เรื่องมีอยู่ว่า เราเป็นเเฟนกับผู้หญิงคนนึงมาก็เกือบจะ 3 ปีเเล้ว ช่วงที่จีบเขาเเรกนั้นๆเพราะว่าเขาเป็นเด็กเรียน เก่งมาก เรื่องหน้าไม่ค่อยน่ารักเท่าไหร่ ช่วงเเรกๆเราก็รักกันมาก ผมไม่เคยอายเลย ถึงเเม้เธอจะมีสิวเยอะ จนปี 1 เธอก็เริ่มพัฒนาตัวเองจนสิวหาย ความรักเราก็ดำเนินมาเรื่อยๆ จนถึงช่วงปี 2 ช่วงเทอมเเรกผมก็เริ่มเบื่อกับอะไรทุกอย่าง ผมไปโฟกัสเรื่องเพื่อน เรื่องเรียน เรื่องที่บ้านมากกว่า เราก็ไม่ค่อยได้คุยกัน เธอเคยบอกเลิกเราไปรอบนึง เเต่เราก็ตัดใจไม่ได้กลับไปขอเขาคืนนี้ จนถึงช่วงปลายปี 2 เรามาอยู่ด้วยกันได้ประมาณ 6-7 เดือนเรามานอนอยู่ด้วยต่างคนก็ต่างไปเรียนเพราะเรียนกันคนล่ะที่ นานวันเข้า ผมก็เริ่มรู้สึกในใจนิดๆว่าอายที่เเฟนไม่น่ารัก ขาว เเบบคนอื่นเลย เเต่จิตใจความรู้สึกที่เธอมีเเต่ผมดีมาก เเต่เธอจะดุมาก ชอบบ่น ชอบพูดถึงเเฟนเก่าทุกวัน ผมเริ่มเบื่อเเทบทนไม่ไหว เรียนมาหนักๆยังต้องมาเจออะไรเเบบนี้อีก จนทุกวันนี้ผมเบื่อมากที่จะอะไรกับเธอ ตอนนี้ความรู้สึกช่วงหลังๆที่มีให้นั้นไม่ว่ารักเธอรึป่าว ไม่เข้าใจความรู้สึกตัวเองเลย ผมคงเป็นผั้ชายที่ไม่ดีด้วยมั้ง เธอชอบหาว่าผมเจ้าชู้ ทั้งๆที่ไม่ได้มีไคร เบื่อๆสุดๆเลยที่ต้องบ่นกันทุกวัน เห้อออ ผมควรทำไงดีครับ เเบบนี้เรียกว่า หมดรักหรือป่าว เเล้วผมควรทำไงต่อไปดี