คือผมตอนเด็กกว่านี้ก็ใช้ชีวิตตามภาษาเด็กอ้วนทั่วไป ไม่สนรูปร่างหน้าตา จนตอนนี้ผมอายุ 14-15 ผมดูตัวเอง แบบดูแย่ไปหมด ทั้งอ้วน ดำ ฟันเล็ก หัวแบน หน้าผากไม่นูน จมูกสั้น คางสั้น แม่ผมเคยพูดว่าผมหัวไม่ค่อยสวยเพราะไม่ได้ให้นอนหมอน ผมเลยไปส่องกระจกดูตัวเองเลย555  แบบดูข้อเสียของตัวเองทุกอย่าง ซึ่งมันก็ทุกเรื่องเลยครับเกี่ยวกับรูปร่างหน้าตา ตอนแม่ท้องผมชีวิตช่วงนั้นไม่ค่อยดีเลยครับ ผมเคยได้ยินว่าแม่เคยขับรถล้มตอนท้องผมด้วย แม่บอกลูกคนแรกเขาเลี้ยงดูแลไม่ค่อยดี และผมมีน้องด้วย ห่างจากผม 10 ปี คือมันดีทุกอย่างเลย หัวทุยสวย ขาว (คนละพ่อ) น่ารัก  คือแบบไม่มั่นใจตัวเองเลยครับ  ช่วงนี้โควิดดีหน่อยได้ใส่แมส รู้สึกมั่นใจขึ้นมาหน่อยนิดนึง555 ตั้งแต่เกิดมาเพื่อนที่โรงเรียน ไม่เคยมีเพื่อนดีๆ จริงใจเลยครับ เจอแต่พวกนกสองหัว แบบทำตัวปลอมๆ อะไรอย่างงี้ครับ เพื่อนแท้น่าจะมีอยู่แค่คนเดียวเท่าที่จำได้

รู้สึกแย่มากเลยครับ ท้อกับชีวิตมาก แต่ไม่คิดสั้นครับ จะพยายามดูแล พัฒนาตัวเองต่อไป