สวัสดีค่ะ คือว่าตอนม.ต้นกลุ่มเพื่อนของเราก็คือมีอะไรก็จะคุยกันมีปัญหาอะไรก็จะพูดกันให้เข้าใจให้รู้เรื่องว่ามีปัญหาอะไรที่พอจะช่วยกันได้ไหมแล้วก็กลุ่มเราจะไม่ค่อยมีปัญหากันเองในกลุ่มค่ะ

แต่พออยู่ม.ปลายเรามีเพื่อนกลุ่มใหม่เวลามีปัญหากันเพื่อนๆไม่ค่อยพูดเคลียกันให้รู้เรื่องสักเท่าไหร่เวลามีอะไรก็จะคุยกันกับคนที่สนิทกว่าแล้วก็กดออกจากกลุ่มซึ่งเราก็ไม่รู้ว่าเอ่อเพื่อนเป็นอะไรพอทักไปก็บอกไม่เป็นไรเซงๆอยากแยกออกมาแล้วซึ่งเราก็ไม่รู้ว่าเราทำไรให้เพื่อนรู้สึกไม่ดีหรือเปล่าหรือว่าเพื่อนมีปัญหาอะไรเรารู้สึกเครียดแล้วก็ชอบเก็บไปคิดมากเหมือนว่าทุกคนมีอะไรในใจที่แบบปิดบังกันอยู่ไม่พูดเก็บไว้คนเดียว คือเราชอบเก็บมาคิดมากแล้วก็คิดไปคิดมาก็ร้องไห้คือเราไม่ได้อยากร้องแต่มันห้ามไม่ได้ นี่เป็นคนที่แคร์เพื่อนมากเกินไปรึเปล่า แค่อยากจะช่วยให้อะไรดีขึ้นบ้างแบบเราไม่รู้เรื่องอะไรเลยว่าออกทำไม ส่วนตัวแล้วเราเป็นคนที่sensitiveอ่อนไหวง่ายด้วย

เราต้องปรับตัวยังไงดีคะ🥺