เรื่องมีอยู่ว่าผมกำลังขับรถจะไปกับเที่ยวกินข้าวด้วยกัน
จู่ๆเเฟนเก่าของเเฟนผมก็โทรเข้ามา ผมก็ไม่ได้คิดอะไรจนผมถามว่าอ้าว A โทรมาทำไมไม่โทรกลับล่ะ เเฟนผมก็บอกว่าคงไม่มีอะไรมั๊ง (ซึ่ง A คนนี้เคยเป็นเพื่อนสมัยเรียนของเเฟนผมเเละก็พัฒนามาเป็นเเเฟน เเละก็เลิกรากันไป และปัจจุบันก็เป็นเพื่อนกันครับ อายุก็ 40 ขึ้นกันหมดเเล้ว) ส่วนผมอายุน้อยกว่าเเฟนผม 7 ปีครับ
พอหลังจากที่ผมให้เค้าโทรกลับหา A ตอนนั้นก็อยู่ในรถ ก็ได้ยิน A พูดว่า เฮ้ยไปกินข้าวกันเราผ่านมาเเถวบ้านเเกพอดี ซึ่งเเฟนผมก็ติบกลับไปว่า มีอะไรวะ เราอยู่กับเเฟนกำลังจะไปกินข้าวกัน และ A ก็วางไป
แต่ระหว่างนั้นทำให้ผมรู้สึกว่า เออ ทำไมถึงโทรมาชวนไปกินข้าว ซึ่งก่อนหน้านั้นก็ไม่ได้ไปด้วยกัน และก็เห็นAโทรหาเเฟนผมบ่อย ผมก็เอะใจละ ก็เลยตัดสินใจถามเเฟนผมว่า A มีธุระอะไรกับเเฟนผม จะเป็นเพื่อนยังไงผมไม่ว่า แต่ให้เกียรติผมหน่อย
ทีนี้กลายเป็นทะเลาะกันครับ เเฟนผมก็บอกว่า ฉันจะไปรู้ได้ไงว่ามันคิดอะไร ฉันก็คิดเเค่ว่า A เป็นเพื่อน และก็รู้จักมาก่อนที่จะมาคบกับผม เอ่อ ผมก็เริ่มรู้สึกว่าอ้าว ทำไมล่ะ คือผมผิดเหรอทีนี้
ผมก็ปะทะคารมอยู่นาน จนเเฟนผมบอกว่าอยากรู้ว่ามันคิดยัวไง โทรไปหามันเลย ผมก็โทรกลับว่า มีอะไรรึป่าวครับ ถ้สมากินข้าวก็มากินด้วยกัน ผมกำลังจะไปกินกันพอดี
ซึ่งคำตอบที่ผมได้มาคือ “ทำไม เป็นเพื่อนกันชวนไปกินข้าวไม่ได้เหรอ มีปัญหานักรึไง” อันนนี้ A พูดกับผม ซึ่งผมก็หยุดเเน่นิ่ง แล้วมันก็ว่างไป
ผมก็เลยถามเเฟนผมว่า นี่เหรอการให้เกียรติจากคนที่ขึ้นชื่อว่าเป็นเพื่อนเทอ ผมไม่รู้ว่าเพราะวัตถุประสงค์อะไร เหตุการณ์นี้ทำให้ผมกับเเฟนทะเลาะกันรุณเเรงครับ เเฟนผมพูดคำนึงว่า อย่าไปให้ราคาอย่าลดตัวเองไปอะไรกับคนพวกนี้ เพราะไม่ได้จะกลับไปไม่อะไรอยู่เเล้ว แต่ที่เเฟนผมไม่พอใจเพราะผมไม่นิ่งพอ
แต่ผมคิดเเค่ว่า ทำไมเเฟนผมต้องหงุดหงิดให้ขนาดนี้ เหตุผลที่ทำให้ผมน้อยใจก็คือ คำพูดที่ว่ามันเป็นเพื่อนแฟนผมมาก่อน
