เราเช่าหอพักอยู่กับแฟนค่ะ
แล้วช่วงโควิดที่ผ่านมาเรากลับไปบ้านพ่อแม่ประมาณ4 เดือน
เราโทรติดต่อกับแฟนตลอด มีทะเลาะกันบ้างแต่สุดท้ายก็กลับมาดีกัน มาช่วงหลังๆ สัญญาเช่าห้องกำลังหมดเราจึงต้องหาห้องพักใหม่
แฟนเราจึงอาสาเป็นคนขนย้ายของทั้งหมดเข้าที่พักใหม่ระหว่าที่เราไม่อยู่ ประเด็นมันอยู่ตรงนี้ค่ะ
พอเรากลับมา เรามาจัดห้องเราก็พบว่าแหวนเพรชที่เราเคยมี่อยู่มันได้หายไป เราตกใจมากรื้อห้องหาดูอีก3-4รอบ ก่อนตัดสินใจถามเขาไปว่าเห็นแหวนเพรชเราใหม เเต่เขาก็ไม่ได้มีทีท่าตกใจหรือแปลกใจอะไร บอกแต่เพียงว่าก้เก็บของจากห้องเดิมมาให้หมดทุกอย่างแล้ว ไม่ได้ทิ้งอะไรที่เป็นของเราเลย
แล้วก็พูดปัดๆไปว่าอาจจะอยู่ในถุงในกล่องอะไรแล้วเราลืมหรือเปล่า แต่เรามั่นใจมากๆค่ะว่าเราหาดีแล้วก็ไม่เจอ แล้วเขาก็ไม่ได้แสดงความรับผิดชอบใดๆหรือได้มาซึ่งคำว่าขอโทษ
เราไม่อยากจะคิดว่าเขาเป็นคนเอาไปเลยค่ะ ลืมบอกว่าเราเพิ่งคบกันไม่นาน เราย้ายมาอยู่ด้วยกันแต่เราไม่เคยบอกว่าเรามีแหวนมีของมีค่าอะไร ซึ่งแหวนเพรชที่หายนี้เราวางใว้ในชั้นวางของในตู้เสื้อผ้าซึ่งถ้าจะเก็บของในตู้ออกยังไงก็ต้องเจอต้องเห็น และพวกเราก็ไม่ได้มีเพื่อนมาเยียมที่ห้องพักบ่อยๆเท่าไหร่ด้วยค่ะ
เราพยายามคิดหลายๆทางเพราะไม่อยากปรักปรำเขาในเมื่อเราก็ไม่มีหลักฐาน แต่มันก็เหมือนจะส่อแววพิรุธหลายอย่าง เพราะเมื่อช่วงก่อนเราออกมามีคนเล่าให้เราฟังว่าเขาติดเพื่อนคนหนึ่งที่คนนี้ติดพนนมากๆ เคยพาเขาเข้าบ่อน เขาเป็นคนชอบเล่นพวกหวยพวกการพนันแบบนั้นค่ะ ใจใหญ่กล้าได้กล้าเสีย เราเคยทะเลาะกันเรื่องนี้เเล้วที่นึงแล้วเขาก็สัญญาว่าจะไปยุ่งเรื่องการพนันอีก จากนั้นก็ดีขึ้น จนกระทั้งเราไม่อยู่และพอกลับมาก็พบว่าแหวนเราหายไป
ก่อนหน้านี้หลายเดือนก่อนเรามีงานถ่ายแบบ ซึ่งเราก็ลืมว่าใส่สร้อยคอทองคำไปด้วย แล้วสร้อยมันดันไม่เข้ากับชุดที่ถ่าย พี่ช่างภาพขอให้เราถอดออกก่อน แฟนเราอยู่ตรงนั้นพอดีเราเลยรีบถอดแล้วยื่นให้เขา บอกว่าฝากหน่อย จนเราถ่ายแบบเร็จแล้วไม่ได้คิดอะไร ด้วยความเคยชินเพราะก็ใส่สร้อยเส้นนี้ติดตัวตลอด รู้ตัวอีกที่ก็วันรุ่งขึ้นเรารีบพยายามติดต่อไปสถานที่ที่ถ่ายแบบเขาก็ว่าไม่เจอ เราค้นในกระเป๋า ค้นในกางเกงของเขาทุกที่ที่จะนึกออก ก็หาไม่เจอ
