เราแอบชอบรุ่นพี่คนนึง ชอบมา2ปีกว่าตั้งแต่เราอยู่รร.เดียวกับเขาแต่ตอนนี้เราอยู่คนละรร.กันนะคะ
พี่เขาจบม.6จะเข้าปี1แล้ว ต่างคนต่างรู้ทุกอย่างผ่านทุกอย่างด้วยกันมามาก ครอบครัวทั้งสองรู้
แต่เป็นความสัมพันธ์ที่ไม่มีชื่อเรียกค่ะ ตอนนี้พี่เขาจะไปต่อมหาลัย ทุกอย่างมันดูไกลไปหมด
ปกติเราคุยกันในแชตค่ะตั้งแต่วันแรกจนวันนี้ความรู้สึกยังเหมือนเดิม แต่ในแชตไม่ได้คุยเยอะขนาดนั้นคะ บางวันก็ไม่คุยกันเลย
เหมือนต่างคนต่างทำหน้าที่ไม่คิดอะไรเยอะ ตอนอยู่ด้วยกันคุยกันปกติถ้าเทียบกับเมื่อก่อนขนาดสบตายังไม่กล้าเลยค่ะ
เราเคยพาไปรู้จักกับที่บ้านทั้งสองฝ่าย จากวันแรกที่ไม่รู้จักกันแม้แต่ชื่อ เรารู้จักกับครอบครัวเขาได้ยังไง?
ย้อนไปมัธยมต้นตอนนั้นเราชอบพี่เขาได้ประมาณ1ปีตอนนั้นเรายังอยู่รร.เดียวกัน เราเห็นเขาเดินมารร.ตอนเช้าเลยคิดว่าบ้านเขาน่าจะอยู่ข้างรร.
พอเย็นเลิกเรียนเราเลยสะกดรอยตามเขาไป555555555เหมือนคนโรคจิตเลยย เราเลยรู้ว่าซอยบ้านพี่เขาอยู่ข้างรร.จริงๆ แต่วันนั้นเราดันโป๊ะซะก่อนค่ะ
เพื่อนเราแอบวิ่งมาแล้วเรียกพี่เขา เราเลยต้องรีบหลบ พอหลังจากนั้นที่รู้ว่าบ้านพี่เขาหลังไหนเราก็แอบซื้อขนมไปฝากพี่เขากับแม่พี่เขาบ่อยมากๆๆ
บางวันก็แขวนไว้หน้าประตู ช่วงแรกที่รู้จักกับครอบครัวเขาแอบเกร็งๆค่ะ พอหลังจากนั้นเรากับแม่เขาสนิทกันสุดๆพ่อแม่เขาก็แอบเชียร์เราดีใจมากก
หลังจกนั้นเวลาผ่านไปเราก็จบมัธยมต้น ไปต่อที่อื่นแต่อยู่ใกล้ๆกับรร.เดิมเรายังติดต่อกันเหมือนเดิม เรากับครอบครัวเขาได้เจอกันเหมือนเดิม เพราะแม่ของพี่เขาได้ย้ายมาขสยของหน้ารร. วันไหนที่เราเลิกเรียนเร็วก็มาแวะที่แม่ของพี่เขา เรากับพี่เขาเจอกันน้อยลง แต่ความรู้สึกเหมือนเดิมทุกวัน
พอเวลาผ่านไปหลายเดือน เรามารู้ว่าพี่เขาย้ายบ้าน รู้มาจากแม่แล้วก็น้าของพี่เขาไกลกว่าที่เดิมแต่ทุกอย่างก็เหมือนเดิมค่ะเขาชวนเราไปนั่งเล่นที่บ้านบ่อยๆ
จริงมีหลายเหตุการณ์ที่ตลกแต่เราขก.พิมพ์แล้ว55555 เอาล่ะย้อนมาตอนนี้ พน.พี่เขาก็ปัจฉิมแล้วเราจะเอาดอกไม้ช่อโตกับของขวัญไปให้เราเตี๋ยมกับแม่พี่เขาด้วยแหละอิอิ แต่ก็ตลกเนาะในแชตตอนนี้แทบไม่มีสนทนาอะไรเลย ไม่ได้ไปไหนมาไหนกันเหมือนก่อน ทุกคนว่าเป็นไปได้รึป่าวที่พี่เขาจะคิดว่ามันเป็นเรื่องเพ้อฝัน มันคงเป็นไปไม่ได้ด้วยเรื่องเวลา แต่คนที่รอเขามาตลอดคือเราที่ไม่ได้ไปไหนเลย #เรื่องจริงยิ่งกว่าละคร