ตามหัวข้อเลย รู้สึกว่าตัวเองยังย่ำอยู่กับที่ ในขณะที่แฟนเราก้าวเดินต่อไปเรื่อยๆ
แฟนคบกันมา 5 ปีแล้ว คบกันตอนที่แฟนขึ้นปี 2 ส่วนผมอยู่ ม.ปลาย ตอนนั้นผมทำงานด้วยเรียนด้วย เวลาเจอกันผมจะเป็นคนเลี้ยง ไม่ก็มีหารครึ่งบ้าง
ผมเคยคุยกับแฟนเรื่องอนาคตว่าจจะทำนู้นนี่ และก็อยากทำให้เค้าสบาย ตอนนี้ผมกับรู้สึว่าตัวเองเป็นคนกากมากๆ เพราะทำอะไรไม่เป็นชิ้นเป็นอันเลย 
แฟนผมเรียนจบมีงานทำบริษัทครอบครัว ได้ไปทำงานต่างประเทศบ้าง มีเงินเก็บ ชีวิตเขาดูมีอนาคตที่ดี ผมรู้สึกยินดีกับความสำเร็จในชีวิตเขามากๆ
ส่วนผมกำลังเรียนมหาลัยใกล้จบแล้ว ยังไม่มีอะไรในชีวิตที่เป็นชิ้นเป็นอันเลย ผมรู้สึกตัวเองยืนย่ำๆอยู่กับที่ ส่วนผมก็ก้าวไปข้างเรื่อยๆ เวลาผมไปเจอคนในครอบครัวเขา คนที่บ้านเขาก็ชอบแซวผม ผมรู้ว่าพวกเขาไม่ได้คิดอะไร หรือจะพูดเพื่อให้ผมพยายามขึ้น แต่ผมกับรู้สึกว่าผมคนกากจริงๆ จะทำให้แฟนตัวเองสบายๆเหมือนคนอื่นก็ไม่ได้ กดดันนะครับ ผมรักแฟนมาก อยากมีอนาคตดีๆกับเขา แต่ผมไม่รู้ว่าผมจะวิ่งตามเขาทันเมื่อไหร่ กลัวว่าถ้าผมปล่อยให้แฟนผมเดินต่อไปเรื่อยๆแล้วไปเจอคนที่ดีกว่าผมระหว่าง ผมจะทำยังไง