รัฐโบราณใช้ประชาชนเป็นทหาร และไม่ใช่ประชาชนทั่วไปด้วยต้องเป็นประชาชนที่มีที่ทำกินและมีทรัพย์สมบัติพอสมควร เพราะยุทโธปกรณ์การรบนั้นทหารแต่ละคนต้องจัดหามาเอง พูดง่าย ๆ ก็คือคนรวยเท่านั้นที่เป็นทหาร กลุ่มคนเหล่านี้มารบเพราะการรบเป็นหน้าที่และสิทธิพิเศษของพวกเขานะครับ คนกลุ่มนี้อยู่อย่างสบายในรัฐของตนก็ต้องการให้รัฐของตนรุ่งเรืองและรักษาดุลยภาพปัจจุบันเอาไว้ ถ้าจะให้คนกลุ่มนี้ชิงอำนาจรัฐมันก็ลำบากเพราะแต่ละคนอาจมีเป้าหมายต่างกันและไม่ตรงกับแม่ทัพก็ได้ อย่างตอนที่ซัลลาจะยกทัพเข้าโรมครั้งแรกนั้นมีแค่นายกองของเขาคนเดียวเท่านั้นที่ตามมาด้วย

แต่ต่อมาโรมจัดตั้งกองทัพอาชีพโดยยกเลิกเกณฑ์เรื่องทรัพย์สมบัติไป ดังนั้นคนจนคนทั่วไปก็มาเป็นทหารได้ คนกลุ่มนี้อาจต้องการอะไรบางอย่างจากกองทัพมากกว่าการรับใช้รัฐ คือต้องการสินสงคราม ต้องการพื้นที่ทำกินหลังเลิกเป็นทหาร พอคนกลุ่มนี้เข้ามาเป็นทหารมากขึ้น กองทัพมีเป้าหมายเดียวกันมากขึ้น แม่ทัพก็ควบคุมได้ง่ายขึ้น เพราะแม่ทัพเป็นบุคคลสำคัญที่จะจัดหาสิ่งที่ทหารต้องการมาให้ได้ (รบชนะได้เปล้นทรัพย์ และพอจบการรบแม่ทัพกลับไปเป็นกงศุลออกกฎหมายจัดแบ่งที่ดินให้) อย่างตอนที่ซีซาร์ยกทัพเข้าโรม 80 ปีหลังซัลลา มีนายกองของเขาคนเดียวเท่านั้นที่ไม่ตามมาด้วยครับ