หลังจากนั้น A ก็โทรไปเล่าให้เพื่อนสนิทเเฟนผมฟัง กลับกลายเป็นว่า ผมเเย่ในสายตาเพื่อนเค้า ว่าผมไม่โต ใจไม่กว้าง หึงจนหน้ามืดตามัว เเฟนบ้ารึป่าววะ กลับกลายเป็นเเบบนี้
ผมไม่เข้าใจว่าการที่ผมโทรกลับไป เจตนาผมไม่ได้หาเรื่อง แต่เหมือนหาเรื่องA ผมก็เลยรู้สึกว่าถ้าAให้เกียรติหรือบริสุทธิ์ใจ ก็ไม่ต้องเเสดงกริยาเเบบนี้ มันไม่ลูกผู้ชายเลย เจตนาคุณเพื่ออะไร แล้วในวงกบุ่มเพื่อนเเฟนผม ทำไมถึงมองว่าผมเลวเเละไม่ดี วางตัวไม่เหมาะสม ผมต้องให่เกียรติคนเเบบนี้ด้วยเหรอครับ
ใครพอจะอธิบาย แนะนำผมได้บ้าง
หรือผมนิสัยเเย่จริงๆ
ปล.เพิ่มเติมนะครับ
1.เหตุที่ผมให้เเฟนผมโทรกลับ เพราะก่อนหน้านี้ ผมก็เห็นเค้าโทรมาบ้าง แล้วพอมาข่วงหลังๆ ก็โทรมาบ่อยขึ้น ก็ไม่รู้ว่าสาเหตุที่ว่าเเฟนผมถามสารทุขสุขดิบตามประสาเพื่อนรึป่าว ซึ่งก่อนหน้านี้ผมไมาสนใจ แต่หลังมาบ่อยขึ้นก็ไม่โอเคครับ
2.ตอนที่ผมคุยเอง ผมใช้น้ำเสียงปกตินะครับ แต่อาจจะทำให้Aไม่พอใจรึป่าว เเค่ผมพูดออกไปว่า สวัสดีครับ น้ำเสียงก็ไม่พอใจเเล้ว
ผมทะเลาะกับเเฟนเพราะเเฟนเก่าของเเฟนผมโทรมาชวนไปกินข้าว
จู่ๆเเฟนเก่าของเเฟนผมก็โทรเข้ามา ผมก็ไม่ได้คิดอะไรจนผมถามว่าอ้าว A โทรมาทำไมไม่โทรกลับล่ะ เเฟนผมก็บอกว่าคงไม่มีอะไรมั๊ง (ซึ่ง A คนนี้เคยเป็นเพื่อนสมัยเรียนของเเฟนผมเเละก็พัฒนามาเป็นเเเฟน เเละก็เลิกรากันไป และปัจจุบันก็เป็นเพื่อนกันครับ อายุก็ 40 ขึ้นกันหมดเเล้ว) ส่วนผมอายุน้อยกว่าเเฟนผม 7 ปีครับ
พอหลังจากที่ผมให้เค้าโทรกลับหา A ตอนนั้นก็อยู่ในรถ ก็ได้ยิน A พูดว่า เฮ้ยไปกินข้าวกันเราผ่านมาเเถวบ้านเเกพอดี ซึ่งเเฟนผมก็ติบกลับไปว่า มีอะไรวะ เราอยู่กับเเฟนกำลังจะไปกินข้าวกัน และ A ก็วางไป
แต่ระหว่างนั้นทำให้ผมรู้สึกว่า เออ ทำไมถึงโทรมาชวนไปกินข้าว ซึ่งก่อนหน้านั้นก็ไม่ได้ไปด้วยกัน และก็เห็นAโทรหาเเฟนผมบ่อย ผมก็เอะใจละ ก็เลยตัดสินใจถามเเฟนผมว่า A มีธุระอะไรกับเเฟนผม จะเป็นเพื่อนยังไงผมไม่ว่า แต่ให้เกียรติผมหน่อย
