สามีเริ่มไม่ค่อยเห็นด้วยกับการแยกบ้าน รู้สึกเหนื่อย


ตั้งแต่เราแต่งงานมา อยู่ร่วมกับครอบครัวสามีมาประมาน 3 ปี แล้ว คบกันจนมีลูก 1 คน ระหว่างเลี้ยงลูก วุ่นวายมาก ทะเลาะมีปัญหาเรื่องกล้วย จนวันนึงเราต้องซื้อของไปกราบขอโทษแม่สามี เวลาลูกร้องเราจะกล่อมลูกตัวเอง ก็จะรีบลุกมา เรียก ให้เราเปิดประตู เเล้วคราวนี้ เราก็โดนสามีว่า เธอนี่ไม่ได้เรื่องเลยนะ ลูกตัวเอง ยังเอาไม่อยู่ เราเริ่มกดดัน ขึ้นทุกวันๆ พอลูกเราร้องก็แย่งพากันโอ๋ จนเราขอกลับบ้านไปอยู่กับลูก สบายใจขึ้น เพราะได้จัดการอะไรด้วยตัวเอง ช่วงนั้น สามีโอนเงินค่าใช้จ่ายมา วีคละ1พัน เดือนนึง 2000 น้อยมาก ส่วนเราทำขนมขาย เอา อยู่กับแม่ จนเขามารับละย้ายกลับไปอยู่ ก็คุยกันว่า เราอยากแยกไปอยู่เป็นครอบครัวเดี่ยว เวลาที่เราทะเลาะกับสามี แม่สามี จะโผล่มาละ จะมานั่งดู นั่งพูด คือ เราอึดอัดมาก เขาก็จะว่า เราอยู่แต่ในห้อง กับลูก ไม่เห็นจะปรับตัวเลย เราไม่มีงานทำ รายได้ ไม่ค่อยมี สามีทำงาน แม่สามีก็กลัวลูกตัวเองอด เลยช่วยทำกับข้าว หานู้นหานี้มาให้ตลอด เลย คิดว่า สร้างห้องขยายไปอีก ที่บ้านแคบมาก เดินไปไหนไม่ได้ไกล ก็เจอบ้านญาติ เราเลยถามว่า จะแยกไปอยู่ด้วยกันไหม เขาเลยบอกว่า แยกไปก็ไม่มีอะไรดีขึ้น อยู่นี่ก็สร้างห้อง ปูฝ่า กระเบื้อง แม่เราซื้อนู้นนี้มาให้ อ่ะ ดีอยู่ไม่ได้อีกหรอ เราเลยถามกลับไปว่า แล้วเธอเคยคิดจะไปอยู่บ้าน แม่เราไหม เขาเลยบอกว่า เขาไม่ชอบ เขาไม่อยากอยู่ เธอต่างหากที่ไม่ปรับตัวเข้าหา ครอบครัวเรา เขาต้องการให้เราปรับตัวเข้าหาครอบครัวเขา เราก็น้อยใจมาก แอบคิดในใจ ว่า สักวันต้องเลิกกับเขาดีไหม เพราะอยู่ไป เหมือนไม่ได้สร้างตัว เวลาเราอยากจะเลี้ยงลูกเอง ก็อุ้มลูกเราไปนู้นไปนี้ สามีก็บ่นว่า เธอเลี้ยงลูกไม่ได้เรื่อง เนี้ยให้ลูกเรียก ปะ นะดีละ ไม่ต้องไปเรียก มะ หรอก ตอนนั้น เคืองมาก ครอบครัวสามี มีหนี้ สามีต้องคอยโอนเงิน ให้แม่เขาเดือนละ4พัน ตลอด หากเราไปทำงานเราก็ต้องช่วยเขาออกค่าใช้จ่าย จนต้องทะเลาะ กัน เรื่องเงิน จนสามีมาบ่นว่า อยู่เหมือนบ้านเช่า เราก็บอกให้แยกไปอยู่ คนในครอบครัวสามี ทะเลาะกัน คนนู้นคนนี้มีปัญหา ก็พากันเครียด จนมาถึงวันนี้ เริ่มคิดว่า เราควรจะไปต่อดีไหม เพราะมีความคิดเริ่มท้อ ในใจ รู้สึกว่าเราพลาดมาก
สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 5
ปัญหาเริ่มแรกคือมาอยู่บ้านแม่สามี น่าจะดูออกแต่แรกว่าแม่เขามาแนวไหน
แนวอะไรก็ได้หรือเจ้ากี้เจ้าการ ปัญหาต่อมาคือจขกท. ไม่มีรายได้ กินอยู่กับสามี
ก็เลยไม่มีปากมีเสียงอะไรเลย จะหือกับใครก็ลำบาก

