สวัสดีค่ะ อยากจะมาแบ่งปันประสบการณ์การคลอดลูกที่ค่อนข้างแปลกนิดนึงแต่ก็น่าประทับใจ เหตุการณ์ผ่านมาหลายปีแล้ววันนี้รู้สึกว่าอยากจะรวบรวมไว้ให้ตัวเองระลึกถึงช่วงเวลานั้นก่อนที่เราจะลืมๆไปในอนาคต และก็อยากจะมาแชร์ให้หลายๆคนฟังด้วย

ตอนแรก

เริ่มแรกคือเมื่อหลายปีก่อนเราตั้งครรถ์ลูกคนแรก ตอนนั้นอายุ 36 ก็ถือว่าไม่น้อยแต่ก็ไม่ได้มากสำหรับประเทศที่เราอาศัยอยู่ (ยุโรป) การตั้งครรภ์ผ่านไปด้วยดีมีแพ้ท้องหนักเอาการ ที่นี่พออายุครรภ์ยี่สิบกว่าสัปดาห์ เราจะต้องเข้าคลาสเตรียมตัวเป็นคุณแม่ หรือ maternity class สัปดาห์ละ 1 วัน เค้าก็จะสอนทุกอย่างเลยตั้งแต่เรื่องการตั้งครรภ์ การคลอด การเลี้ยงลูก การติดตั้งคาร์ซีทและอีกมากมาย เป็นการบังคับเข้านะคะ เราเริ่มเข้าคลาสไปได้ 3 ครั้ง ตอนนั้นอายุครรภ์ 30 ย่างเข้า 31 สัปดาห์ เย็นวันนั้นเดินอยู่ในบ้าน มีน้ำไหลออกมาคล้ายๆคนฉี่ราด แต่ออกมากระปริบกระปรอยนะ ไม่ได้ซู่ซ่าออกมาเยอะ เราแปลกใจและก็กังวลนิดนึงแต่ไม่มากเพราะตั้งแต่ท้องมาเข้าตรวจตามนัดตลอด ครรภ์ปกติดีทุกอย่าง ร่างกายเราแข็งแรงดีมาก พอรู้สึกตัวว่ามีน้ำๆออกมาเนี่ยแล้วเราก็เลยเริ่มเสิร์ชกูเกิลว่าอาการแบบนี้มันคืออะไร ตอนนั้นยังไม่อยากรีบไปห้องฉุกเฉินเพราะที่นี่ถ้าเลยบ่ายโมงไปแล้วเค้จะปิดรับตรวจคนไข้นอก เราต้องไปแผนกฉุกเฉินเท่านั้นซึ่งมันก็จะดูเป็นเรื่องใหญ่ เราและสามีเลยขอหาข้อมูลดูก่อน (ใจเย็นเกินไปนิดนึง) เท่าที่เจอจากกูเกิลคือ คนท้องบางคนอาจจะมีอาการฉี่เล็ดกระปริบกระปรอย ซึ่งอาการเราใกล้เคียงมากเราเลยบอกสามีว่า พรุ่งนี้เช้าเรามีคลาสคุณแม่แต่เช้าตรู่เลย ตอนนี้ก็ดึกแล้วเรายังไม่ไปห้องฉุกเฉินละกัน เรานอนพักแล้วพรุ่งนี้ก่อนเริ่มคลาสเราจะขอให้มิดไวฟ์เราเช็คให้ ซึ่งพอดีกับที่มิดไวฟ์ประจำตัวเราเป็นผู้เข้าสอนวันรุ่งขึ้นพอดี สามีก็ตกลงตามนั้น ช่วงที่นอนตอนกลางคืนก็ไม่มีอะไร ทุกอย่างปกติ