ทีนี้กลายเป็นทะเลาะกันครับ เเฟนผมก็บอกว่า ฉันจะไปรู้ได้ไงว่ามันคิดอะไร ฉันก็คิดเเค่ว่า A เป็นเพื่อน และก็รู้จักมาก่อนที่จะมาคบกับผม เอ่อ ผมก็เริ่มรู้สึกว่าอ้าว ทำไมล่ะ คือผมผิดเหรอทีนี้
ผมก็ปะทะคารมอยู่นาน จนเเฟนผมบอกว่าอยากรู้ว่ามันคิดยัวไง โทรไปหามันเลย ผมก็โทรกลับว่า มีอะไรรึป่าวครับ ถ้สมากินข้าวก็มากินด้วยกัน ผมกำลังจะไปกินกันพอดี
ซึ่งคำตอบที่ผมได้มาคือ “ทำไม เป็นเพื่อนกันชวนไปกินข้าวไม่ได้เหรอ มีปัญหานักรึไง” อันนนี้ A พูดกับผม ซึ่งผมก็หยุดเเน่นิ่ง แล้วมันก็ว่างไป
ผมก็เลยถามเเฟนผมว่า นี่เหรอการให้เกียรติจากคนที่ขึ้นชื่อว่าเป็นเพื่อนเทอ ผมไม่รู้ว่าเพราะวัตถุประสงค์อะไร เหตุการณ์นี้ทำให้ผมกับเเฟนทะเลาะกันรุณเเรงครับ เเฟนผมพูดคำนึงว่า อย่าไปให้ราคาอย่าลดตัวเองไปอะไรกับคนพวกนี้ เพราะไม่ได้จะกลับไปไม่อะไรอยู่เเล้ว แต่ที่เเฟนผมไม่พอใจเพราะผมไม่นิ่งพอ
แต่ผมคิดเเค่ว่า ทำไมเเฟนผมต้องหงุดหงิดให้ขนาดนี้ เหตุผลที่ทำให้ผมน้อยใจก็คือ คำพูดที่ว่ามันเป็นเพื่อนแฟนผมมาก่อน
หลังจากนั้น A ก็โทรไปเล่าให้เพื่อนสนิทเเฟนผมฟัง กลับกลายเป็นว่า ผมเเย่ในสายตาเพื่อนเค้า ว่าผมไม่โต ใจไม่กว้าง หึงจนหน้ามืดตามัว เเฟนบ้ารึป่าววะ กลับกลายเป็นเเบบนี้
ผมไม่เข้าใจว่าการที่ผมโทรกลับไป เจตนาผมไม่ได้หาเรื่อง แต่เหมือนหาเรื่องA ผมก็เลยรู้สึกว่าถ้าAให้เกียรติหรือบริสุทธิ์ใจ ก็ไม่ต้องเเสดงกริยาเเบบนี้ มันไม่ลูกผู้ชายเลย เจตนาคุณเพื่ออะไร แล้วในวงกบุ่มเพื่อนเเฟนผม ทำไมถึงมองว่าผมเลวเเละไม่ดี วางตัวไม่เหมาะสม ผมต้องให่เกียรติคนเเบบนี้ด้วยเหรอครับ
ใครพอจะอธิบาย แนะนำผมได้บ้าง
หรือผมนิสัยเเย่จริงๆ
ปล.เพิ่มเติมนะครับ
1.เหตุที่ผมให้เเฟนผมโทรกลับ เพราะก่อนหน้านี้ ผมก็เห็นเค้าโทรมาบ้าง แล้วพอมาข่วงหลังๆ ก็โทรมาบ่อยขึ้น ก็ไม่รู้ว่าสาเหตุที่ว่าเเฟนผมถามสารทุขสุขดิบตามประสาเพื่อนรึป่าว ซึ่งก่อนหน้านี้ผมไมาสนใจ แต่หลังมาบ่อยขึ้นก็ไม่โอเคครับ
2.ตอนที่ผมคุยเอง ผมใช้น้ำเสียงปกตินะครับ แต่อาจจะทำให้Aไม่พอใจรึป่าว เเค่ผมพูดออกไปว่า สวัสดีครับ น้ำเสียงก็ไม่พอใจเเล้ว