อยากอ่านเรื่องราวของเด็กอายุ 17 กันมั้ยครับ นี่เป็นเรื่องราวการเดินทางในชีวิตของเด็กคนนึง ระหว่าง 17 ปีที่ผ่านมาเธอคนนี้ได้ทำใครหลายคนหล่นหายระหว่างการเดินทางมาตลอด แต่มีอยู่คนนึงนะครับ แม่เลี้ยงของเ

เราเป็นแม่เลี้ยงเดียวมาเกือบปีกว่า อดทนมากๆ จนตอนนี้ลูก6 ขวบ หาเงินเองทุกอย่างตอนนี้คือเหนื่อยมากๆหาเงินไม่ทันพ่อเด็กก็ไม่ทำหน้าที่มาหลายเดือน หากู้ก็ไม่ผ่าน รู้สึกแย่ไปหมด มีงานประจำก็ไม่พอ ลูกอยากกิ

อยู่แบบเหนื่อยๆ ท้อๆจากการเป็นคุณแม่เลี้ยงเดี่ยว ทำไมมันเหนื่อยจังค่ะ บางทีก็คิดว่าไม่อยากอยู่แล้วบนโลกใบนี้ บางที่ก็เหนื่อยนะค่ะ ไม่ค่อยมีกำลังใจจากใครสักเทาไหร่ เห็นเด็กตัวน้อยๆ 2 คนนี้ก็พอมีกำลังใจ

คือพ่อเค้าแต่งงานใหม่ตอนเค้าอายุ10ขวบค่ะตอนนี้14-15แล้วค่ะตั้งแต่ที่อยู่กับแม่เลี้ยงแล้วก็พ่อค่ะพ่อเค้าจะรักแม่เลี้ยงมากๆเลยค่ะทำทุกอย่างแม่เลี้ยงอยากได้อะไรก็ได้พอเป็นเค้าจะไม่ได้อะไรจากพ่อเลยค่ะพ่อเ

อยากสอบถามเพื่อน มีความเห็นแนะนำอะไร้บาง .ช 15 คบกันเป็นแฟน ญ13 พ่อแม่ช รู้แค่คบกับ ญ /พ่อแม่ญก็รู้ว่า ญคบกับ ช เหตุเกิดจาก ชญ พาเที่ยวบ้านชโดยพ่อแม่ช ไม่อยู่  (น่าจะมาบ่อย พ่อแม่ช ไม่รู้ &

ตอนนี้เราก็อายุ 39แล้วทำงานโรงงานเป็นแม่เลี้ยงเดี่ยว ลูกสาว4ขวบ เป็นเสาหลักของบ้านทำงานคนเดียวดูแลแม่ร่างกายไม่แข็งแรง มีหลาย1คนเรียน ม.ปลาย (พ่อเค้ารับผิดของแค่ให้เงินลูกเค้าใช้ อาทิตละ 5 ร้อย) มีหนี

ตามหัวข้อกระทู้เลยคะ สวัสดีคะ เราเป็นแม่เลี้ยงเดี่ยว อายุก็น้อยแถมมีลูกสาว 4ขวบ พ่อของลูกทิ้งไปตั้งแต่ลูกยังเล็ก เรากลัวเหลือเกินว่าจะทำหน้าที่ของตัวเองได้ไม่ดีพอ และกลัวบริหารเวลาและเงินได้ไม่ดีพอ

สุดท้ายเส้นทางพบจบแล้วจาก ต้องพัดพรากไกลห่างจนคว้างไหว ไม่ขัดขวางทางใหม่รอ แม้ท้อใจ คนจะไป ยากจะห้าม ยามหมางเมิน มีสิ่งเดียวอยากรู้ใจให้ติดค้าง ระหว่างทางเธอกับเขา..เราห่างเหิน... เขาใส่ใจเธอหรือเปล่