ในไทยบ้านเรานั้นไม่มีโอกาสได้สัมผัสหรือพบเห็นกับหิมะ
นอกจากเสียว่าเดินทางไปต่างประเทศที่มีหิมะตก
ให้ลองจินตนาการว่า เรากำลังเดินในดงหิมะเพียงลำพัง
และหมอกเหมยกับหิมะบังจนมองไม่เห็นทาง
พอเรายิ่งไม่รู้ว่าข้างหน้าจะมีอะไร
มันก็ทวีความน่ากลัวมากขึ้นไปอีก ยิ่งเป็นกลางคืน ก็ยิ่งสยอง
นั่นคือสิ่งที่ผมคาดว่ายามิชิไบตอนนี้น่าจะนำเสนอความสยดยสองแบบนี้ครับ
ยามิชิไบ Season ที่ 8 ตอนที่ 10: รอยเท้าบนหิมะ
เป็นเรื่องราวซายุกิกับพี่ชายของเธอออกไปเล่นปั้นตุ๊กตาหิมะ
ทั้งพี่และน้องจะสวมหมวกติดกระดิ่ง เวลาโยกหัวก็จะเกิดเสียง ทำให้ตามหากันได้ง่าย
ในขณะปั้น พี่ชายเล่าเรื่องหนึ่งให้น้องฟังว่า
ถ้าลากรอยหิมะเป็นรอยยาวๆ ก็จะมีตัวประหลาดคล้ายปลา ปรากฎขึ้นมาบนฟ้า?
พี่ชายบอกว่า ญาติๆ เคยเจอแถวๆ นี้ และสัญญากับพ่อแม่ว่าจะลองไปหาดู
ถ้าเจอแล้ว จะถ่ายรูปมาให้ได้...?
ขณะที่ซายุกิกำลังหินมาทำจมูกปากให้กับตุ๊กตา พี่ชายได้หายตัวไป...
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้หิมะเริ่มตก ซายุกิสั่นกระดิ่ง และมองไปรอบๆ จึงเห็นรอยเท้าบนหิมะ
น้องค่อยๆ เดินตามรอยเท้านั้น พร้อมกับสั่นกระดิ่ง
ปรากฎว่ามีรอยเท้าเพิ่มเข้ามา
พอสำรวจไปอีก จึงพบรอยเท้าใหญ่ขึ้น
น้องสั่นกระดิ่งอีกครั้ง ก็มีเสียงกระดิ่งตอบกลับมา
เดินไปถึงสักพัก ก็พบรอยลากยาว และมีถุงมือของพี่ชายตกอยู่...
ความหวาดกลัวของน้องเพิ่มขึ้น เมื่อคิดถึงคำพูดที่พี่ชายเคยพูดไว้
ยิ่งไปกว่านั้น น้องพบเลือดปริศนาตกอยู่อีกด้วย
น้องจึงดัดสินใจวิ่งกลับออก แต่ทว่า
รอยเท้าทั้งหมดได้หายไป...
ในระหว่างนั้น เสียงกระดิ่งของพี่ชายดังขึ้น
น้องจึงถอดหมวกสั่นกระดิ่งเรียกหาพี่ชาย
แต่พอเสียงฝีเท้าเดินใกล้เข้ามา น้องมองด้วยความหวาดกลัว...
ปั๊ง!! โอชิไม!
ถ้าเป็น
ความน่ากลัวที่มองไม่เห็นที่แท้จริง ผมจึงยกให้เป็นตอนนี้ครับ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ตรงที่ตัดจบเหมือนใกล้จะเห็นแล้ว อารมณ์หลอนมันค้างคามาก
ไม่รู้ว่าซายุกิพบเห็นพี่ชายในลักษณะใดที่ทำให้กลัวได้ขนาดนี้
เทคนิคการที่ให้เราตามปริศนา ก็สร้างความลุ้นและตื่นเต้น
ว่าข้างหน้าจะมีอะไร พอยิ่งนึกถึงสิ่งที่ไม่คาดคิด ก็สร้างความหวาดกลัวได้ง่ายๆ
ก็เหมือนเราค่อยๆ เปิดกล่องที่ท้าทายความกล้าว่าเราจะเจออะไร
แต่ในตอนนี้ เราเห็นแต่ "เลือด" ก็ทำให้น่ากลัวมากขึ้นไปอีก
เราไม่เห็นเลยว่าสภาพพี่ชายเป็นอย่างไร ได้แต่ขาดเดาสายตาของซายุกิ
และตามที่เกริ่นหัวกระทู้ การที่เราเดินอยู่ในดงหิมะเพียงคนเดียว
โดยไม่เห็นอะไรที่ไกลไปจากตัวเลย และคลำหาปริศนาเพียงลำพัง
มันก็ทำให้เกิดความกลัวว่าจะมีอะไรมาจู่โจมเราหรือไม่
สำหรับผม เหมือนจะเห็นลางๆ ว่าฉากสุดท้ายก่อนตัดจบนั้น
ดูเหมือนว่า เงาต้นไม้ 2 ต้นตรงกลางคล้ายๆ จะขยับได้ยังไงอย่างงั้นเลย...
