ตามหัวกระทู้เลยค่ะ เป็นคนที่ปลื้ม ชอบ คนง่ายมาก แค่เค้าทำอะไร หรือทำดีกะเราหน่อย หรือว่าเค้าตรงสเปค ก็แบบมโนนู่นนี่ แล้วเราก็ชอบเค้าเองซะงั้น คือ ชอบหลายคนในเวลาเดียวกันด้วยค่ะ บางคนก็ชอบนานหน่อย บางคนก็แปปๆเลิกชอบ แต่ก็มียางคนค่ะ ที่ต้องพยายามลืมจริงๆ พอเราเลิกชอบเเล้วก็คือจะเลิกชอบไปเลยเเบบไม่หวั่นไหวเลยค่ะ แล้วอีกอย่างคือ เราไม่เข้าใจตัวเองเลยค่ะ ถ้าเราชอบใครเราจะเปิดประตู(หัวใจ)​ให้เค้าแบบเต็มที่เลย แต่ถ้าเราไม่ได้ชอบหรือเห็นเป็นแค่เพื่อนจริงๆก็คือจะปิดกั้นไปเลยค่ะ บอกตรงๆนะคะ เราไม่ชอบความรู้สึกของเราเลย มันเรียกว่าคนใจง่ายหรือเปล่าคะ หรือเเค่อารมณ์เหงาใจเฉยๆ คือ เพื่อนเราหลายๆคนที่ไม่สนิทเค้ามีคนคุย มีแฟนไปหมด ดูเหมือนเป็นเรื่องธรรมดา เราดูเป็นคนจืดจางไปเลยค่ะ ไม่มีเลย555 เเต่บางทีเราก็รู้สึกว่าแบบไม่ได้อยากเป็นแฟนกับคนที่ชอบอะไรแบบนั้นนะคะ เเต่ก็แค่อยากเป็นส่วนนึงในชีวิตของเค้าอ่ะ เเบบเพื่อนสนิทแบบนี้ก็ได้ค่ะ
สุดท้ายนี้ก็สรุปไม่ได้ว่ามาระบายหรือมาถามกันแน่ค่ะ55
เอาเป็นว่าใครมีวิธีแก้บอกหน่อยค่ะ ขอบคุณค่าา