ที่แม่สามีกล้ามาวุ่นวาย คอยกำกับการแสดงอยู่ทุกย่างก้าวเพราะลูกชายเขาคงไปบ่นกับแม่เขา
ว่าเมียไม่ได้อย่างใจ ชอบหาเรื่องทะเลาะให้แม่เขามาช่วยดู ๆ ให้หน่อย แม่เขาถึงคอยเข้ามาช่วยตลอด
ถ้าสามีคุณไม่ชอบที่แม่ทำแบบนี้คงบอกแม่ตั้งแต่ตอนทะเลาะกับคุณไปแล้วว่าแม่ไม่ต้องยุ่ง

ดู ๆ แล้วสามีคุณไม่ใช่ผู้ชายกลัวแม่เหมือนกระทู้อื่น แต่เขาพอใจอยู่กับแม่เพราะต้องการให้แม่ช่วย
อยู่บ้านนี้เขาเป็นใหญ่ได้เต็มที่ เป็นคนใช้หนี้ให้แม่ แม่ก็เกรงใจ แถมแม่ก็คอยดูแลทั้งอาหารการกินด้วย
เขาจะไปอาศัยแม่คุณเพื่ออะไร จะเล่นบทใหญ่สุดในบ้านก็ไม่ได้ นี่ไม่ได้ว่าสามีคุณนะ เป็นใครเขาก็ทำแบบนี้

ถ้าคุณไม่อยากเลิกกัน คุณต้องปรับตัวจริง ๆ ด้วยแหละ เท่าที่เล่ามาแม่เขาไม่ได้นิสัยเสียอะไรมากมาย
ถ้าแม่ชอบช่วยก็ให้เขาช่วยให้เต็มที่ไปเลย คุณก็ไปหางานทำ พอมีรายได้มาซื้อกับข้าวในบ้านบ้าง
เดี๋ยวทั้งแม่และสามีก็ค่อย ๆ เกรงใจคุณไปเอง

เราไม่แนะให้คุณกลับไปอยู่กับแม่คุณเพราะไปก็เหมือนแยกกันอยู่กับสามี ต่อให้สามีปากเสียแต่ก็
ไม่ใช่เรื่องคอขาดบาดตาย อย่าไปขี้ใจน้อยกับคำพูดตอนคนโมโห ไม่งั้นหลายผัวเมียคงเลิกกันหมดแล้ว
หัดย้อนเก่ง ๆ โยนกลับไปเสียมั่ง จะได้เจ๊า ๆ กันไม่ต้องมานั่งคิดมากคนเดียว

และเราไม่ได้บอกให้คุณยอมคนนะ แต่ในวันที่คุณยังไม่แข็งแรง ยืนด้วยขาของตัวเองยังไม่ได้ก็ต้องทนก่อน
แล้วหาทางพลิกสถานการณ์ทีหลังนะ
ความคิดเห็นที่ 1
เรื่องอื่นไม่รู้นะคะ แต่

"เราก็โดนสามีว่า เธอนี่ไม่ได้เรื่องเลยนะ ลูกตัวเอง ยังเอาไม่อยู่"

อันนี้ แย่มาก เป็นคำที่ไม่ควรพูดกับคนเป็นแม่ที่ไหนเลยจริงๆ
ความคิดเห็นที่ 18
หางานทำเถอะ สามีรายได้ 18000 แถมคุณก็ยังไม่มีงานทำก็ไม่แปลกที่เค้าจะไม่ยอมแยก
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่