สวัสดีค่ะทุกคน คือเรามีเรื่องจะปรึกษาค่ะ แบบว่าเราแอบชอบลูกพี่ลูกน้องมาจะครบปีแล้ว...เราก็ไม่ได้จีบหรืออะไรหรอกค่ะ เรายอมเป็นน้องที่ดีไม่งอแงให้กับพี่เขา คือตั้งแต่เราเริ่มชอบพี่เขามาเราทำพลาดถึงสองครั้ง ครั้งแรกเราเอาแต่ใจ ครั้งที่สองตามจิกพี่เขามากๆ แต่พี่เขาก็ให้โอกาสเราได้ปรับปรุงตัวทุกครั้งไม่มีท่าทีว่าตะห่างเหินกับเราไปเลยทุกสันหลังจากเลิกเรียนเราจะเดินกลับบ้านด้วยกันค่ะ แต่มีวันนึงเราไม่สบายแล้วแดดตอนนั้นมันร้อนมาก เพื่อนของพี่เขาโบกวินได้คันนึง พี่เขาขอเพื่อนว่าเฮ้ยกูขอได้ป่าววะ น้อง___(ชื่อเรา)ไม่สบาย เพื่อนพี่เขาก็ยอมให้ แลเวพี่เขากับเราก็ขึ้นวินมาด้วยกัน
พอมาถึงบ้านของเราพี่เขาและเราก็ลงจากรถ แล้วจ่ายเงิน เราถามพี่ว่า "พี่ไม่ขึ้นวินกลับบ้านหรอ" พี่เขาตอบ"ไม่หรอกเดี๋ยวพี่ว่าตะเดินไปหาเพื่อนพอดีบ้านมันอยู่แถวๆนี้" และทุกวันตอนเช้าก่อนเข้าแถวพี่เขาจะมาเล่นกับเราที่ห้องเสมอ ตอนเที่ยงพี่เขาก็นั่งกินข้าวที่โต๊ะใกล้ๆเรา และตอนเย็นพี่จะยืนรอเราอยู่ด้านล่างอาคาร แต่เหมือนพี่เขาจะไม่คิดอะไรกับเราน่ะสิ พี่เขาเคยตั้งเสตตัสในเฟสว่าบทบาทของเรามันต่างกัน ซึ่งเหมือนอกหักอยู่และน้องสาวของพี่เขาก็บอกเราว่าพี่ชายหนูมันอกหักจากพี่เปิ้ลมาเลยเฮิร์ทแบบที่เห็น เราช็อกมากค่ะว่าไปคบกันตอนไหน ซึ่งเราก็โอเคมันเป็นอดีต แล้วตอนนี้พี่เขาก็คุยกับเราปกติก็ไม่ได้อะไร แต่ตอนเล่นกันตามประสาพี่น้องมันก็สนุกและมีความสุขมากๆ ตอนเด็กๆพ่อแม่ของพวกเราไม่ค่อยว่างเท่าไหร่ บางทีแม่เราก็เอาไปฝากไว้กับป้าซึ่งเป็นแม่ของพี่เขา และบางทีป้าก็เอาพี่เขาและน้องมาฝากไว้บ้านเรา ก็นอนเล่นด้วยกันตามประสาเด็กแต่ก่อนบ้านเราใกล้กันไปมาหาสู่กันง่ายพอตอนนี้เราย้ายบ้านมาอยู่อีกหมู่บ้านนึงมันทำให้ไม่ค่อยสนิทกันเหมือนแต่ก่อน เราชอบใช้ข้ออ้างที่ว่าเพื่นเราชอบเพื่อนพี่เขาเอาไว้มาหาเรื่องคุยตลอดและพี่เขาก็ตอบทุกครั้ง เราควรทำยังไงกับความรู้สึกของตัวเองตอนนี้ดีเราไม่รู้ว่าจะทำยังไงดี