คือเราชอบรุ่นพี่คนนึงตั้งแต่เราอยู่ม.1ตอนนี้เราอยู่ม.2พี่เขาอยู่ม.3ละปีนี้พี่เขาจะจบแล้วเราอยากคุยกับพี่เค้าในแชทมากๆแต่ประเด็นคือเราไม่กล้าแอดเฟสพี่แกไปคือกลัวว่าแกจะลบเราก็แอดเฟสสำรองไปก็คือพี่แกรับเว้ยยอันนี้เราดีใจบ้านแตกเลยยนอนไม่หลับตั้ง2วันแหนะฮ่าๆๆเราก็พยามลงสตอรี่ในเฟสพี่แกก็มาดูเราทุกอันไม่มีอันไหนที่ไม่มาแต่บางทีแกมาช้านะแต่แกก็มาตลอดและมันมีวันที่เราแบบคิดจะทักพี่แกไปและเราทักไปจริงๆคือพี่เค้าอ่านแชทไวมากไม่ถึงวิก็อ่านเลยตอนนั้นเราคือใจสั่นแบบกลัวว่าเค้าจะเมินคือคุยกันไปได้สัก4-5คำถามแกก็หายไปเลยเราก็ไม่ยอมแพ้นะพอตื่นเช้าเราทักหาเค้าอีกเค้าก็ไม่อ่านอีกแต่มาดูสตอรี่เราได้คืองงปะฮ่าๆๆที่เราทักไปคือตั้งแต่17พย.63แต่นี้4มีค.64แล้วคือพี่เค้าจะจบสิ้นเดือนนี้เราก็ไม่รู้จะคุยกับแกไงคือวาเรนไทน์เราก็เขียนจดหมายไปให้เค้าแล้วเค้าก็ได้รับด้วยเราเขียนประมาณว่าชอบพี่...คนเดียวปัจฉิมมาถ่ายรูปด้วยกันนะคะบลาๆๆประมาณนี้แหละแต่คือเราอยากจะลองทักอีกเผื่อใจพี่เค้ากับใจเรามันจะตรงกันบ้างแต่มันติดตรงที่เราไม่กล้าเพราะกลัวเป็นแบบรอบแรกที่เราโดนอันนั้นเราไม่ได้เสียใจนะแต่เราเสียความรู้สึกTT
ชอบรุ่นพี่ม.3คนนึงอยากคุยกับเค้ามากๆ