คนที่ไม่มีอะไรจะให้เสียน่ากลัวไหม ในกรณีของ ฮิตเลอร์ กับ เจ. เค. โรว์ลิง สองคนนี้ต่างกันตรงที่ ฮิตเลอร์เลือกทางส่งต่อความเจ็บปวดให้คนอื่น ทำไมมีคนแบบ ฮิตเลอร์ ได้ครับ กรณีที่สอง คือกล้าออกจากชีวิตแบบเดิม ทำไมความสำเร็จถึงเจ็บปวด ทำไมต้องแลกมาครับ โลกไม่ได้เป็นเพียงสีขาวหรือดำ อะไรใช้สร้างคนสำเร็จ ทำไมฮิตเลอร์ตกวิชาศิลปะครับ มีกรณีของใครที่ติดลบกว่า เจ. เค. ไหมครับแบบแย่สุดๆเลยอ่ะ เมือลองมองคนพวกนี้ดูแล้วชีวิตผมยังดีกว่าเลยมั้ง คนสำเร็จระดับโลกหลายท่านมีชีวิตที่ย่ำแย่น่ะ หรือเรามักมองแบบนั้น ไม่นับ ไอ้หนวด น่ะรายนี้เลวร้ายจริง ถ้าเลือกสร้างความดีมากกว่าความโกรธแค้นกับการการฆ่าล้างเผ่าพันธ์ุ ฯลฯ คงจะมีคนจกจดไม่ใข่แบบนี้ ก็แปลกน่ะ จากประเทศที่แพ้สงครามพัฒนาได้แบบนั้น เขาเก่งจริง หาทางได้เก่งมาก