เขาเป็นผู้ใหญ่ทั้งอายุและความคิด (เราห่างกัน6ปี)
เขาเข้มแข็งมาก เพราะใช้ชีวิตคนเดียวมาตลอด
เขาไม่อินกับการมีแฟน เขาชินกับการอยู่คนเดียว เขาใช้ชีวิตคนเดียวโดยไม่สนว่าต้องใส่ใจแฟนบ้าง
จนเราถามเขาว่ารักเราหรือป่าว? เขาบอกว่ารัก แต่เขาไม่เปลี่ยนพฤติกรรมการใช้ชีวิตของเขาเลย

ความรู้สึกเราตอนนี้คือเหมือนเขา ...
- เขาไม่อินว่าเป็นแฟนกันต้องแชร์ความสุขทุกข์ด้วยกัน
☆ต่างคนต่างไม่รู้เลยว่าแต่ละคนไปเจออะไรกันมาบ้างในแต่ละวัน

- เขาไม่อินว่าเป็นแฟนกันต้องคุยกัน ต้องโทรหากันบ้าง
☆ทุกวันคุยกันแค่เวลาเดียว คือก่อนนอน คุยกันแค่เรื่องกินข้าว และบอกฝันดีกัน แค่นี้จริงๆ

- เขาไม่อินว่าเป็นแฟนกันต้องให้กำลังใจกัน คำปลอบโยนกันบ้างในวันที่รู้สึกเหนื่อยหรือท้อแท้
☆เวลาเราอยากให้กำลังใจเขา เขาจะพูดว่า "ไม่ต้องอ่ะ กำลังใจสร้างได้จากตัวเอง" และเราก็ไม่เคยได้กำลังใจจากเขาเลย 😌

และอีกหลายๆอย่าง ซึ่งหลังๆมานี่มีปัญหาบ่อยมาก ส่วนมากจะเกิดจากความน้อยใจของเรานี่แหล่ะ และเป็นปัญหาเดิมๆด้วย ไม่เข้าใจทำไมเขาไม่เปลี่ยนตัวเองมาใส่ใจ หรือสนใจเราบ้าง
เราเคยเปิดใจคุยกับเขาตรงๆ เขาก็บอกว่าเขาเป็นแบบนี้ เขาก็พร้อมที่ให้เราไปเจอคนอื่นที่ดีกว่าเขา เขาบอกว่าเขาไม่เหมาะที่จะอยู่กับใคร แต่ติดที่เราเองที่ไม่ยอมไป

อันนี้คือมุมมองของเราเอง ไม่รู้ว่าผิดที่มุมมองของเราเองหรือป่าว? หรือเราคาดหวังจากตัวเขามากเกินไป? หรือว่าตัวเรางี่เง่าหรือป่าว?