ก็ตามหัวข้อนั่นล่ะฮะ คือ เรื่องมีอยู่ว่า มีเด็กผู้หญิงคนหนึ่งเธออยู่คนละห้องกับผม ซึ่งบางครั้งผมจะสังเกตุว่าเธอแอบมองผมบ้าง เหลือบมองบ้าง ไม่ก็บางครั้งผมจะเห็นเธอเหมือนพยายามมองหาใครอยู่ แบบหันซ้ายหันขวาพอเธอเห็นผมเธอก็เลิกมองหาเลย แล้วก็กลับไปคุยกับเพื่อนๆเธอ หรือทำนู่นทำนี่ของเธอต่อ นานๆทีอาจเข้ามาใกล้ผมหน่อยแบบโดนแขนโดนตัวกัน(ซึ่งผมจะยืนอยู่เฉยๆตลอด) แบบเวลาซื้อของหรือช่วงที่พื้นที่มันแคบๆแล้วเธอต้องเดินผ่านผมอะไรแบบนี้ครับ หรือบางครั้งก็ ถ้าเวลาผมกับเพื่อนๆไปนั่งกินข้าวที่โต๊ะในโรงอาหาร กลุ่มเพื่อนๆของเธอก็จะมานั่งโต๊ะข้างๆกลุ่มผม หรือถัดจากผมโต๊ะกลุ่มผมบ้าง ซึ่งเป็นความบังเอิญหรือมันมีเหตุผลอะไรผมก็ไม่ทราบเหมือนกัน เราเคยพูดกันอยู่แค่ประโยคสองประโยค แต่คุยเรื่องธรรมดาน่ะแหละครับ แต่นอกจากนั้นก็ไม่ได้คุยอะไรกันอีกเลย บ่อยครั้งที่เดินผ่านหรือสบตากันแต่ก็ไม่ได้คุยกันหรอกครับ คือไม่เชิงว่ามีปัญหาหรืออะไรแบบนั้นนะครับ แค่อารมณ์เหมือนเด็กคนละห้องที่ไม่ได้รู้จักอะไรกันขนาดที่จะเดินผ่านกันแล้วทักอะไรแบบนี้ และสุดท้าย ส่วนตัวผมคิดว่าถ้าเธอจะชอบผมจริงๆ ผมว่าอาจเป็นไปได้ยาก เพราะเธอดูเป็นคนสวยเลือกได้ แล้วผมก็แค่ไอ้โง่ธรรมดาคนนึงด้วยน่ะสิครับ5555+ สุดท้ายรบกวนขอความเห็นจากผู้อ่านทุกท่านหน่อยครับว่าที่ผมเล่ามามันเป็นยังไง ผมอาจพิมพ์ผิด ติดขัด เรียบเรียงชุ่ยๆบ้างก็ขออภัยด้วยนะครับ