.
“พี่ก็บอกแล้วว่ามัน
ดึงดัน” พรายพี่สาวของเธอพูดขึ้น ปรายตามองเธอเพราะความดื้อรั้นจริง ๆ ทำให้ต้องกลายมาเป็นแบบนี้
“ก็เค้าบอกหนูว่า...” แพรรี่พูดทั้งนำตา พร้อมค่อย ๆ ตักโจ๊กทาน สามวันแล้วที่มีความรู้สึกแบบนี้ เมื่อไหร่มันจะผ่านไป เมื่อไหร่ความเจ็บปวดนี้จะผ่านไปสักที แพรรี่นึกทั้งน้ำตา พร้อมซดโจ๊กไปที เจ็บปวดแค่ไหนมันก็ต้องกินสินะ!
สองสาวพี่น้องพูดคุยกันในห้องพักในวันหยุด พรายเดินทางมาหาเธอถึงที่ด้วยความเป็นห่วง
4 วันก่อน
ใคร ๆ ก็รอวันนี้ วันสิ้นเดือน พวกมนุษย์เงินเดือนจะเข้าใจดี “พี่พรายแพรรี่ตัดสินใจแล้วค่ะ”
“แน่ใจนะ! พี่ไม่รับผิดชอบ ไม่รู้ไม่เห็นอะไรด้วย ช่วยไม่ได้นะ” พรายผู้เป็นพี่สาวไม่เห็นด้วยกับการกระทำของเธอในเรื่องนี้ “มันก็ดีแล้ว หาเรื่องให้ตัวเองเจ็บปวด แน่ใจนะว่าทนกับความเจ็บปวดได้อ่ะ”
“แน่ใจค่ะ แพรรี่แน่ใจ แพรรี่จะไปถามเค้าให้รู้เรื่อง พูดแล้วก็ไปดีกว่า” พักเที่ยง แพรรี่ไม่รีรอเดินทางไปหาชายคนนั้นทันที ชายคนที่เธอหมายปองมองทุก ๆ วัน พอมาถึงก็พบว่าเขารอเธออยู่แล้ว
“ผมนึกแล้วว่าคุณต้องมา” ชายคนที่เธอหมายปองมองทุกวันกล่าว
“ฉันต้องมาสิคะ เพราะฉันตัดสินใจแล้ว” เธอตอบ
“โอเคครับ ในเมื่อคุณตัดสินใจแล้ว งั้นเราไปคุยกันในห้องดีกว่า ผมมีอะไรมากมายจะให้คุณดู”
“ค่ะ “ แล้วแพรรี่ก็เดินตามชายคนที่เธอหมายปองมองทุกวันเข้าไปในห้อง ระหว่างทางมีรูปอะไรเยอะแยะมากมายติดตามผนังห้อง แว่บหนึ่งสายตาของเธอก็พลันมองเห็นรูป ๆ หนึ่ง และมีคำสองคำเขียนกำกับเอาไว้
“ดึงดัน!” แพรรี่อ้าปากค้าง แต่ต้องเก็บอาการไว้
“แพรรี่แกมาถึงขนาดนี้แล้วแกต้องทนได้ ทำใจว่ะ ก็แฟนของแกผลักไสไล่ส่งแกมาหาเขาเองหนิ พร้อมโอนเงินให้ติดตัวมาด้วยสองหมื่น ถ้าแกกลับไปโดยที่ไม่ได้จัดฟันมันเอาตายแน่ เพราะใช้ไปแล้วหมื่นนึง ค่าจัดฟันจริง ๆ แค่ห้าพันแปดร้อยบาท ตายแน่ ๆ ไม่ได้! เจ็บก็ต้องยอม มิหนำซ้ำจะต้องถูกเยาะเย้ยถากถางแน่นอน ไม่แพรรี่! แกจะไม่ยอมโดนเยาะเย้ย แกจะต้องเป็นผู้ชนะ ดึงดันก็ดึงดันโว้ย!”
เธอพูดกับตัวเองขณะเดินตามชายคนนั้นเข้าไป ไหน ๆ แฟนของเธอก็ผลักไสไล่ส่งเธอมาหาเขาแล้วนี่ แถมยังให้เงินมาด้วย จะรออะไรละ เจ็บเป็นเจ็บ! อยากสวยก็ต้องทน!
