ทุกวันนี้สงสัยอยู่อย่างนึงอ่ะ
ชีวิตคนเราชีวิตหนึ่งนี่เกิดมาต้องเหนื่อยขนาดนี้เลยหรอ ใครไม่คิดแต่เราคิดอ่ะ เหมือนอยู่เพื่อแก้ปัญหาไปวันๆ แล้วก็เหนื่อยในทุกๆวัน ถามตัวเองในทุกๆวันอ่ะ วันนึงทำสิ่งที่ไม่ชอบแต่ต้องทำไปแล้วกี่อย่าง ทำเพื่อหน้าที่ไปแล้วกี่อย่าง ทำทุกอย่างจนลืมทำความสุขให้ตัวเองอ่ะ เราแคร์ทุกสิ่งทุกอย่างมากเกินไปแต่เราไม่แคร์ความรู้สึกตัวเอง ใจร้ายกับตัวเองเกินไปรึเปล่า ใครบอกว่าวัยนี้สนุก ไม่เลย วัยนี้เหนื่อย
วายวอด ผู้ใหญ่บางคนบอกว่าแค่นี้บ่นเหนื่อยแล้ว โตไปเหนื่อยกว่านี้จะทนไหวหรอ คำถามคือ เราต้องเหนื่อยอีกกว่านี้หรอ เราเกิดมาเพื่อเหนื่อยแล้วตายไปหรอ ตอนนี้การหาความสุขให้ตัวเองคือสิ่งที่ผิดแปลก แต่การทำตามหน้าที่อย่างถูกต้องแล้วเหนื่อยคือสิ่งที่ถูก ฉันเฝ้าถามตัวเองในทุกๆวันอ่ะ ว่าจะปล่อยให้ตัวเองเหนื่อยแบบนี้ไปตลอดจริงดิ? จนแก่จนตายเลยอ่ะนะ?
เกิดมาหนึ่งชีวิตต้องเหนื่อยขนาดนี้เลยหรอ
ชีวิตคนเราชีวิตหนึ่งนี่เกิดมาต้องเหนื่อยขนาดนี้เลยหรอ ใครไม่คิดแต่เราคิดอ่ะ เหมือนอยู่เพื่อแก้ปัญหาไปวันๆ แล้วก็เหนื่อยในทุกๆวัน ถามตัวเองในทุกๆวันอ่ะ วันนึงทำสิ่งที่ไม่ชอบแต่ต้องทำไปแล้วกี่อย่าง ทำเพื่อหน้าที่ไปแล้วกี่อย่าง ทำทุกอย่างจนลืมทำความสุขให้ตัวเองอ่ะ เราแคร์ทุกสิ่งทุกอย่างมากเกินไปแต่เราไม่แคร์ความรู้สึกตัวเอง ใจร้ายกับตัวเองเกินไปรึเปล่า ใครบอกว่าวัยนี้สนุก ไม่เลย วัยนี้เหนื่อยวายวอด ผู้ใหญ่บางคนบอกว่าแค่นี้บ่นเหนื่อยแล้ว โตไปเหนื่อยกว่านี้จะทนไหวหรอ คำถามคือ เราต้องเหนื่อยอีกกว่านี้หรอ เราเกิดมาเพื่อเหนื่อยแล้วตายไปหรอ ตอนนี้การหาความสุขให้ตัวเองคือสิ่งที่ผิดแปลก แต่การทำตามหน้าที่อย่างถูกต้องแล้วเหนื่อยคือสิ่งที่ถูก ฉันเฝ้าถามตัวเองในทุกๆวันอ่ะ ว่าจะปล่อยให้ตัวเองเหนื่อยแบบนี้ไปตลอดจริงดิ? จนแก่จนตายเลยอ่ะนะ?