พี่ มาก่อน วอนอ้อนให้ สายใยรัก
บุญน้อย นัก จักจำจาง เลือนห่างหาย
คอย รอชม บ่มใจพลาง แทบวางวาย
รัก สุดท้าย ใครเล่าหนา เมตตาที
พี่ แม้นมิเอ่ยเอื้อน น้ำคำ
บุญน้อย ชะรอยกรรม ก่อนสร้าง
คอย เพียงพร่ำเพ้อนำ ครวญใคร่ ถึงเจ้า
รัก ส่งใจให้บ้าง ก่อนล้าแรมไกล
พี่บุญน้อย
หยิบรอยเหงา เอามาอ้อน กลอนตอนต้น ส่งให้คน ที่ใช่ ได้ใฝ่หา
แม้เคยผูก พันที่ อตีตา บุพเพเล่ห์ เสน่หา จนมาเจอ
เพียงเพิ่งพาน ประสบ ดังพบฝัน หรือสวรรค์ บันดาล พาลให้เพ้อ
ถ้วนถ้อยคำ สำนวนความ นิยามเธอ คงไม่ใช่ ได้ละเมอ เจอจริงจริง
โชคชะตา เวลา พามาพบ เวียนบรรจบ ครบเงื่อนไข ในทุกสิ่ง
หายอมแพ้ แก่ทุกอย่าง ที่อ้างอิง เพราะเรื่องจริง รักด้วยใจ ใช่ครอบครอง
เก็บความชื่น รื่นใน ใจน้อยนิด
เก็บความคิด ข่มไว้ ใช่เจ้าของ
เก็บความเจียม จริงใจ ได้แค่มอง
เก็บใจปอง ตรองลงไว้ ใจเบาบาง
บุญเราน้อย คอยชม ภิรมย์นวล
บุญเราน้อย คอยชวน เจ้าร่วมสร้าง
บุญเราน้อย ไม่ถอยใจ ไม่เจือจาง
บุญเราน้อย คอยแอบบ้าง อยู่ข้างใจ
คอย รอรัก
ความรู้สึก ก่อรูปร่าง จากข้างใน
ด้วยไม่กล้า บอกออกไป กลัวใจเสีย
เกรงเธอมี เขาเป็นเงา เฝ้าคลอเคลีย
กลบเกลื่อนเกลี่ย เก็บงำไว้ ใจโรยรอ
ฟุ้งรักหอม ยอมรายโรย โปรยกลิ่นไว้
เธอจะซึ้ง ถึงทรวงใน วันไหนหนอ
แต่ก็ยัง มั่นในรัก ปักใจรอ
อยากจะขอ บอกให้รู้ รักเธอผู้เดียว
หอมรักดังเฟื่องฟุ้ง จรุงใจ เจ้าเอย
เติมต่อพ้อเก็บใน ใช่อ้าง
อยากเอื้อนเอ่ยเผยไป หวังชื่น เชยชม
เศร้าแค่เราอ้างว้าง หม่นไหม้รำพัน
เพ้อ
อยาก จะรู้ในหัวใจ ไยหลงรัก
อยาก รู้นัก ทักหัวใจ ไยเพ้อหา
อยาก บอกแม้ แค่แรกพบ เพียงสบตา
อยาก บอกว่า ไม่เจอหน้า พาขาดใจ
เพ้อ วันนี้ ที่ใจ ใฝ่ละเมอ
เพ้อ วันเพ้อ กลัวเธอ จะร้างไกล
เพ้อ วันพิมพ์ ถึงรอยยิ้ม พริ้มละไม
เพ้อ วันไหน ถามหัวใจ ได้เธอมา
ยังใฝ่ฝัน ถึงคืนวัน สุขสดใส
ยังใฝ่ฝัน อยู่แห่งไหน ใคร่ครวญหา
ยังใฝ่ฝัน คิดถึงกัน ทุกเวลา
ยังฝันใฝ่ ไขว่คว้า พาละเมอ
ตราบวันนี้ ที่ใจ ยังได้รัก
ตราบวันนี้ ที่ใจภัก ดีเสมอ
ตราบวันนี้ ที่ว่าใช่ เมื่อได้เจอ
ตราบวันนี้ ที่เพ้อ เพ้อ เพราะเธอ(ไม่ใช่ใคร)
เพ้อ
เห็นลมไม่ ได้พบเจอ เพ้อเพราะหนาว
เห็นฟ้าคราว คืนคร่ำครวญ หวนถวิล
เห็นผืนน้ำ ยามใจช้ำ น้ำตาริน
เห็นผืนดิน เป็นรอยแยก แตกตรงใจ
เห็นใบไม้ หวั่นไหว เหมือนใจข้า
เห็นที่ศาล เพียงตา สาบานไหน
เห็นแสงเดือน เคลื่อนส่อง หมองฤทัย
เห็นเธอร้อง ใจหมองไหม้ ใครเขาทำ
เธอช้ำใจ เพราะใครลวง ทรวงซึมเศร้า
เธอช้ำเหงา เพราะถูกใคร ทำให้ช้ำ
เธอช้ำตรม เพราะใครหลอก บอกสักคำ
เธอช้ำซ้ำ ทำฉันให้ อยากตายแทน
ขอให้มีความสุขทางบทกลอน
ที่ย้อนนำกลับมาร้อยเรียงให้
ได้เป็นเรื่องราว
เล่าสู่กันฟังครับ
พี่บุญน้อย (คอย)รอรัก (มัก) เพ้อ เพ้อ
แม้เคยผูก พันที่ อตีตา บุพเพเล่ห์ เสน่หา จนมาเจอ
เพียงเพิ่งพาน ประสบ ดังพบฝัน หรือสวรรค์ บันดาล พาลให้เพ้อ
ถ้วนถ้อยคำ สำนวนความ นิยามเธอ คงไม่ใช่ ได้ละเมอ เจอจริงจริง
โชคชะตา เวลา พามาพบ เวียนบรรจบ ครบเงื่อนไข ในทุกสิ่ง
หายอมแพ้ แก่ทุกอย่าง ที่อ้างอิง เพราะเรื่องจริง รักด้วยใจ ใช่ครอบครอง
เติมต่อพ้อเก็บใน ใช่อ้าง
อยากเอื้อนเอ่ยเผยไป หวังชื่น เชยชม
เศร้าแค่เราอ้างว้าง หม่นไหม้รำพัน