แพรรี่เดินตามทันตแพทย์หนุ่มเข้าไปในห้องเอ็กซเรย์ปากและฟัน เพื่อที่จะไปตรวจช่องปาก และลักษณะของฟัน เดินตามหลังไปก็แอบมองไป
เอเพื่อนสาวหรือเพื่อนชายนะ ทำไมหล่อขาวใสจัง ทำไมแฟนเราไม่เป็นแบบนี้นะ แพรรี่แอบมองทันตแพทย์และอยากจะกรี๊ดออกมาดัง ๆ ให้ความหล่อหน้าตาดีของเขาเสียจริง พวกพยาบาลในนี้คงจะ อืม! ทำงานอย่างมีความสุขสิท่า เฮ้อ! อิจฉาแท้ แพรรี่นึกในใจขณะเดินตามหมอไปเรื่อย ๆ
เธอต้องการที่จะจัดฟัน อยากสวย และขอแฟนได้แล้ว เขาให้เงินเธอมาทำตั้งสองหมื่น จะรออะไรเล่า! หึหึ เธอมันทั้งดึงและดันนะ เจ็บมาก ๆ ด้วย น้องสาวเค้าทำ มันเล่าให้ฟัง! เออน่าอย่าพูดมาก เจ็บก็เจ็บโอนเงินมาเร็ว ๆ เที่ยงนี้เค้าจะเข้าไปที่คลีนิค! นึกถึงคำพูดของตัวเองคุยกับแฟน ก็นึกเสียวและหวาดกลัวขึ้นมาดื้อ ๆ
“ลักษณะฟันเป็นแบบนี้นะครับ” หมอนำภาพเอ็กซเรย์ปากมาให้เธอดู “และก็คนไข้ต้องถอนฟันด้วยนะ ฟันกรามเล่มนี้ และอุดเล่มนี้ ขูดหินปูนก่อน แล้วหมอจะติดอุปกรณ์ให้ เดือนต่อ ๆ ไปก็มาเปลี่ยนแค่อุปกรณ์ครับ หรือเหล็กนั่นแหละเลือกสีได้ตามใจชอบเลย”
“หมอคะ มันต้องดึงและดันมั้ยคะ”
หึหึ หมอแค้นเสียงหัวเราะออกมา “มันต้อง
ดึงดันสิครับ จัดฟันนะคุณ”
“เจ็บมั้ยคะหมอ”
“เจ็บนิดเดียวครับ!”..
แพรรี่นึกถึงคำพูดของทันตแพทย์สุดหล่อคนนั้น เมื่อสี่วันก่อนที่เธอไปจัดฟัน หลังจากไปเช็คช่องปากแล้ว วันถัดมาเธอก็ไปติดอุปกรณ์ และเจ็บปวดมาจนวันนี้
เจ็บนิดเดียวไม่มีอยู่จริง วันนี้เธอต้องได้มาหยอดน้ำข้าวต้มกิน ปวดฟันก็ปวดที่โดนดึงดันมา แถมยังเป็นแผลในปากอีก เพราะโดนอุปกรณ์ในการดึงดันฟัน มันช่างทรมานจริง ๆ ไม่เป็นไร! อยากสวยต้องอดทน
“พี่บอกแล้ว มีแต่คนโอดครวญนะ ใครที่จัดฟัน เวลาไปดึงหรือดันฟันมาน่ะ” พรายพูด พร้อมส่ายหัวให้สภาพของเธอ
“ก็แพรรี่อยากสวย อยากสวยต้องอดทน”
“ทั้งที่ฟันแกมันก็ดีอยู่แล้วนะยัยแพรรี่ ก็ยังจะหาเรื่องเจ็บตัวอีก นู่นแหละ เกือบ ๆ อาทิตย์นู่นแหละหาย”
“ก็แพรรี่อยากสวยอ่ะ ใส่ฟันเหล็กน่ารักจะตาย แล้วยิ้มทีนะปากแทบฉีก อวดฟันไง ฮา”
สองพี่น้องคุยกันในวันหยุด พรายแวะมาหาเธอที่ห้องพัก ตอนนี้ยังทานอะไรไม่ค่อยได้ รอให้เธอหายปวดฟันก่อนเถอะ แม่จะซัดทุกอย่างที่ขวางหน้า หึหึ
จบ...
