คือ ผมกำลังคิดจำลองสถานการณ์ตัวเองอยู่ครับ ว่า ถ้าผมอยู่ กทม เมืองหลวงป่าปูน โดยที่ผมตกงาน ไม่มีงานทำ ไม่มีรายได้เอาเงินมาซื้อกับข้าวกิน
ผมจะอยู่รอดใน กทม ได้หรือไม่? ดังนั้นผมเลยตั้งทฤษฏียุคเอาตัวรอดในสังคมไร้เงินสด (Cashless Society) ไม่ใช่นิยามแนว วอลเล็ตอิเลิกทรอนิคอะไรนะครับ แต่นิยามผมคือ ไม่มีแม้แต่ตังค์ซื้อข้าวกิน ถ้าผมตกอยู่ในสถานการณ์แบบนั้น ผมจะสามารถอยู่รอดได้อย่างไร?
ผมเลยเกิดไอเดียว่า สัตว์ป่าใน กทม สามารถล่าเพื่อนำมาเป็นอาหารได้ เช่น นกพิราบ ก่อความรำคาญให้กับคนเมือง กระรอก หนู แมงสาบ หรือเห้ ซึ่งล่ามาแล้ว ก็ทำการปรุงสุกก่อน เพื่อฆ่าเชื้อโรคก่อน
พวกผัก ก็ไปหาเก็บกินตามที่รกร้าง อย่างพวกผักบุ้ง ผักตำลึง ผลไม้ก็เก็บจากต้นตะขบกินเอา ยิ่งที่รกร้างพวกต้นกระถินเยอะเลยครับ เป็นอีก 1 แหล่งอาหารชั้นยอด ให้ได้อาหารครบ 5 หมู่
แต่บอกก่อนว่าผมจะไม่ไปขอทานนะครับ ผมจะใช้วิธีเซอไวเว่อร ์ด้วยวิถีล่าสัตว์หาผักไม้ตามที่รกร้างเอาครับ 
การหาแหล่งน้ำก็ไปกดเอาที่สาธารณะเอาครับ หรือไม่ก็กรองรองน้ำฝนไว้กินเอา
เพื่อนๆ คิดว่าทฤษฏี ผมจะอยู่รอดได้ตัวผมเองใน ประเทศ กทม มั้ยครับ
อันนี้เป็นการตั้งสมมุติฐานในกรณีเลวร้ายที่สุดนะครับ

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ผมไม่ได้บ้านะครับ