ที่ห่างหาย มิใช่ จะห่างเหิน 

ยุ่งเหลือเกิน กับการเดิน ตามความฝัน 

ต้องต่อสู้  กับปัญหา พัลวัน 

แต่ในใจ ยังยึดมั่น คำสัญญา 

ขอดวงใจ โปรดจงรอ อย่างเชื่อมั่น 

ว่าสักวัน  พี่นั้นจะ  กลับไปหา 

จะโอบกอด  หอมแก้น้อง มองจ้องตา 

จะคอยเปล่ง  วาจา  พะเน้าพะนอ 

แม้วันนี้  พี่ต้องเหนื่อย  แสนสาหัส 

เพื่อขจัด  ทุกขวากหนาม มิเหลือหลอ 

ขอเถิดนะ  พี่ขอเถิด  จงเฝ้ารอ 

อีกไม่นาน  เฮาสิพ้อ  กันเด้อนาง 

    " ตรัยโศก "