เป็นความกลัวที่มองไม่เห็นขนานแท้ครับ
สำหรับระดับความน่ากลัวของตอนนี้จึงเป็น 10/10 ครับ
ดูเหมือนว่าตอนนี้จะสามารถเทียบกับ Season 1 ได้
พวกเราลองคาดเดาดูว่า สิ่งที่ตัวละครเห็นน้นคืออะไร และน่ากลัวขนาดไหน
ลองแสดงความเห็นกันดูครับ แล้วเจอกันใหม่ตอนหน้าครับ
แนะนำ Season 8 :
https://ppantip.com/topic/40374142/
<<< ตอนก่อนหน้า (แมลงช้าง) :
https://ppantip.com/topic/40566617
ตอนถัดไป (คำสาป) >>> :
https://ppantip.com/topic/40596616
ยามิชิไบ Season ที่ 8 ตอนที่ 10: รอยเท้าบนหิมะ
นอกจากเสียว่าเดินทางไปต่างประเทศที่มีหิมะตก
ให้ลองจินตนาการว่า เรากำลังเดินในดงหิมะเพียงลำพัง
และหมอกเหมยกับหิมะบังจนมองไม่เห็นทาง
พอเรายิ่งไม่รู้ว่าข้างหน้าจะมีอะไร
มันก็ทวีความน่ากลัวมากขึ้นไปอีก ยิ่งเป็นกลางคืน ก็ยิ่งสยอง
นั่นคือสิ่งที่ผมคาดว่ายามิชิไบตอนนี้น่าจะนำเสนอความสยดยสองแบบนี้ครับ
ยามิชิไบ Season ที่ 8 ตอนที่ 10: รอยเท้าบนหิมะ
เป็นเรื่องราวซายุกิกับพี่ชายของเธอออกไปเล่นปั้นตุ๊กตาหิมะ
ทั้งพี่และน้องจะสวมหมวกติดกระดิ่ง เวลาโยกหัวก็จะเกิดเสียง ทำให้ตามหากันได้ง่าย
ในขณะปั้น พี่ชายเล่าเรื่องหนึ่งให้น้องฟังว่า
ถ้าลากรอยหิมะเป็นรอยยาวๆ ก็จะมีตัวประหลาดคล้ายปลา ปรากฎขึ้นมาบนฟ้า?
พี่ชายบอกว่า ญาติๆ เคยเจอแถวๆ นี้ และสัญญากับพ่อแม่ว่าจะลองไปหาดู
ถ้าเจอแล้ว จะถ่ายรูปมาให้ได้...?
ขณะที่ซายุกิกำลังหินมาทำจมูกปากให้กับตุ๊กตา พี่ชายได้หายตัวไป...
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
ถ้าเป็นความน่ากลัวที่มองไม่เห็นที่แท้จริง ผมจึงยกให้เป็นตอนนี้ครับ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
ดูเหมือนว่าตอนนี้จะสามารถเทียบกับ Season 1 ได้
พวกเราลองคาดเดาดูว่า สิ่งที่ตัวละครเห็นน้นคืออะไร และน่ากลัวขนาดไหน
ลองแสดงความเห็นกันดูครับ แล้วเจอกันใหม่ตอนหน้าครับ
แนะนำ Season 8 : https://ppantip.com/topic/40374142/
<<< ตอนก่อนหน้า (แมลงช้าง) : https://ppantip.com/topic/40566617
ตอนถัดไป (คำสาป) >>> : https://ppantip.com/topic/40596616