเดินขึ้นไปเรียน เพื่อนของเขาก็ตะโกนลงมาว่า  
ใครเอาน้ำมาให้เพื่อนเขา ใครชอบเพื่อนเขา
เเล้วทุกคนก็มองมาที่เรา  สรุป?  เขารู้กันเบิ่ดว่าเราชอบเพื่อนเขา ......  เเล้วพอจากวันนั้นมาอีกสองสามวันเราก็ยังคุยกันในเเชท เเต่พอเขามีเเข่งเทคโนโลยีของโรงเรียน เราเลยยังไม่ได้คุยกัน เเล้วเวลาเช้าห้องของเราจะโฮมลุมตรงข้ามกัน เอาง่ายคือ นั่งจองตากันได้เลยทีเดียว  เเล้ววันนั้นห้องของเราก็ปล่อยก่อน เเต่ห้องของเขายังนั่งอยู่  เราเดินผ่านเขา
ตอนนั้นเขากำลัง หยิบกระเป๋าเตรียมจะลุกเหมือนกัน เเล้วเขาก็หยุดทำทุกอย่างนั่งนิ่งๆ หันมาจ้องเราตาไม่กระพิบ เราสบตากัน  เเต่อย่างที่บอกเราเป็นคนขี้อายเราเลยหลบตาเเล้วเดินออกมาอย่างไว........
เเล้ววันนี้ 20 พ. ย.  2018  เขาก็ได้ทำการหยุดคุยกับเพื่อนข้างๆเเล้วหันมาจ้องเราอีกเเล้ว ตามเคยเราหลบตาเขาอีกเเล้ว เห้ออ.
ปล. ที่นั่งของเราเป็นที่ที่มีช่องที่สามารถมองมาเห็นกันเเละกันอีกด้วย  5555 ฉันรักความบังเอิญ  นี้ ✨