ฮิตเลอร์มีการขนส่งที่โดดเด่นไม่กี่ชิ้นตั้งแต่รถเบนซ์ที่มีชื่อเสียง ไปจนถึงเรือใบ " SSS Horst Wessel " และรถไฟที่ใช้เป็นสำนักงานใหญ่เคลื่อนที่ของเขา ซึ่งเป็นหนึ่งในรถไฟที่มีชื่อเสียงที่สุดในช่วงสงคราม

และเพื่อให้แน่ใจเรื่องความปลอดภัยว่าจะไม่มีใครมาดักโจมตี  ทหารนาซีจะเดินทางไปตามเส้นทางข้างหน้าของรถไฟก่อนเพื่อตรวจดูความเรียบร้อย  นอกจากนั้นยังมีรถไฟไว้ล่ออีกหลายขบวน ที่จะวิ่งไปข้างหน้าหรือข้างหลังก่อนรถไฟของฮิตเลอร์เป็นเวลาถึง 30 นาที ตามที่บันทึกไว้ในประวัติศาสตร์

โดยรถไฟจะใช้สำหรับการประชุมกับผู้นำนาซีคนอื่น ๆ ซึ่งภายในตัวรถจะมีพื้นที่สำหรับอาบน้ำ และอ่างล้างมือพร้อมก๊อกน้ำเคลือบทอง และยังมีรถสื่อสารและรถยนต์หลายคัน ที่ใช้สำหรับป้องกันการโจมตีทางอากาศและทางบก ที่สามารถบรรจุผู้นำ เจ้าหน้าที่ และทหารได้ถึง 200 คน จนเมื่ออเมริกาเข้าสู่สงครามในฝั่งของพันธมิตร รถไฟจึงถูกเปลี่ยนชื่อจาก Amerika เป็น "Brandenburg" และได้ถูกทำลายลงบางส่วนในปี 1945

ต่อมา ในช่วงต้นสงครามโลกครั้งที่สองเพื่อแผนการใหญ่ของฮิตเลอร์ในการสร้างโลกใหม่สำหรับเยอรมนีในอนาคต โดยเบอร์ลินจะถูกสร้างขึ้นใหม่ในฐานะ  Welthauptstadt Germania ซึ่งเป็นเมืองหลวงของโลก และเพื่อเคลื่อนย้ายผู้คนไปทั่วยุโรปที่ถูกยึดครอง เครือข่ายของ Autobahns จะต้องมีการเชื่อมต่อที่กว้างขวางกับเมืองที่สำคัญที่สุดในเยอรมนี

ฮิตเลอร์จึงเสนอให้สร้างรถไฟสายใหม่ที่ยิ่งใหญ่กว่า ที่เรียกว่า Breitspurbahn (แปลว่า " ทางรถไฟขนาดกว้าง ") โดยจะมีความกว้างเป็นสองเท่าของมาตรวัดมาตรฐาน ด้วยความสูง 7 เมตร ที่รองรับผู้โดยสารได้ถึง 4,000 คนด้วยความเร็ว 200 กิโลเมตรต่อชั่วโมง โดยให้สร้างขึ้นขนานกับรถไฟ "ปกติ"

ซึ่งเป็นเรื่องปกติของทุกโครงการที่จะมีนักวิชาการออกมาต่อต้าน ซึ่งสำหรับ Breitspurbahn หรือทางรถไฟขนาดกว้างในภาษาเยอรมันนี้ก็เช่นกัน
เพราะมีขอบเขตและต้นทุนมหาศาล แต่จุดเริ่มต้นของรถไฟในความฝันนี้ต้องย้อนกลับไปได้ในช่วงทศวรรษที่ 1930 เมื่อฮิตเลอร์ขอให้ Albert Speer สถาปนิกหนุ่มที่มีความกระตือรือร้น มาเป็นผู้นำในการออกแบบและสร้างเมืองหลวงใหม่ของเขา

