ผมกับเเฟนคบกันมา2ปีกว่ามีความสุขมาก  จนวันที่เเฟนผมต้องลงไปเซนต์เอกสารงานวิจัยที่โคราช เรื่องจึงเกิดขึ้น เขาไปเจอกับเเหนกลับที่ไม่ได้คุยกันเกือบสองถึงสามปี พอเเฟนเก่าเห็นผมไปด้วยเรื่องก้อเริ่มดำเนิดเกิดขึ้น พอไม่กี่อาทิดเเฟนเก่าขอมาหาแฟนผมที่บ้าน ทั้งที่เเฟนเก่าเป็นคนทิ้งเเฟนผมไปไม่ใส่ใจเอง เเล้วผมก้อกว้างมากไห้น้องเขามาหาเเฟนผม เพราะเเฟนผมว่าเขาป่วยเครียด ผมก้อเลยยิมใจอ่อนเพราะคงคิดว่ามาหาเเค่ไม่กีครั้งเอง มาครั้งเเรกก้อปกติครับ หลังจากนั้นเเก่ก้อมาหาบ่อยขึ้นทุกอาทิตย์ที่หยุด
จนมหาลัยหยุดล๊อคดาว เเก่มายูยาวเลย ช่วงเดือนธันวาคมี63 เเก่ก้อเริ่มอยากได้เเฟนผมขึ้นล่ะ ช่วงไปดูหมอลำผมเหนเเฟนผมกับเเฟนเก่าดูมีความสุขมาก ไปไหนมาไหนด้วยกันตลอดจนผมนี้เป็นส่วนเกินไปเลย วันนั้นผมดูหมอลำ น้ำตาไหลตลอด ฟ้อนทั้งน้ำตา พอจะปีใหม่เเฟนเก่าขอไห้เเฟนผมลงไปหาโดยเเฟนผมรับปากทันทีโดยจะลงไป2วัน โดยไม่ขอรึปรึกษาปมเลย เเล้วมาโกหกว่าจะลงไปชื้อสาร อุปกรณ์ทำเเล็ป ผมเลยว่าเฮ้ยร้านไหนจะเปิดปีใหม่รึ ตกลงจะไปอะไรกันเเน่ผมว่า สักพักเเฟนโทรมาหาผมว่าเเม่ของน้อง(เเม่เเฟนเก่า)จะไปฟังผลตรวจเลยไห้ลงไปยูเป็นเพื่อน ผมก้อเลยว่ามันใช่หราหมอเขาไม่หยุดรึ มันปีใหม่นะ เเฟนผมเเถต่อว่าไม่หยุด ผมก้อเลยไห้เขาลงไปหาเพราะเอาเรื่องเจบไข้ได้ป่วยของผู้ใหย่มาเป็นข้ออ้าง เเต่เรื่องของเรื่องคือเขาโกหกทั้งหมดเลยพอตอนค่ำผมขับรถผมลงไห้เขาเพื่อใช้ในการเดินทาง พอเขาเดินทางไปสักพักผมเลยโทรหาด้วยความเป็นห่วง พอสักพักเเฟนเก่าเขาโทรมาหาผม ด้วยน้ำเสียงสั่นร้องไห้ ตอนนั้นผมรู้เลยว่าเขาอาการไม่ดีล่ะ เเน่นน่าอกเเขนขาไม่มีเเรงอ่อนเเรง โทรมาคุยสักพักเเบบเครียปัญหากัน เขาโทรมาขอเเฟนคืน ผมนี้สตั้นไปหลายวิมาก เเต่ยังม่ายได้คุยกันเท่ารัยเหมือนเขาจะเเน่นน่าอกเลยไม่ได้คุยต่อผมเลยไห้เเฟนคุยกับเขา ส่วนผมเพื่อนมารับไปกินเหล้าเคาส์ดาวปีใหม่ มารู้อีกที่วันเเฟนจะกลับบ้านเพราะเเฟนผมปิดเครื่องตลอด เขาไปไหว้พระ เเถววัดกั้ยบ้าน จบด้วยเข้าไปเยสกันที่โรงเเรม เเล้วก้อกลับมา ซึ้งผมได้แต่ร้องไห้ จนมาเดือนมค.64เเฟนเก่ามายูด้วยเป็นเดือนเพราะมหาลัยลอคดาว จนทำไห้ผมสติเเตกไปเลย ไม่เปนอันหลับอันนอน ไม่มีสมาธิการทำงานเลย ผมควรทำอย่างไรกับเรื่องนี้ดี เสียใจในความใจกว้างของตัวเอง