เป็นคนหนึ่งเวลามีปัญหาอะไรก็เเล้วเเต่ จะเก็บไว้คนเดียว จะไม่บอกคนรอบข้าง มักจะเเก้ปัญหาด้วยการ นึกถึงปัญหาพยายามเเก้ปัญหาคนเดียว เวลาเเก้ไม่ได้เก็บกด เเละร้องไห้คนเดียว มันเป็นเเบบนี้จากเด็กยันโต อยากระบายให้คนรอบข้างมากๆ เเต่ก็เงียบ เพราะมันปัญหาของเรา ไม่อยากให้คนอื่นเเบกรับด้วย เป็นเเบบนี้บ่อย จนต้องเก็บมาร้องไห้ก่อนนอนทุกคืน ว่าจะทำยังไงกับปัญหา ร้องไห้สุดขีดเหมือนเส้นสมองใกล้เเตกก็ไม่ปาน บางคืนคิดหนักจนไม่ได้นอน ไม่อยากทำอะไรเลย อยากอยู่คนเดียว ซึมทุกครั้งเวลาอยู่คนเดียว เเต่พอก้าวเข้าสู่โลกภายนอก กลับต้องใส่หน้ากากความสุขเหมือนเดิม ได้เเต่บอกว่า ไม่เป็นไร ไม่เป็นไร เดี่ยวมันก็ผ่านไป
อยากทราบว่า เรามีโรคเครียดหรือเป็นซึมเศร้ารึเปล่าถ้าเป็นมันอยู่ระดับไหนไหนกัน?