เป็นกระทู้แรกที่เขียนเพราะเราอยากได้มุมมองหรืออะไรก็ได้ที่ไม่ได้มาจากคนใกล้ตัวเรา เพราะเรากับแฟนมีเพื่อนและคนรู้จักในกลุ่มเดียวกัน
ขอแนะนำก่อนว่าแฟนเราอายุสามสิบกว่า ทำงานขายของที่บ้านก็มั่นคงพอสมควร เราอายุยี่สิบห้าเพิ่งรับราชการครู เราคบกันมาได้ 5 ปีแล้ว และอยู่ด้วยกันที่บ้านแฟน เรามาอยู่กับเขาตั้งแต่ปีสี่ เราขอพูดสิ่งที่เราคิดว่ามันทำให้เราไม่สบายใจจนอยากเลิกเป็นข้อๆ
1. เรารู้สึกว่าเราทำงานให้ที่บ้านแฟนมากเกินไป จนไม่มีเวลาดูแลตัวเอง เราสอนหนังสือที่ รร และสอนพิเศษด้วยกว่าจะเลิกก็ทุ่มนึง เราสอนมาตั้งแต่เรียนเพราะเป็นอาชีพที่เลี้ยงเรามาจนจบ อยากเลิกแต่ก็มีหนี้และแม่ที่ต้องส่ง (คิดไว้ว่าถ้าเด็กชุดนี้ที่เรียนมาจบจะเลิกรับและไปช่วยงานที่บ้านแฟนเต็มที่ก็ไม่รู้ว่าจะคุ้มไหม) พอกลับมาบ้านก็ล้ามากอยากนอนแต่ก็ทำไม่ได้เพราะเกรงใจที่บ้านแฟน แม้เขาจะบอกว่านอนได้ก็เหอะ แต่คนที่บ้านแฟนก็ทำงานกันตั้งแต่เช้าจนค่ำ เราเลยเกรงใจ และเราก็มาอยู่โดยไม่เสียค่าอะไรเลย *บ้านเราอยู่ต่างจังหวัดค่ะเลยไม่ได้อยู่บ้านตัวเอง เรื่องเงินที่บ้านไม่ค่อยมีฐานะค่ะทำให้ตอนเรียนก็ต้องทำงานส่งตัวเองเรียนมาอยู่บ้านแฟนเพราะแฟนอยากช่วยลดค่าใช้จ่ายค่ะ แต่ไม่เคยเดือดร้อนขอเงินเขานะคะเกรงใจ
2. รู้สึกว่าแฟนไม่ได้คิดถึงอนาคต และไม่ได้มีแผนอะไรร่วมกันกับเราเลย แต่เราก็รู้สึกได้ว่าทุกครั้งที่นางมีเงินนางจะคิดถึงตัวเองก่อน ไม่เคยคิดจะช่วยหรือวางแผนอะไรร่วมกันเลย แม้แต่ของขวัญวันเกิด หรือเค้ก คบกันมา 5 ปีเพิ่งรู้ตัวเองว่าไม่เคยได้อะไรจากเขาเลย มีแต่ให้เขาตลอด รักแหละดูออก 555 ก็จุกและรู้สึกโง่ เคยบอกแฟนน่ะเรื่องของขวัญแต่เขาก็บอกว่าจะซื้อให้ จนตอนนี้ก็ไม่ได้อะไรเลย
3. รู้สึกเหมือนอยู่คนเดียวทั้งที่อยู่ด้วยกัน คือ เราก็ทำงานกันทั้งคู่และแฟนขายของไม่มีวันหยุดเลย ทำทุกวันเลยไม่ค่อยได้ออกไปไหน จะมีก็ช่วงวันหยุดปีละครั้งสองครั้งที่ออกไปเที่ยวต่างจังหวัดกัน และก็มีออกไปกินข้าวบ้างในวันศุกร์ แต่ก็แค่กินข้าวธรรมดาร้านธรรมดา เพราะต้องรอปิดร้านที่บ้านก่อนถึงจะออกไปไหนได้ แต่ก็จะโดนเพื่อนแฟนมาแย่งเวลาไปตลอดจนต้องไปกินพร้อมกันทั้งเพื่อนแฟน 555555 ก็เลยทำให้สนิทกัน เราสามารถกินข้าว ดูหนัง เดินห้าง ไปเที่ยวคนเดียวได้ เลยไม่รู้จะมีแฟนไว้ทำไม
4. ช่วงนี้รู้สึกว่าตัวเองชินและชา จนเกือบจะรำคาญแฟน มันเหมือนชีวิตมันก็เรียบๆดีนะไม่ได้มีปัญหาหนักขนาดนั้น แต่ทำไมข้างในมันรู้สึกไม่สบายใจ และอึดอัดขนาดนี้ จะบอกว่าเป็นธรรมดาของชีวิตคู่ก็ไม่รู้เหมือนกันค่ะ เพราะยังไม่ได้แต่งงาน และไม่เคยไปอยู่กับใครมาก่อน
สุดท้ายก็ขอบคุณที่มาอ่านจนจบนะคะ เอาจริงๆอยากรู้ว่าคนที่เขามีประสบการณ์ชีวิตที่เยอะๆ ผ่านการอยู่คนเดียวและมีครอบครัวมาแล้ว เขาจะตัดสินใจยังไงถ้าตัวเองอยู่ในความรู้สึก และสถานะการณ์แบบนี้ ยังไงก็มาแชร์ดูนะคะ
เลิกกับแฟนเพราะเหตุผลแค่นี้จะโอเคไหมคะ?
