เมื่อช่วงเดือนตุลาคม 2563 เราได้มีโอกาสเข้ามาสอบท้องถิ่น บรรจุข้าราชการ รร.แห่งหนึ่ง ที่ จ.นนทบุรี หลังจากการสอบผ่านไปได้ด้วยดี เราก็อยากไปเที่ยวก่อนกลับ ตจว. เลยไปไหว้ขอพรกับพระตรีฯ หน้าเซ็นทรัลเวิร์ล  เลยไปขอกับเพื่อน ไม่ได้คิดว่าจะได้จริง เลยขอไปว่าไปทำงานที่ไหนขอให้มีแต่คนรัก คนเมตตรา เอ็นดู ส่วนแฟนขอให้เป็นคนที่รักเรามากที่สุด เหนื่อยกับความรักแล้ว ไม่อยากเริ่มต้นใหม่แล้ว อยากมีคนที่จะเคียงข้างกันแม้ในวันที่สุขหรือทุกข์ ขอให้ไลฟ์สไตล์คล้ายๆกันยิ่งดี อาชีพอะไรก็ได้ แต่อย่างน้อยทั้ง2คนให้ซัพพอร์ตกัน ส่งเสริมกันไปในทางที่ดี  หลังจากนั้นเรากลับ ตจว.ผลประกาศออกมาคือเราสอบติด และได้บรรจุ  พอเราเริ่มมาทำงาน ทุกคนที่ทำงานรักและเอ็นดูเรามาก แม้จนถึงในเวลาปัจจุบันนี้ และส่วนแฟนนั้น...ก็มีคนเข้ามาคุยเรื่อยๆแต่อาจจะเพราะเราก็เลือกมากอยู่ เพราะอยากได้คนที่ดีที่เข้ากับเราได้ที่สุดอ่ะ เลยมี1คนที่คิดว่าจะเข้ากันได้ สุดท้ายต่างกันคนละขั่วเลย จนวันหนึ่งช่วงเดือน ม.ค.64 มี ผช.คนหนึ่งทักหาเรา เขาเป็นนายสิบทหาร รร.ขนส่งทหารบก เขาทักมาคุยกับเรา แล้ววันหนึ่งเราไปวิ่งออกกำลังกายที่สนามกีฬา รร.ที่เราทำงาน เขาก็ทักมาถาม เราเลยบอกว่ามาวิ่ง เขาเลยขอมาวิ่งด้วย เราเลยตอบไปว่า ก็มาสิ  เชิงแบบตอบเล่นๆไป สุดท้ายเขามาจริงๆ พอเจอกันครั้งแรกเราก็มีความงง ความเขินนิดหนึ่งว่า มาจริงแฮะ เลยชวนเขามาตีวอลเล่ย์บอลด้วยกันกับครูพี่ๆเพื่อนๆเรา จากสังเกตุเขาเป็นคนที่อัธยาศัยดี เข้ากับพี่ๆเพื่อนๆเราได้ดี จากนั้นเราก็เลยคุยกับเขามากขึ้น เรียนรู้กันมากขึ้น เขาก็หยอดๆเราไปเรื่อยๆ จนวันหนึ่งพี่ๆชวนเราไปนั่งชิวที่ร้าน เราเลยชวนเขาไปด้วย เขาก็ไปแฮะ(ไปง่ายสุด5555)  เราหนาวเขาเลยไปหยิบเสื้อเขามาคุมให้ ครูพี่ๆเลยแซว จนมีครูพี่คนหนึ่งพูดขึ้นมาว่า "มาวิ่งบ่อยๆแบบนี้ มาเล่นบ่อยๆแบบนี้ คิดอะไรกับน้องพี่มั้ย" เขาก็เลยตอบไปแบบเต็มใจไม่อึกอักว่า "คิดอยากได้คนแถวนี้เป็นแฟนครับ!!!" ซึ่งนี้ก็เขินหูแดงเลยจ้าาาาา  แล้วคุยกันมาเรื่อยๆ และเขาเลยให้ของขวัญเรามา 1 กล่องใหญ่ หลังจากวันนั้นเป็นจุดเปลี่ยนคือขอแอดเฟซเรา เราเลยจะแกล้งเล่นๆไปบอกว่าไม่ให้แอดเพื่อน ไม่อยากเพิ่มเพื่อน(ในใจคืออยากจะเล่นว่าไม่อยากได้เพื่อนเพิ่มเพราะอยากให้แอดแฟนเลยได้มั้ยประมาณนี้) นางเลยพูดมาซะยาวเลยเพราะคิดว่าเรามีอะไรปิดบังเขา เลยทะเลาะกัน เลิกคุยกันได้ 1 วัน เราเลยรู้สึกว่ามีบางอย่างในชีวิตขาดหายไป ไม่เคยโหยหาใครแบบนี้มาก่อน  เลยทักเขาไปในไลน์แบบมีฟอร์มจัดๆไว้อ่ะว่า "เธอๆ เราขอที่อยู่เธอได้มั้ย จะส่งของขวัญคืน" ตอนนั้นเขาเลยบอกว่าจะเอาไปให้คนอื่นหรือทิ้งก็ได้  ใจนี้หล่นวูบไปละ เลยส่งร้องไห้ไป ประโยคพีคต่อมา เขาเลยส่งมาบอกว่า ''คิดถึง'' เราเลยใจฟูมาอีกครั้ง เลยตอบไปว่า "คิดถึงเหมือนกัน ไม่ได้คุยแล้วรู้สึกอะไรขาดหายไปหมด" จากนั้นเขาพึ่งไปบินกลับมาจากนราธิวาส เขาก็มาหาเราที่ รร. มาคุยกับเราเคลียร์ประเด็นที่เกิดขึ้นกับเราต่างๆ วันที่ 16 ม.ค.64 วันครู คุณทหารเลยขอครูเป็นแฟน 

ปล.เขาเล่าให้เราฟังว่าเขาก็ไปขอพระตรีมาเหมือนกันกับเรา แต่เของเขาระบุทุกอย่างว่าเป็นนิสัยยังไง บุคลิกยังไง หรืออะไรต่างๆ จนสุดท้ายเขาก็เจอคนที่เข้าลิสต์เขาบางข้อ 3 คน  เขาเลยได้ไปขอรอบ2ว่า ขอแค่1 คนพอ ถ้าใครไม่ใช่ให้ออกไปจากชีวิตเขาถ้าไม่ใช่ทั้ง3 ก็ให้ส่งแค่คนเดียวเข้ามาพอ สุดท้ายทั้ 3  นั้นก็หายไปเพราะมีเรื่องหลายๆอย่างที่ต้องหายจากกันเช่น ผญ.มีแฟนแล้ว หรืออะไรต่างๆ สุดท้ายก็เลยกลายเป็นเรา ที่ครบทุกข้อที่เขาต้องการ และเป็น 1 คนที่เข้ามาใหม่   

พอลองมองย้อนกลับไปเราก็ไม่คิดว่ามันจะเป็นจริงได้หรอกขอพรอะไรไร้สาระ สุดท้ายมาวันนี้เราเชื่อแล้วว่าพะตรีฯศักดิ์สิทธิ์จริงๆ แล้วลองไปขอดูก็ได้ริงๆนะ หลังจากนั้นเราและแฟนเลยขับรถไปขอบคุณพระตรีฯด้วยกันที่ส่งเราทั้ง2คนให้มาเจอกัน