ตอนเช้ามาลุกจากเตียงก็มีน้ำๆไหลออกมาอีกนิดหน่อย ไม่ได้มากมายนะคะแต่ก็พอเปื้อนกกน. เราเลยใส่ผ้าอนามัยแล้วรีบไปคลินิคที่เราต้องไปเข้าคลาสแล้วขอให้มิดไวฟ์เราตรวจให้ก่อนเริ่มคลาส มิดไวฟ์ให้นอนลงแล้วก็เริ่มเช็ค แล้วบอกเราว่าถุงน้ำคร่ำรั่วนะ ให้เรารีบไปรพ.ทันที ไปฉุกเฉินเลย เราก็แบบ เห้ยยยยย ตกใจกับความใจเย็นของตัวเอง แต่มิดไวฟ์เราก็ใจเย็นนะคะ ใจดีด้วย บอกว่าค่อยๆไปนะ อย่าตกใจ เดี๋ยวถึงมือหมอก็จะโอเคเอง พอไปถึงรพ. บอกว่าถุงน้ำคร่ำรั่ว ทั้งหมอและพยาบาลห้องฉุกเฉินแตกตื่นกันมาก จับเรานอนเตียงแล้วเข็นเข้าห้องตรวจซึ่งใช้เป็นห้องตรวจสำหรับคนใกล้คลอดด้วย ปกติคนที่มาห้องนี้คือถึงกำหนดคลอดแล้วต้องมานอนเช็คความพร้อม มันก็จะมีเตียงอยู่สามสี่เตียง

หมอเวรมาตรวจละเอียดแล้วบอกว่า ถุงน้ำคร่ำคุณรั่วนะคะ ปากมดลูกเปิดสองซม.แล้ว คุณกำลังจะคลอดแล้วค่ะ ต้อง admit ทันที ตอนนั้นเราอึ้งมากกก ออกจากบ้านมาแบบเหมือนคนจะไปข้างนอกอ่ะค่ะ มีแค่มือถือ กระเป๋าตังค์ แล้วต้องมา admit แบบทันทีมากๆ ชีวิตนี้ไม่เคยนอนรพ.เลยซักครั้งเดียว พยาบาลมาเปลี่ยนชุดให้ทันที เก็บข้างของเราใส่ถุงแล้วเข็นเราเข้าห้องพัก ระหว่างนั้นหมอก็เตรียมแผนการเพื่อมาบรีฟเรื่องขั้นตอนการเตรียมตัวต่างๆที่ห้องพัก

ตอนที่สอง

ตอนนี้เราเข้าห้องพักแล้ว ก็ใกล้ๆกับห้องรอคลอดนั่นแหละค่ะ ชั้นเดียวกัน เป็นห้องพักแบบสองเตียงแต่พยาบาลบอกว่าสี่ห้าปีที่ผ่านมาคนคลอดลูกกันน้อยลงมาก ห้องก็จะว่างเยอะ เราเลยไม่ต้องแชร์กับใครค่ะ ทุกคนได้ห้องส่วนตัวที่มีสองเตียง อีกเตียงนึงคุณพยาบาลอรุญาตให้สามีเราใช้ได้เลยเพราะว่าต้องมาเฝ้าอยู่แล้ว จากนั้นคุณหมอเข้ามาอธิบายว่า อาการของเราคืออาการคลอดก่อนกำหนด ซึ่งคาดว่าอาจจะเกิดจากการสวิงของฮอโมนส์ตัวที่ควบคุมการคลอดที่พอมันลดต่ำลงหรือเพิ่มสูงขึ้นนี่แหละมันทำให้ร่างกายเราเข้าใจว่ามันถึงเวลาคลอด ถุงน้ำคร่ำก็เลยค่อยๆรั่วแตกออก และปากมดลูกก็ค่อยๆเปิด คุณหมอมีบ่นว่าถ้ารีบมาตั้งแต่เมื่อคืน ปากมดลูกอาจจะเปิดน้อยกว่านี้หรือยังไม่เปิดซึ่งมันจะง่ายต่อการรักษามากกว่านี้มาก แต่คุณหมอก็เข้าใจว่าเป็นท้องแรก เราก็เงอะงะๆไม่ค่อยมีประสบการณ์

..ยังไม่จบค่ะ มีต่อที่ความเห็นถัดไปนะคะ จะได้เลื่อนอ่านง่ายๆ