เขาบอกว่ามันอาจจะหล่นออกจากกระเป๋ากางเกง ซึ่งพอเราถามเขาก็บอกใส่สร้อยใว้ในช่องเล็กๆสี่เลี่ยมในกระเป๋ากางเกง และบังเอิญ.. กางเกงเขาก็เป็นกางเกงขาเดฟรัดรูปอีกต่างหาก และก็เหมือนเดิมค่ะ เขาไม่ได้มีที่ท่าตกใจหรือเป็นกังวลแบบเราเลยจนเราต่อว่าเขาแล้วก็ได้แค่คำว่าขอโทษและปลอบใจว่าถ้ามีตังค์เดี๋ยวจะซื้อให้ใหม่ แตาจนตอนนี้เขาก็ไม่ได้พูดถึงเรื่องนี้อีก
คำถามคือ เราควรจัดการกับเรื่องนี้ยังไงดีคะ เราอยากเป็นกลางมากๆแต่เข้าใจใช่ใหมคะว่า เท่าที่ประติดประต่อเรื่องราวความใว้ใจเราแทบไม่เหลือแล้วค่ะพูดตรงๆ เราแค่เหมือนยังจับไม่ได้ไม่มีหลักฐานคาหนังคาเขา มากพอที่จะบอกเลิก เราควรหาหลักฐานจับขโมยยังไงดีคะ หรืเราควรจะตัดใจเลิกๆกับคนคนนี้ไปเสียตั้งแต่ตอนนี้เลย
สงสัยว่าแฟนขโมยของ
แล้วช่วงโควิดที่ผ่านมาเรากลับไปบ้านพ่อแม่ประมาณ4 เดือน
เราโทรติดต่อกับแฟนตลอด มีทะเลาะกันบ้างแต่สุดท้ายก็กลับมาดีกัน มาช่วงหลังๆ สัญญาเช่าห้องกำลังหมดเราจึงต้องหาห้องพักใหม่
แฟนเราจึงอาสาเป็นคนขนย้ายของทั้งหมดเข้าที่พักใหม่ระหว่าที่เราไม่อยู่ ประเด็นมันอยู่ตรงนี้ค่ะ
พอเรากลับมา เรามาจัดห้องเราก็พบว่าแหวนเพรชที่เราเคยมี่อยู่มันได้หายไป เราตกใจมากรื้อห้องหาดูอีก3-4รอบ ก่อนตัดสินใจถามเขาไปว่าเห็นแหวนเพรชเราใหม เเต่เขาก็ไม่ได้มีทีท่าตกใจหรือแปลกใจอะไร บอกแต่เพียงว่าก้เก็บของจากห้องเดิมมาให้หมดทุกอย่างแล้ว ไม่ได้ทิ้งอะไรที่เป็นของเราเลย
แล้วก็พูดปัดๆไปว่าอาจจะอยู่ในถุงในกล่องอะไรแล้วเราลืมหรือเปล่า แต่เรามั่นใจมากๆค่ะว่าเราหาดีแล้วก็ไม่เจอ แล้วเขาก็ไม่ได้แสดงความรับผิดชอบใดๆหรือได้มาซึ่งคำว่าขอโทษ
