มันเริ่มที่จากทุกวันเขาจะทักมาหาเราก่อนทุกครั้งเเต่พอผ่านไปนานๆเขาก็เริ่มไม่ทักมาผมเลย มันทำให้ผมรู้ไม่สบายใจโคตรๆรู้จุกมากเเบบจะไปก็บอกกันดิไม่ใช่หายไปเงียบๆ เองทักไปเเต่ก็นานมากกว่าจะตอบทีเเละก็ตอนเเรกคุยยาวมากเเต่ตอนนี้ก็คุยเเค่นิดเดียว ผมเริ่มจะสงสัยเเลัวว่าเธฮเบื่อผมหรือป่าวเลยทักไปถามเธอตอบไม่เธอคิดมากไปเอง ผมก็สบายใจขึ้นมานิดหน่อยเเต่พอถึงวันนึงที่ผมเริ่มรู้ละว่าเธอเบื่อผมเเต่กลับไม่มาบอก ก็เลยทักไปถามเพื่อนว่าเขาเบื่อผมหรอเเต่มันก็ตอบว่าอะคิดมากไปถ้าสงสัยก็ไปถาม ผมก็ทักไปบอก
เบื่อเเลัวหรอถ้าเบื่อเเลัวเลิกได้นะ
เธอตอบมาว่าไม่รู้ดิ
สิ่งที่เธอตอบมันเเบบเ-ี้ยอะไรนี้คือความรู้สึกของเธอเองก็ต้องรู้อีกอี...เเต่กลับยังไม่รู้เลยอีเวณณณณณ
เเลัวก็ทักไปทำไมจากก็ไม่ตอบอะไรเลยเเต่กลับไปโพสต์เฉย ตอนนั้นคือเคตัดขาดกันเเลัวถ้าบอกมาเเต่เเรกก็จบจะได้ไม่กังวล
เป็นการเลิกกันเเบบไม่บอกกล่าวเเต่ก็รู้ว่าเธอเลือกที่จะไป
เธอเป็นเเฟนคนเเรกก็ทุบเทไปเเต่กลับมาทำกันอย่างนี้
เเต่ขอบคุณนะที่ให้เคยเวลาเเห่งความสุขกับเงินในบัญชี555555555