กระทู้เก่าคุณเรายังเข้าไปคอมเมนต์อยู่เลย
คราวนั้นคุณก็เจอชีวิตคู่ที่เลวร้ายมากแล้ว
มาคราวนี้ยังเจอแบบนี้อีก
จริงๆในมุมหนึ่งก็น่าเห็นใจนะคะที่เจอแต่ผู้ชายแย่ๆ
แต่เมื่อมองอีกมุมหนึ่ง การที่คุณเจอเรื่องแบบเดิมมาสองครั้งติด มันคงไม่ใช่เรื่องบังเอิญแล้วล่ะค่ะ
ทุกอย่างมันมีที่มาที่ไปเสมอว่าทำไมถึงได้เกิดเรื่องแบบนี้กับคุณซ้ำๆอยู่เรื่อย
เราจะลองไล่เรียงสาเหตุที่อาจเป็นไปได้ไว้ให้คุณลองพิจารณาดูนะคะ

1. พลาดตั้งแต่การเลือกผู้ชาย คุณอาจพิจารณาได้ไม่ดีพอ ใช้เวลาน้อยไป
หรือมีใครเข้ามาก็คว้าไว้ก่อน โดยไม่ได้ศึกษานิสัยใจคอให้ดีก่อน

2. ผู้ชายมองว่าคุณ "ง่าย" เกินไป รู้จักกันได้ไม่นานก็ไปอยู่ด้วยกันแล้ว
ความน่าค้นหาไม่มี เลยเบื่อเร็ว

3. คุณอาจมีนิสัยที่น่ารำคาญโดยที่คุณไม่รู้ตัว คุณบอกว่าพยายามทำงานบ้านทุกอย่างไม่ให้ขาดตกบกพร่อง
แต่มันก็เป็นมุมมองของคุณแค่ฝั่งเดียว
คุณคิดว่าตัวเองทำดีที่สุดแล้วแต่ถ้าให้แฟนคุณมาเล่าอาจจะเป็นคนละเรื่องเลยก็ได้
คุณอาจเป็นคนขี้บ่น พูดจาไม่รู้เรื่อง น่ารำคาญ จนผู้ชายทนไม่ไหวก็เป็นได้
คุณอาจเอาใจผู้ชายไม่เป็น ทุกสิ่งที่คุณทำเลยกลายเป็นขวางหูขวางตาไปหมด
พอผู้ชายทนไม่ไหวเลยเปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังมือแบบนี้
คุณเคยสนใจมั้ยว่าแฟนชอบอะไร ไม่ชอบอะไร อยากได้หรือไม่อยากได้อะไร
สิ่งที่คุณทำให้เค้าแต่ละอย่างนั้นเค้าชอบหรือไม่ชอบ
เราคิดว่าคุณคงไม่เคยสนใจหรอก เพราะคุณมองแต่ว่าผู้ชายคนนี้ดีกับคุณ
คุณเลยทำตัวเป็นผู้รับอย่างเดียวจนผู้ชายเบื่อ

สิ่งหนึ่งที่เราเห็นความน่ารำคาญของคุณคือ คุณเล่าเรื่องได้เวิ่นเว้อมาก
พิมพ์ก็ติดกันเป็นพรืดแถมยังทำตัวหนาให้อ่านยากอีก
เล่าเรื่องก็เล่าแบบงงๆ เหมือนคนสับสนในชีวิต อย่างเรื่องค่าบ้านค่ารถอ่านแล้วก็งงว่าทำไมต้องทำอะไรยุ่งยากซับซ้อนแบบนั้น


4. คุณเป็นคนที่มี self-esteem ต่ำมาก
เริ่มจากการที่คว้าผู้ชายที่ยังไม่รู้จักกันดีพอมาเป็นแฟน
เหมือนกลัวหาแฟนไม่ได้มีใครเข้ามาก็รีบคว้าไว้ก่อน
และพอเจอเรื่องแย่ๆขนาดนี้ยังจะต้องมาถามอีกว่าควรทำยังไง
ทั้งๆที่ใครก็รู้ว่าเจอมาขนาดนี้แล้วจะทนไปทำไม
คือขนาดคุณยังไม่รักตัวเองเลย แล้วจะคาดหวังให้ใครมารักคุณ

กับความรักครั้งนี้ของคุณเราคิดว่าคุณควรต้องทำใจและถอยออกมาเถอะค่ะ
และเก็บสิ่งที่เราพูดไว้ไปพิจารณาเพื่อในความรักครั้งต่อไปของคุณจะได้ไม่เจออะไรแย่ๆแบบนี้อีก

เอาจริงๆ นะ เตือนไว้ ถ้าไม่เจ๋งพอ
1 อย่าคบหัวหน้าเป็นแฟน
2 อย่ารู้จักใคร 1 เดือนแล้วไปเช่าห้องกันอยู่


เรื่องมันเกิด แล้ว อยากบอกว่าเลิกกันเถอะ
หาจังหวะเค้าอารมณ์​ดีๆ ก็เลิกกัน (หน้ายิ้มๆด้วยนะ)
บอกไปว่ารู้สึกผิดมากที่ทำให้พี่เดือดร้อน หนูผิดเอง หนูจะย้ายออกนะคะ
ตอนเค้าอารมณ์​ดี เค้าอาจจะบอกว่าไม่ต้องหรอกอยู่กันไปแหละ อย่าทำให้เรื่องมันใหญ่
คุณก็อย่ากระดี๊กระด๊า​คิดว่าเค้าจะง้อ บอกย้ำอีกที หนูรักพี่ หนูขอโทษ หนูไม่อยากให้พี่ลำบาก หนูหาหอใหม่ไว้แล้ว
เค้าอาจจะเริ่มโมโห หลบให้ทัน

(ถ้าไม่ใช่หัวหน้างานกัน จะแนะนำให้ย้ายหนีเลย นี่ทำงานด้วยกัน เห้อ)​

ไม่ต้องให้เค้าช่วยย้ายหอ อย่าให้เค้ารู้จักหอ

(ส่วนเรื่องจริงใครจะผิด คุณผิดขนาดนั้นเหรอ บลาๆๆ ไม่ต้องไปสนใจหาคำตอบ ไร้สาระ)​