สวัสดีค่ะ นี่เป็นกระทู้แรกของเรานะคะ ถ้าเขียนงงๆก็ขออภัยด้วยค่ะ
เข้าเรื่องเลยนะคะ คือเรามีพี่สาว 1 คน วันหนึ่งเราไปบ้านพ่อ (พ่อแม่แยกทางกันค่ะกันค่ะ) พ่อออกไปทำธุระข้างนอก  อยู่กับพี่ 2 คน แล้วเราทะเลาะกันหนักมาก เค้าเอาเท้าถีบเรา ( ถึงจะเคยทะเลาะกันหนักแค่ไหน แค่เรามีลิมิตค่ะ คือจะไม่ทำร้ายร่างกายกัน ) ตอนนั้นเราโกรธมาก ทะเลาะกันเสียงดังลั่นบ้าน ร้องไห้ตะโกนด่ากันไปมาไม่สนข้างบ้าน จนเสียงแหบ จนเราทนไม่ไหวให้แม่มารับกลับ แม่ถามเราก็ไม่ได้เล่ารายละเอียดให้ฟัง แค่บอกทะเลาะกันแค่นั้น เรื่องมันเกิดจากจุดนี้แหละค่ะ หลังจากเหตุการณ์ในวันนั้น พี่ก็มาที่บ้านแม่ เราก็นึกว่ามาเที่ยวเล่นเดี๋ยวก็กลับ ก็พยายามไม่ยุ่ง ไม่สนใจ สรุปมาอยู่ยาวจ้า เพราะรีไทด์จากมหาลัย (เค้าติดเกมแบบหนักมาก เรียกได้ว่าแทบจะเล่นทั้งวัน) มาให้แม่หางานให้ทำ ตอนแรก ๆ มาก็ไปทำงานนะ หลังๆ มานี่อาทิตย์หนึ่งไปทำได้ไม่กี่วัน อยู่บ้านเล่นเกม ด่าคนในเกมเสียงดังลั่น พอเค้าไปทำงานได้เงินมานิดหน่อย ซื้อขนมให้ยาย ให้แม่กินบ้าง พอแม่เอาขนมที่เขาซื้อให้มาให้เราเท่านั้นแหละ ก็พูดแซะโน่นนี่จนน่ารำคาญ เหมือนว่าอยากได้ของของเขามาก เราเลยขึ้น (คือเราไม่รู้นะคะ ว่าขนมนั่นเป็นเงินเขา นึกว่าแม่ซื้อมาให้) ทะเลาะกัน เค้าก็พูดประมาณว่า เราไม่ทำอะไร แต่เขาทำงานหาเงิน เราจ้องจะเกาะพ่อแม่กิน ( คือเราเรียนอยู่นะ ฮาโหลววว ม.6แล้วด้วย การบ้านเยอะมาก คงหางานพิเศษทำไม่ไหวอะ เราอาจจะไม่ขยันขนาดนั้นอ่า) แล้วก็บอกเราปีกกล้าขาแข็ง เถียงเขาไรงี้ ( ก็คือจะให้โดนด่าอยู่ฝ่ายเดียวอ่อ -_-) พูดเหมือนทำงานหาเลี้ยงคนทั้งบ้านอะ จริง ๆ งานก็ไม่ค่อยจะทำด้วยซ้ำ แล้วก็ขู่จะต่อยเรา เเม่ก็บอกเราว่าเค้าไม่ปกติหน่อยๆ ( คือเค้าจะเป็นคนอารมณ์ร้อนมาก เถียงต้องชนะตลอด ไม่ได้ดั่งใจก็โวยวาย เก็บอารมณ์ไม่อยู่) จากนั้นเค้าก็คอยจะแซะเราอยู่เรื่อย อิจฉาทุกอย่าง เช่น เราได้เงินอั่งเปาจากพ่อ แล้วแบ่งให้แม่ แม่เล่าให้ยายฟัง เค้าก็จะโมโหว่าเค้าก็ซื้อของให้แม่ให้ยายทำไมไม่พูดบ้าง เอาเรื่องเก่ามามโน หาว่าแม่ยังเอาของที่เค้าซื้อให้ให้เราอีก (คือแม่ไม่เคยเอาของเค้ามาให้เราอีกแล้วนะ) พอแม่อธิบายก็หาว่าโอ๋เรา เข้าข้างเรา เค้าก็เอาเรื่องทุกอย่างมาแซะเราทุกทีที่เจอหน้ากัน เรื่องหาเงินเองไม่ได้บ้างแหละ มีแต่คนโอ๋บ้างแหละ-_- คือจะบอกว่ารำคาญมาก อยากอยู่อย่างสงบ ไม่อยากเจอหน้า ไม่อยากทะเลาะ มันน่ารำคาญตอนเรากำลังอ่านหนังสืออยู่ คือบับจะเข้ามหาลัยก็เครียดมากอยู่แล้วอะ มาแซะอยู่ได้ ไม่อยากทะเลาะ (ถ้าทะเลาะก็คงยาว ยอมรับว่าเราก็อารมณ์ร้อนในระดับนึงถ้าโมโห) บอกแม่เค้าก็เอือมระอา สงสารแม่นะ คงลำบากใจ แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ (เพราะถ้าพูดเตือนเค้า เค้าก็จะอารมณ์ขึ้นขึ้นมาเลย เห็นบอกว่าเค้าไม่ปกติหน่อย ๆ ) คือตอนนี้เครียดมาก ไม่อยากทุกข์ใจกับเรื่องไร้สาระแบบนี้แล้ว อยากตั้งใจเข้ามหาลัยให้ได้ จะได้ไปจากบ้านนี้สักที แต่มันก็อดเอากลับมาคิดไม่ได้ อยากขอคำแนะนำว่าทำยังไงดีคะ เเต่ถ้าทำอะไรไม่ได้ ก็ถือซะว่ามาระบายอารมณ์ก็แล้วกัน อึดอัดมากกกกกกTT