ขอแนะนำก่อนว่าแฟนเราอายุสามสิบกว่า ทำงานขายของที่บ้านก็มั่นคงพอสมควร เราอายุยี่สิบห้าเพิ่งรับราชการครู เราคบกันมาได้ 5 ปีแล้ว และอยู่ด้วยกันที่บ้านแฟน เรามาอยู่กับเขาตั้งแต่ปีสี่ เราขอพูดสิ่งที่เราคิดว่ามันทำให้เราไม่สบายใจจนอยากเลิกเป็นข้อๆ
1. เรารู้สึกว่าเราทำงานให้ที่บ้านแฟนมากเกินไป จนไม่มีเวลาดูแลตัวเอง เราสอนหนังสือที่ รร และสอนพิเศษด้วยกว่าจะเลิกก็ทุ่มนึง เราสอนมาตั้งแต่เรียนเพราะเป็นอาชีพที่เลี้ยงเรามาจนจบ อยากเลิกแต่ก็มีหนี้และแม่ที่ต้องส่ง (คิดไว้ว่าถ้าเด็กชุดนี้ที่เรียนมาจบจะเลิกรับและไปช่วยงานที่บ้านแฟนเต็มที่ก็ไม่รู้ว่าจะคุ้มไหม) พอกลับมาบ้านก็ล้ามากอยากนอนแต่ก็ทำไม่ได้เพราะเกรงใจที่บ้านแฟน แม้เขาจะบอกว่านอนได้ก็เหอะ แต่คนที่บ้านแฟนก็ทำงานกันตั้งแต่เช้าจนค่ำ เราเลยเกรงใจ และเราก็มาอยู่โดยไม่เสียค่าอะไรเลย *บ้านเราอยู่ต่างจังหวัดค่ะเลยไม่ได้อยู่บ้านตัวเอง เรื่องเงินที่บ้านไม่ค่อยมีฐานะค่ะทำให้ตอนเรียนก็ต้องทำงานส่งตัวเองเรียนมาอยู่บ้านแฟนเพราะแฟนอยากช่วยลดค่าใช้จ่ายค่ะ แต่ไม่เคยเดือดร้อนขอเงินเขานะคะเกรงใจ
2. รู้สึกว่าแฟนไม่ได้คิดถึงอนาคต และไม่ได้มีแผนอะไรร่วมกันกับเราเลย แต่เราก็รู้สึกได้ว่าทุกครั้งที่นางมีเงินนางจะคิดถึงตัวเองก่อน ไม่เคยคิดจะช่วยหรือวางแผนอะไรร่วมกันเลย แม้แต่ของขวัญวันเกิด หรือเค้ก คบกันมา 5 ปีเพิ่งรู้ตัวเองว่าไม่เคยได้อะไรจากเขาเลย มีแต่ให้เขาตลอด รักแหละดูออก 555 ก็จุกและรู้สึกโง่ เคยบอกแฟนน่ะเรื่องของขวัญแต่เขาก็บอกว่าจะซื้อให้ จนตอนนี้ก็ไม่ได้อะไรเลย
3. รู้สึกเหมือนอยู่คนเดียวทั้งที่อยู่ด้วยกัน คือ เราก็ทำงานกันทั้งคู่และแฟนขายของไม่มีวันหยุดเลย ทำทุกวันเลยไม่ค่อยได้ออกไปไหน จะมีก็ช่วงวันหยุดปีละครั้งสองครั้งที่ออกไปเที่ยวต่างจังหวัดกัน และก็มีออกไปกินข้าวบ้างในวันศุกร์ แต่ก็แค่กินข้าวธรรมดาร้านธรรมดา เพราะต้องรอปิดร้านที่บ้านก่อนถึงจะออกไปไหนได้ แต่ก็จะโดนเพื่อนแฟนมาแย่งเวลาไปตลอดจนต้องไปกินพร้อมกันทั้งเพื่อนแฟน 555555 ก็เลยทำให้สนิทกัน เราสามารถกินข้าว ดูหนัง เดินห้าง ไปเที่ยวคนเดียวได้ เลยไม่รู้จะมีแฟนไว้ทำไม
4. ช่วงนี้รู้สึกว่าตัวเองชินและชา จนเกือบจะรำคาญแฟน มันเหมือนชีวิตมันก็เรียบๆดีนะไม่ได้มีปัญหาหนักขนาดนั้น แต่ทำไมข้างในมันรู้สึกไม่สบายใจ และอึดอัดขนาดนี้ จะบอกว่าเป็นธรรมดาของชีวิตคู่ก็ไม่รู้เหมือนกันค่ะ เพราะยังไม่ได้แต่งงาน และไม่เคยไปอยู่กับใครมาก่อน
สุดท้ายก็ขอบคุณที่มาอ่านจนจบนะคะ เอาจริงๆอยากรู้ว่าคนที่เขามีประสบการณ์ชีวิตที่เยอะๆ ผ่านการอยู่คนเดียวและมีครอบครัวมาแล้ว เขาจะตัดสินใจยังไงถ้าตัวเองอยู่ในความรู้สึก และสถานะการณ์แบบนี้ ยังไงก็มาแชร์ดูนะคะ