เรื่องสั้น ดึงดัน!
.
“พี่ก็บอกแล้วว่ามันดึงดัน” พรายพี่สาวของเธอพูดขึ้น ปรายตามองเธอเพราะความดื้อรั้นจริง ๆ ทำให้ต้องกลายมาเป็นแบบนี้
“ก็เค้าบอกหนูว่า...” แพรรี่พูดทั้งนำตา พร้อมค่อย ๆ ตักโจ๊กทาน สามวันแล้วที่มีความรู้สึกแบบนี้ เมื่อไหร่มันจะผ่านไป เมื่อไหร่ความเจ็บปวดนี้จะผ่านไปสักที แพรรี่นึกทั้งน้ำตา พร้อมซดโจ๊กไปที เจ็บปวดแค่ไหนมันก็ต้องกินสินะ!
สองสาวพี่น้องพูดคุยกันในห้องพักในวันหยุด พรายเดินทางมาหาเธอถึงที่ด้วยความเป็นห่วง
4 วันก่อน
ใคร ๆ ก็รอวันนี้ วันสิ้นเดือน พวกมนุษย์เงินเดือนจะเข้าใจดี “พี่พรายแพรรี่ตัดสินใจแล้วค่ะ”
“แน่ใจนะ! พี่ไม่รับผิดชอบ ไม่รู้ไม่เห็นอะไรด้วย ช่วยไม่ได้นะ” พรายผู้เป็นพี่สาวไม่เห็นด้วยกับการกระทำของเธอในเรื่องนี้ “มันก็ดีแล้ว หาเรื่องให้ตัวเองเจ็บปวด แน่ใจนะว่าทนกับความเจ็บปวดได้อ่ะ”
“แน่ใจค่ะ แพรรี่แน่ใจ แพรรี่จะไปถามเค้าให้รู้เรื่อง พูดแล้วก็ไปดีกว่า” พักเที่ยง แพรรี่ไม่รีรอเดินทางไปหาชายคนนั้นทันที ชายคนที่เธอหมายปองมองทุก ๆ วัน พอมาถึงก็พบว่าเขารอเธออยู่แล้ว
“ผมนึกแล้วว่าคุณต้องมา” ชายคนที่เธอหมายปองมองทุกวันกล่าว
“ฉันต้องมาสิคะ เพราะฉันตัดสินใจแล้ว” เธอตอบ
“โอเคครับ ในเมื่อคุณตัดสินใจแล้ว งั้นเราไปคุยกันในห้องดีกว่า ผมมีอะไรมากมายจะให้คุณดู”
“ค่ะ “ แล้วแพรรี่ก็เดินตามชายคนที่เธอหมายปองมองทุกวันเข้าไปในห้อง ระหว่างทางมีรูปอะไรเยอะแยะมากมายติดตามผนังห้อง แว่บหนึ่งสายตาของเธอก็พลันมองเห็นรูป ๆ หนึ่ง และมีคำสองคำเขียนกำกับเอาไว้ “ดึงดัน!” แพรรี่อ้าปากค้าง แต่ต้องเก็บอาการไว้
“แพรรี่แกมาถึงขนาดนี้แล้วแกต้องทนได้ ทำใจว่ะ ก็แฟนของแกผลักไสไล่ส่งแกมาหาเขาเองหนิ พร้อมโอนเงินให้ติดตัวมาด้วยสองหมื่น ถ้าแกกลับไปโดยที่ไม่ได้จัดฟันมันเอาตายแน่ เพราะใช้ไปแล้วหมื่นนึง ค่าจัดฟันจริง ๆ แค่ห้าพันแปดร้อยบาท ตายแน่ ๆ ไม่ได้! เจ็บก็ต้องยอม มิหนำซ้ำจะต้องถูกเยาะเย้ยถากถางแน่นอน ไม่แพรรี่! แกจะไม่ยอมโดนเยาะเย้ย แกจะต้องเป็นผู้ชนะ ดึงดันก็ดึงดันโว้ย!”
เธอพูดกับตัวเองขณะเดินตามชายคนนั้นเข้าไป ไหน ๆ แฟนของเธอก็ผลักไสไล่ส่งเธอมาหาเขาแล้วนี่ แถมยังให้เงินมาด้วย จะรออะไรละ เจ็บเป็นเจ็บ! อยากสวยก็ต้องทน!
