เรากะเขาอายุเท่ากัน คบกันมา 7 เดือน
ช่วง2เดือนแรก เราทำงานที่เดียวกัน เจอกันที่ทำงานทุกวัน ตอนเย็นเรากลับบ้านก้คอลไลน์คุยกัน
พ้น2เดือนแรกไปเราย้ายที่ทำงาน แต่ยังอยู่จังหวัดเดียวกัน วันไหนไม่มีเวรก็จะมากินข้าวเย็นด้วยกัน ช่วงกลางวันก้มีทักไลน์หากันบ้าง
เรื่องมันเริ่มเกิดขึ้นว่า เราต้องการกำลังใจค่ะ ต้องการความรู้สึกว่ามีคนอยู่ข้างๆ
เราทักเขาไป แต่เขากลับกลัวว่าที่บ้านจะรู้ ทำให้วันนั้นไม่ได้คุยกัน (เขายังไม่เคยบอกที่บ้านว่ามีแฟน)
เราคุยกันน้อยลง เราเคยถามว่าทำไมเดี๋ยวนี้ถึงคุยกันน้อยลง เขาบอกว่าไม่รู้จะคุยอะไร (แต่เมื่อก่อนเจอกันทั้งวัน กลับบ้านยังมีเรื่องคุย -*-)
เราเคยคุยกันว่าอยากให้แฟนมีเวลาให้มากกว่านี้ เขาบอกว่าจะพยายามใส่ใจเราให้มากขึ้น แต่มันก็ได้แค่ช่วงแรกๆ หลังจากนั้นก็ห่างๆเหมือนเดิม
เขาเคยเปิดแชทที่เขาคุยกะเพื่อนสนิทเขาให้ดู คุยกันอย่างเยอะ และตลอด นี่ก็น้อยใจสิคะ ทำไมไม่เห็นคุยแบบนี้กะเราบ้างเลยTT
เรางี่เง่าขี้น้อยใจเกินไปมั้ยคะ ?
ขอวิธีแก้ไขค่ะ ขอบคุณค่ะ
เรางี่เง่าเกินไปมั้ยคะ??
ช่วง2เดือนแรก เราทำงานที่เดียวกัน เจอกันที่ทำงานทุกวัน ตอนเย็นเรากลับบ้านก้คอลไลน์คุยกัน
พ้น2เดือนแรกไปเราย้ายที่ทำงาน แต่ยังอยู่จังหวัดเดียวกัน วันไหนไม่มีเวรก็จะมากินข้าวเย็นด้วยกัน ช่วงกลางวันก้มีทักไลน์หากันบ้าง
เรื่องมันเริ่มเกิดขึ้นว่า เราต้องการกำลังใจค่ะ ต้องการความรู้สึกว่ามีคนอยู่ข้างๆ
เราทักเขาไป แต่เขากลับกลัวว่าที่บ้านจะรู้ ทำให้วันนั้นไม่ได้คุยกัน (เขายังไม่เคยบอกที่บ้านว่ามีแฟน)
เราคุยกันน้อยลง เราเคยถามว่าทำไมเดี๋ยวนี้ถึงคุยกันน้อยลง เขาบอกว่าไม่รู้จะคุยอะไร (แต่เมื่อก่อนเจอกันทั้งวัน กลับบ้านยังมีเรื่องคุย -*-)
เราเคยคุยกันว่าอยากให้แฟนมีเวลาให้มากกว่านี้ เขาบอกว่าจะพยายามใส่ใจเราให้มากขึ้น แต่มันก็ได้แค่ช่วงแรกๆ หลังจากนั้นก็ห่างๆเหมือนเดิม
เขาเคยเปิดแชทที่เขาคุยกะเพื่อนสนิทเขาให้ดู คุยกันอย่างเยอะ และตลอด นี่ก็น้อยใจสิคะ ทำไมไม่เห็นคุยแบบนี้กะเราบ้างเลยTT
เรางี่เง่าขี้น้อยใจเกินไปมั้ยคะ ?
ขอวิธีแก้ไขค่ะ ขอบคุณค่ะ