เรากับแฟนเจอกันตอนปี 1 เรียนมหาวิทยาลัยเดียวกัน ตัดสินใจเป็นแฟนกัน ในขณะที่เราก็มีคนอื่นมาชอบอยู่ และเขาก็มีคนอื่นมาชอบเหมือนกัน ซึ่งพูดง่ายๆก็คือต่างคนต่างมีคนอื่นอยู่ในใจเหมือนกัน แต่เราก็คบกันเป็นแฟนกัน ไปไหนด้วยกันตลอด เพื่อนคนอื่นก็รู้ว่าเราเป็นแฟนกัน แต่ก็มิวายปันใจให้คนอื่น ความรักแบบนี้เป็นความรักที่ป่วนจิตเหมือนกัน เราก็รู้ว่าเขามีคนอื่น เขาก็รู้เรามีคนอื่น เราเปิดใจคุยกันวันหนึ่ง เราบอกเขาไปว่าเรามีหนุ่มอีกคนอยู่ในใจ เขาก็บอกว่าเขาก็มีสาวอีกคนอยู่ในใจเหมือนกัน ซึ่งเมื่อความลับถูกเปิดออกมา ทั้งเราและเขาก็เปิดเผยความรู้สึกที่แท้จริงออกมา เราบอกว่าเรารักเขามากกว่าอีกคน เขาดีใจมาก เขาว่าเรารับได้ไหมถ้าสาวคนนั้นจะมาพูดคุยกับเขาบ้าง แต่เขาขอรับรองว่าเขาจะเป็นแฟนกับเราคนเดียว เราก็ยอมรับข้อตกลงอันนี้ได้ แต่จริงๆแล้วความรู้สึกแอบหวงเขาอยู่ในใจนะ และเราก็รู้สึกว่าเขาก็หวงเราเหมือนกัน โอ้ย..บอกตรงๆว่าใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัวถ้าคิดเรื่องนี้ เราคบกันไปได้ปีหนึ่ง ก็เริ่มรู้สึกว่าถ้าปล่อยให้เป็นแบบนี้คงไม่ดีแน่ เหมือนกับว่าทั้งเราและเขาปันใจให้คนอื่น มันดูไม่แฟร์เท่าไหร่ เราก็เลยบอกเขาไปว่า เอาอย่างนี้ดีกว่า ให้ทั้งเราและเขาตัดสินใจว่าจะเอาอย่างไร อยากมีแฟนไม่แบ่งกับใคร ต่างคนต่างไปคิดตัดสินใจ พอคิดได้เราก็นัดกันมาพูดคุยและตัดสินใจเลือก เราก็ใจเต้นแรง เกรงว่าเขาจะไม่เลือกเรา เพราะเราก็รักเขา เราบอกว่าจะให้คำตอบพร้อมกันโดยที่เราจะเป็นคนนับ 1-2-3 แล้วตอบพร้อมกัน และวันนี้ก็เป็นวันที่จะตัดสินใจบอกคำตอบซึ่งกันและกันหละ เขาก็ดูตื่นเต้นมาก เราก็พยายามเก็บความรู้สึก คือก็ทำใจไว้แล้วว่าถ้าเขาตอบมา คำตอบจะเป็นอย่างไรก็ต้องยอมตามนั้น เรานับ 1-2-3 ยังไม่ทันจบ เขาเข้ามากอดเรา แล้วก็บอกว่าเขาเลือกเรา เราดีใจจนเนื้อเต้น และพูดออกไปว่าแล้วตะเองจะไม่เสียใจเหรอถ้าเราตอบว่า คนที่เราเลือกไม่ใช่ตะเอง เขาบอกว่าเขารู้ว่าเราเลือกเขา ฮ่าๆๆ..เราบอกว่าเราก็เลือกตะเองแหละเพราะบอกแล้วว่าเรารักตะเองมากกว่าอีกคน
เมื่อต่างคนต่างมีคนอื่นเหมือนกัน แล้วจะต้องเลือก...