สถาปนิกที่มีความทะเยอทะยานได้สร้างความประทับใจให้กับฮิตเลอร์อย่างมาก ด้วยแผนการอันยิ่งใหญ่สำหรับ Reich Capital ซึ่งเป็นห้องโถงโดมขนาดใหญ่ที่สูงกว่าสองร้อยเมตร ภายใต้ประตูชัยขนาดมหึมา และบริเวณพลาซ่าขนาด 350,000 ตารางเมตรที่ล้อมรอบด้วยอาคารที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของทั้งหมด
อย่างไรก็ตาม แนวคิดเรื่องรถไฟสายใหม่ไม่ใช่ของ Speer แม้ว่าเขาจะเสนอให้สร้างอาคารผู้โดยสารขนาดใหญ่ใหม่สองแห่งสำหรับเบอร์ลิน ซึ่งมีขนาดใหญ่กว่าสถานี Grand Central ของนิวยอร์ก แต่แผนการปรับปรุงเครือข่ายทางรถไฟให้ทันสมัย และเพิ่มขีดความสามารถในการขนส่งนี้ ได้รับการนำเสนอโดยวิศวกรชาวเยอรมันที่ชื่อ Fritz Todt 

โดย Todt เชื่อว่ามาตรวัดมาตรฐานที่ 1,435 มม.นี้ทำให้จำกัดจากการสร้างรถไฟขนาดใหญ่ที่มีความจุมากขึ้น ซึ่งมันควรถูกแทนที่ด้วยความหลากหลาย
ที่กว้างกว่า แต่ผู้เชี่ยวชาญด้านการรถไฟวิพากษ์วิจารณ์แนวคิดนี้อย่างรุนแรง โดยมีเหตุผลว่า มันจะทำให้เครือข่ายรถไฟของเยอรมันไม่สามารถใช้ร่วมกับส่วนที่เหลือของยุโรปได้ ซึ่งฮิตเลอร์อ้างว่ามันน่าจะทำได้ เพราะอีกหน่อยส่วนที่เหลือของยุโรปก็จะกลายเป็นส่วนหนึ่งของเยอรมนี

ดังนั้น ฮิตเลอร์จึงขอให้วิศวกรของเขาออกแบบทางรถไฟความจุสูงใหม่ พร้อมมาตรวัดที่เพิ่มขึ้น โดยมีการเสนอมาตรวัดที่ 4,000 มม. แต่ความกว้างถูกตัดลงเพื่อให้ใช้งานได้จริงมากขึ้นเป็น 3,000 มม. ซึ่งก็ยังใหญ่กว่ามาตรฐานถึงสองเท่า
ตั้งแต่แรกเริ่ม รถไฟรางกว้างนี้เป็นเหมือน "toy of the Führer" ของฮิตเลอร์ ที่ต้องการรถไฟขนาดใหญ่เพื่อเป็นคู่แข่งกับเรือเดินสมุทร ในด้านสิ่งอำนวยความสะดวก เขาต้องการรถไฟที่กว้างขวางและหรูหรา มีร้านอาหาร โรงภาพยนตร์ สระว่ายน้ำ ร้านตัดผม และซาวน่า ซึ่งพันธมิตรในอุตสาหกรรมได้ออกแบบให้เขาดูหลายสิบแบบตั้งแต่ หัวรถจักรไอน้ำ กังหัน ก๊าซไปจนถึงดีเซล - ไฟฟ้า ที่มีกำลังในระหว่าง 11,400 ถึง 18,400 กิโลวัตต์

จากการเปรียบเทียบ รถจักรดีเซล - ไฟฟ้าทั่วไปที่ใช้อยู่ในปัจจุบันสร้างพลังงานได้ประมาณ 2,200 กิโลวัตต์เท่านั้น แต่รถไฟขนาดใหญ่ยักษ์นี้ต้องมีความยาว 42 เมตร กว้าง 6 เมตร สูง 7 เมตรและมีสองชั้น โดยรถไฟทั้งขบวนจะมีความยาวครึ่งกิโลเมตร ที่สามารถรองรับผู้โดยสารได้ตั้งแต่ 2,000 ถึง 4,000 คน
ในที่สุด ทุกอย่างก็ผ่านพ้นไป สงครามได้เปลี่ยนเงินทุนและทรัพยากรอื่น ๆ ไปยังแนวหน้า และโครงการพัฒนาทั้งหมดนอกเหนือจากการก่อสร้าง
ทางทหารได้ถูกระงับทั้งหมด และความหวังใด ๆ ในการฟื้นฟู Breitspurbahn ไม่เคยเกิดขึ้นอีกเลยเมื่อฝ่ายพันธมิตรบุกยุโรป