ขุนข้างเคี่ยน-ดอยปุย ดอกนางพญาเสือโคร่งยังงาม คนน้อยมากๆ 

ผมออกจากสันทราย ไปทางดอยสุเทพ ก่อนขึ้นไป ก็แวะไหว้ครูบาท่านก่อนเลยครับ เพื่อเป็นศิริมงคล 

การขับไป ขุนข้างเคี่ยน นี้แบ่งเส้นทางเป็น 3 ช่วง 
    จากเชิงดอยหรือแถวๆ สวนสัตว์เชียงใหม่ ไปถึง พระตำหนักภูพิงค์ อันนี้ถนนดีมาก สองเลน 
    จากพระตำหนักภูพิงค์ ไปถึง ลานกางเต้นท์ดอยปุย เส้นนี้ก็ถนนดี แต่แคบวิ่งเลนเดียว ต้องมีน้ำใจหน่อย หากมีรถสวนมา ก็พอหลบๆ ได้ 
     สำหรับถนนส่วนสามจาก ลานกางเต้นท์ดอยปุย ไปถึงขุนข้างเคี่ยนนี้ ถนนก็จะมีผิวหน้าสึกหรอ ยังไม่ได้บูรณะ ใครทำรถโหลดมา ไปไม่ได้แน่นอน ดังนั้นใครโหลดต่ำมา ก็จอดไว้ที่ หน้าพระตำหนักฯ แล้วเหมารถแดงไป สบายใจกว่าครับ 
         ผมใช้ Subaru เลยสบายๆ ออกจากบ้านเมื่อเช้า 16 ºC ไปบนดอย ประมาณ 11 ºC ในช่วงสัก 7-8 โมงเช้า ผมมาถึงขุนช้างเคียน ก็ประมาณ 7.30 น. โดยประมาณ ฟ้าสว่างแล้ว ดวงอาทิตย์ใกล้จะโผล่มาให้เห็นแล้ว นักท่องเที่ยวมีบ้าง แต่น้อย 

         เลยเก็บบรรยากาศแบบคนน้อยๆ ไว้เป็นที่ระลึก ขับรถมาแบบสบายมากๆๆๆๆ โล่งๆๆๆๆ เลยครับ แต่ดอกนางพญาเสือโคล่งที่จุดนี้ก็ไม่ถือว่าเยอะมากนะครับ ความชมพูก็ลดลงหน่อยแล้ว          
มาอุดหนุนร้านกาแฟสักหน่อย ให้เป็นกำลังใจกันครับ เจ้าของร้านบอกว่า คนน้อยมากๆๆ ยิ่งวันธรรมดายิ่งน้อย 
ดวงอาทิตย์โผล่มาทักทาย เลยเอาสักหน่อย ก็เริ่มอุ่นๆ ขึ้นนะครับ 

จิบชาเรียบร้อย ก็ขับรถย้อนลงมาที่ ลานกางเต้นท์ดอยปุย ก่อนถึง จะเจอป้ายทางลงไป สถานีวิจัยเกษตรที่สูงขุนช้างเคี่ยน เลี้ยวซ้ายลงไปเลยครับ มีที่จอดรถ จัดนี้ผมว่ามีสีสันไม่น้อย เยอะกว่าที่หมู่บ้าน มีชาวบ้านม้งมาขายมันเผา หมูย่าง ก็เลยอุดหนุนกันไป 
         เจ้าหมูย่าง ไส้อั่วย่าง ไม่มีข้าวเหนียวขาย ร้านข้างๆ มีป้ายบอกขายข้าวเหนียว แต่ยังไม่มา ฮ่าๆๆ อะไรก็กิน ง่ายๆ แล้วไปเก็บภาพต่อครับ 

อยากจะบอกความเห็นส่วนตัว หรือสารภาพว่า  ==> ระหว่างทาง สวยงามกว่าพิกัดเป้าหมายอะ 
         
         ออกจากจัดนี้ ย้อนกลับไปทางดอยปุยอีกนิดหน่อย ก็ถึง ลานกางเต้นท์ดอยปุย แวะจุดนี้ มีร้านกาแฟ ห้องน้ำไว้บริการ มีนักท่องเที่ยวมากางเต็นท์กันอยู่นิดหน่อย มีไม้ดอกงามๆ ให้ทัศนากันไป มีดอกซากูระ ให้ยลอีกนิดหน่อย 


         ผมชักภาพอีกสักพัก ก็เดินทางต่อครับ .......
         มาแวะหมู่บ้านม้ง ดอยปุย  ที่นี่ผมมาอยู่หลายครั้ง แต่ครั้งนี้หดหูใจนัก ร้านค้าปิดตัวลงไปมาก มีเปิดอยู่สัก 10-15% ผมป้องกันตัวเองตามมาตรฐานเลยครับ พกแอลกอฮอล์ตลอด ใช้ Mask เว้นระยะห่าง บรรยากาศเหงียบเหงาครับ แต่ผมชอบนะ คนน้อยๆ อย่างนี้นะครับ 

         เดินเข้าไปด้านในสุด ปกติก่อนเข้าไปด้านในสุดที่เป็นสวนไม้ดอก จะมีคนเก็บเงิน ค่าเข้าคนละ 10 บาท ช่วงนี้ไม่เห็นคนเก็บเงินเลย เข้าไปเดินในสวนไม้ดอกไม้ประดับ คือ ไม่เจอใครเลย เก็บภาพบรรยากาศ แบบที่ไม่เคยเจอมาก่อน สักพักใหญ่ ก็เริ่มเห็นมีนักท่องเที่ยว เข้ามาประปราย ผมก็เลยไปต่อ ตั้งใจจะไป ขุนวาง ก็ประมาณ 2 ชั่วโมงนิดๆ แบบขับสบายๆ นะครับ 
       ชื่นชมบรรยากาศซะเพลินเลยครับ 

         ผมมาแวะทานอาหารมื้อเช้าช่วงสายๆ สักเกือบ 10 โมง ที่ร้านอาหารแถวหน้าพระตำหนัก ก็เงียบนะครับ เพราะว่า พระตำหนักปิดไปตั่งแต่วันที่ 5 ไปถึงสิ้นเดือนนี้นะครับ 

         เสร็จจากมื้ออาหาร ลงมาก็แวะวัดผาลาดไหว้พระนิดหน่อย วัดนี้ผมก็มาอยู่หลายครั้ง ก่อน Covid-19 นี้ มาทีไรก็จะเจอฝรั่งมานั่งสมาธิอยู่บ่อยๆ 
ร้านค้าเหงียบเหงาครับ รถแดงก็บ่นๆ ผมก็ได้แต่ให้กำลังใจ 
          เที่ยวแบบระวังตน ใส่ mask พกแอลกอฮอล์ หลีกเลี่ยงการเบียดเสียดครับ มีระยะห่าง แม้จะเจอสาวสวย หนุ่มหล่อก็ต้องมีสตินะครับ 
        ความปลอดภัยสำคัญสุดๆ  
ดอกซากุระกับดอกบ๊วยมันคลายๆ กันนะครับ ดอกบ๊วยก็มีทั้งแดงและขาวนะครับ 
          อากาศเย็นๆ ดอกไม้งาม ไวน์สักขวด โอ้!!!! ..........แม่เจ้า  สุขจัง
                 จะไปดู ที่ขุนวางครับ ว่ายังงามอยู่บ่