พ่อทิ้งเราไปตั้งแต่1ขวบ จนตอนนี้28แล้วผ่านทุกข์มาม่ากหมายลำปากมาเย้อแย้ กับแม่แหละรักพ่อใหม่ม่ากๆเพราะพ่อใหม่เลี้ยงเราจั้งแต่1ขวบกวาๆมา{คือพ่อใหม่คือสามีเก่าแม่ก่อนเอาพ่อนะคะแกเห็นแม่ลำปากเลยกลับมา} จนพ่อเสียไปในใจมีแค่พ่อใหม่ที่เลี้ยงมา พอมาวันนี้พ่อตัวจริงกลับมาถามหาอกว่าตัวเองลำปากตัวเองไม่สบายคือเราไม่อยากรับรู้มาตั้งความหวังว่าเราจะเลี้ยงดู เราไม่สบายใจเลยเพราัเรารู้มาตลอดว่าพ่อสร้างบาดแผลอะไรไว้ให้แม่เราขนาดไหน ้รารับไม่ได้เราไม่รักเขาเราปาปไหม เราก้อรู้มาตลอดว่ามีพ่อตัวจริงตั้งแต่อายุ10ขวบ ก่อนน้านั้นพ่อใหม่เราสั่งห้ามไม่ให้ใครบอกว่าแกไม่ใช่พ่อเราแกกลัวเราเสียใจ แกปกป้องเราแกสอนเราทุกอย่าง แกส่งเราเรียนเท่าที่จะไหวแกกับแม่เราก้อมีลูกด้วยกันสี่คนก่อนเลิกกันนะคะแต่เขาก้อพูดเสมอว่าเราคือลูกคนที่ห้าเขา เขาให้ความอบอุ่นเรา จนเราไม่ต้องการพ่อตัวจริงเลย เราอยู่ในครอบครัวที่ถือว่าพ่อแม่สอนให้พี่ๆดูแหละน้องชิ้งพ่อก้อสอนให้พี่ๆดูแหลเรา ไม่อยากรับความจริงไม่อยากทำให้แม่เสียใจอิกแม่ไม่โอเครกับการมาของเขาแม่บอกว่าเรากำลังจะก้าวน้าแม่ไม่ต้องการให้เขาขออยู่กับเราเรากำลังเกิบเงินสร้างบ้านข้างๆบ้านแม่แม่ไม่อยากให้เราคุยกับเขา เราเองก้อไม่อยากคุยเราไม่ชอบเพราะ้ห็นแม่ไม่โอเครเราก้อไม่โอเครกับเขา เราจะปาปไหมคะไม่อยากเลี้ยงต่อให้เขามีสมบัตมาก้อลองถามใจแล้วว่าไม่เอาไม่อยากได้นอนคิดหลายคืนแล้ว คิดไม่ออกเลยอิกอย่างกลัวปาปอิกอย่างไม่โอเครแหละไม่รักไม่สามาถดูแหละได้