แพรรี่เดินตามทันตแพทย์หนุ่มเข้าไปในห้องเอ็กซเรย์ปากและฟัน เพื่อที่จะไปตรวจช่องปาก และลักษณะของฟัน เดินตามหลังไปก็แอบมองไป
เอเพื่อนสาวหรือเพื่อนชายนะ ทำไมหล่อขาวใสจัง ทำไมแฟนเราไม่เป็นแบบนี้นะ แพรรี่แอบมองทันตแพทย์และอยากจะกรี๊ดออกมาดัง ๆ ให้ความหล่อหน้าตาดีของเขาเสียจริง พวกพยาบาลในนี้คงจะ อืม! ทำงานอย่างมีความสุขสิท่า เฮ้อ! อิจฉาแท้ แพรรี่นึกในใจขณะเดินตามหมอไปเรื่อย ๆ
เธอต้องการที่จะจัดฟัน อยากสวย และขอแฟนได้แล้ว เขาให้เงินเธอมาทำตั้งสองหมื่น จะรออะไรเล่า! หึหึ เธอมันทั้งดึงและดันนะ เจ็บมาก ๆ ด้วย น้องสาวเค้าทำ มันเล่าให้ฟัง! เออน่าอย่าพูดมาก เจ็บก็เจ็บโอนเงินมาเร็ว ๆ เที่ยงนี้เค้าจะเข้าไปที่คลีนิค! นึกถึงคำพูดของตัวเองคุยกับแฟน ก็นึกเสียวและหวาดกลัวขึ้นมาดื้อ ๆ
“ลักษณะฟันเป็นแบบนี้นะครับ” หมอนำภาพเอ็กซเรย์ปากมาให้เธอดู “และก็คนไข้ต้องถอนฟันด้วยนะ ฟันกรามเล่มนี้ และอุดเล่มนี้ ขูดหินปูนก่อน แล้วหมอจะติดอุปกรณ์ให้ เดือนต่อ ๆ ไปก็มาเปลี่ยนแค่อุปกรณ์ครับ หรือเหล็กนั่นแหละเลือกสีได้ตามใจชอบเลย”
“หมอคะ มันต้องดึงและดันมั้ยคะ”
หึหึ หมอแค้นเสียงหัวเราะออกมา “มันต้องดึงดันสิครับ จัดฟันนะคุณ”
“เจ็บมั้ยคะหมอ”
“เจ็บนิดเดียวครับ!”..
แพรรี่นึกถึงคำพูดของทันตแพทย์สุดหล่อคนนั้น เมื่อสี่วันก่อนที่เธอไปจัดฟัน หลังจากไปเช็คช่องปากแล้ว วันถัดมาเธอก็ไปติดอุปกรณ์ และเจ็บปวดมาจนวันนี้
เจ็บนิดเดียวไม่มีอยู่จริง วันนี้เธอต้องได้มาหยอดน้ำข้าวต้มกิน ปวดฟันก็ปวดที่โดนดึงดันมา แถมยังเป็นแผลในปากอีก เพราะโดนอุปกรณ์ในการดึงดันฟัน มันช่างทรมานจริง ๆ ไม่เป็นไร! อยากสวยต้องอดทน
“พี่บอกแล้ว มีแต่คนโอดครวญนะ ใครที่จัดฟัน เวลาไปดึงหรือดันฟันมาน่ะ” พรายพูด พร้อมส่ายหัวให้สภาพของเธอ
“ก็แพรรี่อยากสวย อยากสวยต้องอดทน”
“ทั้งที่ฟันแกมันก็ดีอยู่แล้วนะยัยแพรรี่ ก็ยังจะหาเรื่องเจ็บตัวอีก นู่นแหละ เกือบ ๆ อาทิตย์นู่นแหละหาย”
“ก็แพรรี่อยากสวยอ่ะ ใส่ฟันเหล็กน่ารักจะตาย แล้วยิ้มทีนะปากแทบฉีก อวดฟันไง ฮา”
สองพี่น้องคุยกันในวันหยุด พรายแวะมาหาเธอที่ห้องพัก ตอนนี้ยังทานอะไรไม่ค่อยได้ รอให้เธอหายปวดฟันก่อนเถอะ แม่จะซัดทุกอย่างที่ขวางหน้า หึหึ
จบ...