ช่วงต้นปีเราฝันว่าไปอยู่ในศาลเจ้าแห่งหนึ่ง มีช่องวางรูปปั้นสักการะ2จุด จุดด้านซ้ายมือเราไม่มีใคร ด้านขวามีหุ่นคล้ายเทพเจ้าจีน แต่หน้าท่านไม่ใช่คน ปากท่านเป็นเส้นยาวคล้ายลิง แต่รูปหน้าดูน่าเกรงขาม สีผิวท่านออกสีชมพูปนฟ้าตามภาพ แต่งชุดสีทอง เอาจริงๆแล้วเราจำลักษณะได้ไม่หมดหรอก วาดออกมาบางจุดก็ใส่จินตนาการลงไปบ้าง แต่โดยรวมคล้ายแบบที่ฝันอยู่ค่ะ แล้วบรรยากาศในนั้นคือคนเยอะมากๆ แล้วก็เริ่มพิธี มีผู้นำร่างผอม จัวเล็ก สีผิวออกคล้ำๆหน่อย พูดออกมาว่า ดูปากท่านเอาไว้ปากท่านจะขยับ เราก็มองไปที่ปากท่าน เออ ขยับจริงๆ เหมือนท่านกำลังอยากพูดจาสื่อสารอะไรสักอย่าง แล้วผู้นำก็พูดขึ้นมาต่ออีกว่าดูนะ ท่านกำลังลุกขึ้น แล้วจากร่างหุ่นนิ่งๆ กลายเป็นลุกขึ้นมาเดิน แต่ท่านไม่สามารถออกมาจากกรอบห้องของท่านได้นะ ท่านยืนนิ่งแล้วพูดประมาณว่า... เจ้าเคยเกิดในอาณาจักรญี่ปุ่นโบราณ แล้วมีบุญสัมพันธ์กับท่าน เมื่อท่านพูดจบ ในความฝันเรารู้สึกว่าท่านพูดกับเรา เราเลยทำมือโอเค แล้วพูดคำว่าโอเคค่ะเบาๆ กลัวคนรอบข้างสนใจ แล้วท่านก็เดินไปนั่งแล้วกลายเป็นหุ่นเหมือนเดิม แล้วเราก็ตื่น
จากนั้นเริ่มหาศาลที่มีลักษณะคล้ายกัน และเริ่มหาเทพเจ้าเห้งเจีย สรุปแล้วได้ที่ ศาลเห้งเจียแถวเยาวราช ใช่เลยค่ะ องค์ที่เห็นน่าจะเป็นองค์ด้านขวามือ เป็นปางพระโพธิสัตว์ เราก็ชวนแม่ไปไหว้อากงสักครั้ง ในใจก็ภาวนาว่าหากอากงเรียกหนูมาขอให้ตอนไปเจอคนที่รู้จักเส้นทางด้วยนะคะ เพราะหนูไม่เคยไปเลย กลัวขับพาหลง พอได้ฤกษ์เข้า กรุงฯ เรียกแท็กซี่บอก ไปศาลเจ้าเห้งเจียค่ะ เขาพยักหน้า นั่งไป... แท็กซี่บอกรู้มั้ยเราเป็นคนที่2ที่เรียกเค้าไปศาลเจ้าเห้งเจีย เราก็ดีใจสิเจอคนรู้ทาง พอใกล้ๆศาลเจ้าเริ่มไม่แน่ใจ จอดถามรปภ.แถวนั้นบอกทางกลับรถตรงหัวมุมข้างหน้าศาลเจ้าอยู่ซ้ายมือ พอถึงก็กราบไหว้ฟ้าดิน และ อากงเสร็จ รู้สึกดี มันเย็นๆที่หัว สบายใจ เช่าวัตถุมงคลกับช่วยทำนุบำรุงศาลเจ้าเล็กน้อยแล้วกลับบ้าน ได้ความเป็นสิริมงคลกลับมา การเดินทางราบรื่น ถือว่าดี เรื่องเล่าก็จบลงเท่านี้ค่ะ