ขอเล่าจากเริ่มแรกเลยนะคะ คือเราได้รู้จักคนๆนึงจากแอพทินเดอร์ค่ะ แล้วก็แลกเฟสบุ๊คกัน คุยกันสนุกเฮฮาอยู่หลายวัน เค้าอยู่ในตัวเมือง ส่วนเราอยู่ห่างจากตัวเมืองเหมือนกันค่ะ คุยกันถูกคอมากแต่อยู่ดีๆเค้าก็เงียบไป กลับมาตอบอีกครั้งก็เหตุผลเพราะเค้าคิดถึงแฟนเก่า ตอนนั้นเป็นช่วงเดือนธันวาค่ะ แล้วก็เลิกคุยกัน จากนั้นเราก็ลืมๆเค้าไปบ้าง มีช่วงคุยกับคนใหม่ๆบ้าง แต่ก็คอยดูเค้าในเฟสบุ๊คอยู่เสมอ แต่อัลเฟรนกันไปแล้วนะคะ แล้วช่วงเดือนกุมภา ก็รู้ว่าที่ทำงานเค้าย้ายมาอยู่ห่างจากที่เราอยู่ประมาณ 20โลได้ ก็รู้แค่ว่าเขาย้าย แต่ก็ไม่ได้ติดต่อกัน จนมาเมื่อวานก่อน. เราไปเดินตลาดแถวบ้านปกติ ตอนเย็นเราเจอเค้า เงยหน้าไปมองเค้า คือจำได้แม้จะเคยเห็นแค่ในรูปเค้าเดินผ่านไป เราใจสั่นมากค่ะ คนๆนึงไม่เคยได้เห็นหน้ากันสักครั้ง เราเองก็ทำได้แค่นึกถึง ไม่คิดว่าจะเจอเค้าเลย. เรากลับมาก็ได้แต่คิดว่าแล้วจะเจอกันอีกมั้ย จะรู้ได้ไงว่าเค้าจำเราได้มั้ย แล้วก็คิดว่าถ้ามันจะเจอ คงได้เจอกันเองแหละ.  แล้วพออีกวันนึงเค้าก็ทักเฟสเรามาค่ะ บอกว่าเจอเรา ไม่รู้ว่าใช่เราไหมหาเฟสเรานานมากๆ  เราแบบตื่นเต้นมากคือมันจะบังเอิญขนาดนี้จริงๆเหรอ หรือนี่มันคือโชคชะตาคะ เรางมงายไปหรือเปล่า แต่ดีใจมากๆเลยค่ะ