เราไม่อยากจะคิดว่าเขาเป็นคนเอาไปเลยค่ะ ลืมบอกว่าเราเพิ่งคบกันไม่นาน เราย้ายมาอยู่ด้วยกันแต่เราไม่เคยบอกว่าเรามีแหวนมีของมีค่าอะไร ซึ่งแหวนเพรชที่หายนี้เราวางใว้ในชั้นวางของในตู้เสื้อผ้าซึ่งถ้าจะเก็บของในตู้ออกยังไงก็ต้องเจอต้องเห็น และพวกเราก็ไม่ได้มีเพื่อนมาเยียมที่ห้องพักบ่อยๆเท่าไหร่ด้วยค่ะ
เราพยายามคิดหลายๆทางเพราะไม่อยากปรักปรำเขาในเมื่อเราก็ไม่มีหลักฐาน แต่มันก็เหมือนจะส่อแววพิรุธหลายอย่าง เพราะเมื่อช่วงก่อนเราออกมามีคนเล่าให้เราฟังว่าเขาติดเพื่อนคนหนึ่งที่คนนี้ติดพนนมากๆ เคยพาเขาเข้าบ่อน เขาเป็นคนชอบเล่นพวกหวยพวกการพนันแบบนั้นค่ะ ใจใหญ่กล้าได้กล้าเสีย เราเคยทะเลาะกันเรื่องนี้เเล้วที่นึงแล้วเขาก็สัญญาว่าจะไปยุ่งเรื่องการพนันอีก จากนั้นก็ดีขึ้น จนกระทั้งเราไม่อยู่และพอกลับมาก็พบว่าแหวนเราหายไป
ก่อนหน้านี้หลายเดือนก่อนเรามีงานถ่ายแบบ ซึ่งเราก็ลืมว่าใส่สร้อยคอทองคำไปด้วย แล้วสร้อยมันดันไม่เข้ากับชุดที่ถ่าย พี่ช่างภาพขอให้เราถอดออกก่อน แฟนเราอยู่ตรงนั้นพอดีเราเลยรีบถอดแล้วยื่นให้เขา บอกว่าฝากหน่อย จนเราถ่ายแบบเร็จแล้วไม่ได้คิดอะไร ด้วยความเคยชินเพราะก็ใส่สร้อยเส้นนี้ติดตัวตลอด รู้ตัวอีกที่ก็วันรุ่งขึ้นเรารีบพยายามติดต่อไปสถานที่ที่ถ่ายแบบเขาก็ว่าไม่เจอ เราค้นในกระเป๋า ค้นในกางเกงของเขาทุกที่ที่จะนึกออก ก็หาไม่เจอ
เขาบอกว่ามันอาจจะหล่นออกจากกระเป๋ากางเกง ซึ่งพอเราถามเขาก็บอกใส่สร้อยใว้ในช่องเล็กๆสี่เลี่ยมในกระเป๋ากางเกง และบังเอิญ.. กางเกงเขาก็เป็นกางเกงขาเดฟรัดรูปอีกต่างหาก และก็เหมือนเดิมค่ะ เขาไม่ได้มีที่ท่าตกใจหรือเป็นกังวลแบบเราเลยจนเราต่อว่าเขาแล้วก็ได้แค่คำว่าขอโทษและปลอบใจว่าถ้ามีตังค์เดี๋ยวจะซื้อให้ใหม่ แตาจนตอนนี้เขาก็ไม่ได้พูดถึงเรื่องนี้อีก
คำถามคือ เราควรจัดการกับเรื่องนี้ยังไงดีคะ เราอยากเป็นกลางมากๆแต่เข้าใจใช่ใหมคะว่า เท่าที่ประติดประต่อเรื่องราวความใว้ใจเราแทบไม่เหลือแล้วค่ะพูดตรงๆ เราแค่เหมือนยังจับไม่ได้ไม่มีหลักฐานคาหนังคาเขา มากพอที่จะบอกเลิก เราควรหาหลักฐานจับขโมยยังไงดีคะ หรืเราควรจะตัดใจเลิกๆกับคนคนนี้ไปเสียตั้งแต่ตอนนี้เลย